Psalms 129

1 [A Song of Ascents.] Many times they have afflicted me from my youth up. Let Israel now say,

Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

2 many times they have afflicted me from my youth up, yet they have not prevailed against me.

Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

3 The plowers plowed on my back. They made their furrows long.

Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

4 The LORD is righteous. He has cut apart the cords of the wicked.

Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

5 Let them be disappointed and turned backward, all those who hate Zion.

Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

6 Let them be as the grass on the housetops, which withers before it grows up;

Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

7 with which the reaper doesn't fill his hand, nor he who binds sheaves, his bosom.

Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

8 Neither do those who go by say, "The blessing of the LORD be on you. We bless you in the name of the LORD."

En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"