Psalms 106
1 Praise the LORD. Give thanks to the LORD, for he is good, for his loving kindness endures forever.
| هللویاه! خداوند را حمد بگوییدزیرا که او نیکو است و رحمت او تاابدالاباد! | ۱ |
2 Who can utter the mighty acts of the LORD, or fully declare all his praise?
| کیست که اعمال عظیم خداوند رابگوید و همه تسبیحات او را بشنواند؟ | ۲ |
3 Blessed are those who uphold justice, who practice righteousness at all times.
| خوشابحال آنانی که انصاف را نگاه دارند و آن که عدالت را در همه وقت به عمل آورد. | ۳ |
4 Remember me, LORD, with the favor that you show to your people. Visit me with your salvation,
| ای خداوند مرا یاد کن به رضامندیی که با قوم خودمی داری و به نجات خود از من تفقد نما. | ۴ |
5 that I may see the prosperity of your chosen, that I may rejoice in the gladness of your nation, that I may glory with your inheritance.
| تاسعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم. | ۵ |
6 We have sinned with our fathers. We have committed iniquity. We have done wickedly.
| با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم. | ۶ |
7 Our fathers did not understand your wonders in Egypt. They did not remember the multitude of your loving kindnesses, but were rebellious at the sea, even at the Red Sea.
| پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و کثرت رحمت تو را به یاد نیاوردند بلکه نزد دریا یعنی بحر قلزم فتنه انگیختند. | ۷ |
8 Nevertheless he saved them for his name's sake, that he might make his mighty power known.
| لیکن به‌خاطر اسم خود ایشان رانجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید. | ۸ |
9 He rebuked the Red Sea also, and it was dried up; so he led them through the depths, as through a desert.
| و بحرقلزم را عتاب کرد که خشک گردید. پس ایشان رادر لجه‌ها مثل بیابان رهبری فرمود. | ۹ |
10 He saved them from the hand of him who hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.
| و ایشان رااز دست دشمن نجات داد و از دست خصم رهایی بخشید. | ۱۰ |
11 The waters covered their adversaries. There was not one of them left.
| و آب، دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان باقی نماند. | ۱۱ |
12 Then they believed his words. They sang his praise.
| آنگاه به کلام اوایمان آوردند و حمد او را سراییدند. | ۱۲ |
13 They soon forgot his works. They did not wait for his counsel,
| لیکن اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت اورا انتظار نکشیدند. | ۱۳ |
14 but gave in to craving in the desert, and tested God in the wasteland.
| بلکه شهوت‌پرستی نمودنددر بادیه؛ و خدا را امتحان کردند در هامون. | ۱۴ |
15 He gave them their request, but sent leanness into their soul.
| ومسالت ایشان را بدیشان داد. لیکن لاغری درجانهای ایشان فرستاد. | ۱۵ |
16 They envied Moses also in the camp, and Aaron, the LORD's holy one.
| پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون، مقدس یهوه. | ۱۶ |
17 The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.
| و زمین شکافته شده، داتان را فرو برد و جماعت ابیرام را پوشانید. | ۱۷ |
18 A fire was kindled in their company. The flame burned up the wicked.
| وآتش، در جماعت ایشان افروخته شده، شعله آتش شریران را سوزانید. | ۱۸ |
19 They made a calf in Horeb, and worshiped a molten image.
| گوساله‌ای درحوریب ساختند و بتی ریخته شده را پرستش نمودند. | ۱۹ |
20 Thus they exchanged their glory for an image of a bull that eats grass.
| و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می‌خورد. | ۲۰ |
21 They forgot God, their Savior, who had done great things in Egypt,
| و خدای نجات‌دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود. | ۲۱ |
22 Wondrous works in the land of Ham, and awesome things by the Red Sea.
| و اعمال عجیبه را در زمین حام و کارهای ترسناک را در بحر قلزم. | ۲۲ |
23 Therefore he said that he would destroy them, had Moses, his chosen, not stood before him in the breach, to turn away his wrath, so that he wouldn't destroy them.
| آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند. اگر برگزیده اوموسی در شکاف به حضور وی نمی ایستاد، تاغضب او را از هلاکت ایشان برگرداند. | ۲۳ |
24 Yes, they despised the pleasant land. They did not believe his word,
| و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند. | ۲۴ |
25 but murmured in their tents, and did not listen to the LORD's voice.
| و در خیمه های خود همهمه کردندو قول خداوند را استماع ننمودند. | ۲۵ |
26 Therefore he swore to them that he would overthrow them in the wilderness,
| لهذا دست خود را برایشان برافراشت، که ایشان را در صحرااز پا درآورد. | ۲۶ |
27 and that he would make their offspring fall among the nations, and scatter them in the lands.
| و ذریت ایشان را در میان امتهابیندازد و ایشان را در زمینها پراکنده کند. | ۲۷ |
28 They joined themselves also to Baal Peor, and ate the sacrifices of the dead.
| پس به بعل فغور پیوستند و قربانی های مردگان راخوردند. | ۲۸ |
29 Thus they provoked him to anger with their deeds. The plague broke in on them.
| و به‌کارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد. | ۲۹ |
30 Then Phinehas stood up, and executed judgment, so the plague was stopped.
| آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود ووبا برداشته شد. | ۳۰ |
31 That was credited to him for righteousness, for all generations to come.
| و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابدالاباد. | ۳۱ |
32 They angered him also at the waters of Meribah, so that Moses was troubled for their sakes;
| واو را نزد آب مریبه غضبناک نمودند. حتی موسی را به‌خاطر ایشان آزاری عارض گردید. | ۳۲ |
33 because they were rebellious against his spirit, he spoke rashly with his lips.
| زیراکه روح او را تلخ ساختند، تا از لبهای خود ناسزاگفت. | ۳۳ |
34 They did not destroy the peoples, as the LORD commanded them,
| و آن قوم‌ها را هلاک نکردند، که درباره ایشان خداوند امر فرموده بود. | ۳۴ |
35 but mixed themselves with the nations, and learned their works.
| بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهای ایشان را آموختند. | ۳۵ |
36 They served their idols, which became a snare to them.
| و بتهای ایشان را پرستش نمودند تا آنکه برای ایشان دام گردید. | ۳۶ |
37 Yes, they sacrificed their sons and their daughters to demons.
| و پسران و دختران خویش رابرای دیوها قربانی گذرانیدند. | ۳۷ |
38 They shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan. The land was polluted with blood.
| و خون بی‌گناه راریختند یعنی خون پسران و دختران خود را که آن را برای بتهای کنعان ذبح کردند و زمین از خون ملوث گردید. | ۳۸ |
39 Thus were they defiled with their works, and prostituted themselves in their deeds.
| و از کارهای خود نجس شدند ودر افعال خویش زناکار گردیدند. | ۳۹ |
40 Therefore the LORD burned with anger against his people. He abhorred his inheritance.
| لهذا خشم خداوند بر قوم خود افروخته شد و میراث خویش را مکروه داشت. | ۴۰ |
41 He gave them into the hand of the nations. Those who hated them ruled over them.
| و ایشان را به‌دست امتها تسلیم نمود تا آنانی که از ایشان نفرت داشتند، بر ایشان حکمرانی کردند. | ۴۱ |
42 Their enemies also oppressed them. They were brought into subjection under their hand.
| و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر دست ایشان ذلیل گردیدند. | ۴۲ |
43 Many times he delivered them, but they were rebellious in their counsel, and were brought low in their iniquity.
| بارهای بسیار ایشان راخلاصی داد. لیکن به مشورتهای خویش براو فتنه کردند و به‌سبب گناه خویش خوار گردیدند. | ۴۳ |
44 Nevertheless he regarded their distress, when he heard their cry.
| با وجود این، بر تنگی ایشان نظر کرد، وقتی که فریاد ایشان را شنید. | ۴۴ |
45 He remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his loving kindnesses.
| و به‌خاطر ایشان، عهدخود را به یاد آورد و در کثرت رحمت خویش بازگشت نمود. | ۴۵ |
46 He made them also to be pitied by all those who carried them captive.
| و ایشان را حرمت داد، در نظرجمیع اسیرکنندگان ایشان. | ۴۶ |
47 Save us, LORD, our God, gather us from among the nations, to give thanks to your holy name, to triumph in your praise.
| ای یهوه خدای ما، ما را نجات ده! و ما را از میان امتها جمع کن! تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در تسبیح تو فخرنماییم. | ۴۷ |
48 Blessed be the LORD, the God of Israel, from everlasting to everlasting. And let all the people say, "Amen." Praise the LORD.
| یهوه خدای اسرائیل متبارک باد از ازل تا ابدالاباد. و تمامی قوم بگویند آمین. هللویاه! | ۴۸ |
