Matthew 22
1 Jesus answered and spoke again in parables to them, saying,
អនន្តរំ យីឝុះ បុនរបិ ទ្ឫឞ្ដាន្តេន តាន៑ អវាទីត៑,
2 "The kingdom of heaven is like a certain king, who made a marriage feast for his son,
ស្វគ៌ីយរាជ្យម៑ ឯតាទ្ឫឝស្យ ន្ឫបតេះ សមំ, យោ និជ បុត្រំ វិវាហយន៑ សវ៌្វាន៑ និមន្ត្រិតាន៑ អានេតុំ ទាសេយាន៑ ប្រហិតវាន៑,
3 and sent out his servants to call those who were invited to the marriage feast, but they would not come.
កិន្តុ តេ សមាគន្តុំ នេឞ្ដវន្តះ។
4 Again he sent out other servants, saying, 'Tell those who are invited, "Look, I have made ready my dinner. My cattle and my fatlings are killed, and all things are ready. Come to the marriage feast."'
តតោ រាជា បុនរបិ ទាសានន្យាន៑ ឥត្យុក្ត្វា ប្រេឞយាមាស, និមន្ត្រិតាន៑ វទត, បឝ្យត, មម ភេជ្យមាសាទិតមាស្តេ, និជវ្ដឞាទិបុឞ្ដជន្តូន៑ មារយិត្វា សវ៌្វំ ខាទ្យទ្រវ្យមាសាទិតវាន៑, យូយំ វិវាហមាគច្ឆត។
5 But they made light of it, and went their ways, one to his own farm, another to his merchandise,
តថបិ តេ តុច្ឆីក្ឫត្យ កេចិត៑ និជក្ឞេត្រំ កេចិទ៑ វាណិជ្យំ ប្រតិ ស្វស្វមាគ៌េណ ចលិតវន្តះ។
6 and the rest grabbed his servants, and treated them shamefully, and killed them.
អន្យេ លោកាស្តស្យ ទាសេយាន៑ ធ្ឫត្វា ទៅរាត្ម្យំ វ្យវហ្ឫត្យ តានវធិឞុះ។
7 The king was enraged, and sent his armies, destroyed those murderers, and burned their city.
អនន្តរំ ស ន្ឫបតិស្តាំ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា ក្រុធ្យន៑ សៃន្យានិ ប្រហិត្យ តាន៑ ឃាតកាន៑ ហត្វា តេឞាំ នគរំ ទាហយាមាស។
8 "Then he said to his servants, 'The wedding is ready, but those who were invited weren't worthy.
តតះ ស និជទាសេយាន៑ ពភាឞេ, វិវាហីយំ ភោជ្យមាសាទិតមាស្តេ, កិន្តុ និមន្ត្រិតា ជនា អយោគ្យាះ។
9 Go therefore to the intersections of the highways, and as many as you may find, invite to the marriage feast.'
តស្មាទ៑ យូយំ រាជមាគ៌ំ គត្វា យាវតោ មនុជាន៑ បឝ្យត, តាវតឯវ វិវាហីយភោជ្យាយ និមន្ត្រយត។
10 And those servants went out into the highways, and gathered together all they found, both bad and good, and the wedding was filled with those reclining.
តទា តេ ទាសេយា រាជមាគ៌ំ គត្វា ភទ្រាន៑ អភទ្រាន៑ វា យាវតោ ជនាន៑ ទទ្ឫឝុះ, តាវតឯវ សំគ្ឫហ្យានយន៑; តតោៜភ្យាគតមនុជៃ រ្វិវាហគ្ឫហម៑ អបូយ៌្យត។
11 But when the king came in to see the guests, he saw there a man who did not have on wedding clothing,
តទានីំ ស រាជា សវ៌្វានភ្យាគតាន៑ ទ្រឞ្ដុម៑ អភ្យន្តរមាគតវាន៑; តទា តត្រ វិវាហីយវសនហីនមេកំ ជនំ វីក្ឞ្យ តំ ជគាទ៑,
12 and he said to him, 'Friend, how did you come in here not wearing wedding clothing?' He was speechless.
ហេ មិត្រ, ត្វំ វិវាហីយវសនំ វិនា កថមត្រ ប្រវិឞ្ដវាន៑? តេន ស និរុត្តរោ ពភូវ។
13 Then the king said to the servants, 'Bind him hand and foot, and throw him into the outer darkness; there is where the weeping and grinding of teeth will be.'
តទា រាជា និជានុចរាន៑ អវទត៑, ឯតស្យ ករចរណាន៑ ពទ្ធា យត្រ រោទនំ ទន្តៃទ៌ន្តឃឞ៌ណញ្ច ភវតិ, តត្រ វហិព៌្ហូតតមិស្រេ តំ និក្ឞិបត។
14 For many are called, but few chosen."
ឥត្ថំ ពហវ អាហូតា អល្បេ មនោភិមតាះ។
15 Then the Pharisees went and took counsel how they might entrap him in his talk.
អនន្តរំ ផិរូឝិនះ ប្រគត្យ យថា សំលាបេន តម៑ ឧន្មាថេ បាតយេយុស្តថា មន្ត្រយិត្វា
16 They sent their disciples to him, along with the Herodians, saying, "Teacher, we know that you are honest, and teach the way of God in truth, no matter whom you teach, for you are not partial to anyone.
ហេរោទីយមនុជៃះ សាកំ និជឝិឞ្យគណេន តំ ប្រតិ កថយាមាសុះ, ហេ គុរោ, ភវាន៑ សត្យះ សត្យមីឝ្វរីយមាគ៌មុបទិឝតិ, កមបិ មានុឞំ នានុរុធ្យតេ, កមបិ នាបេក្ឞតេ ច, តទ៑ វយំ ជានីមះ។
17 Tell us therefore, what do you think? Is it lawful to pay taxes to Caesar, or not?"
អតះ កៃសរភូបាយ ករោៜស្មាកំ ទាតវ្យោ ន វា? អត្រ ភវតា កិំ ពុធ្យតេ? តទ៑ អស្មាន៑ វទតុ។
18 But Jesus perceived their wickedness, and said, "Why do you test me, you hypocrites?
តតោ យីឝុស្តេឞាំ ខលតាំ វិជ្ញាយ កថិតវាន៑, រេ កបដិនះ យុយំ កុតោ មាំ បរិក្ឞធ្វេ?
19 Show me the tax money." They brought to him a denarius.
តត្ករទានស្យ មុទ្រាំ មាំ ទឝ៌យត។ តទានីំ តៃស្តស្យ សមីបំ មុទ្រាចតុត៌្ហភាគ អានីតេ
20 He asked them, "Whose is this image and inscription?"
ស តាន៑ បប្រច្ឆ, អត្រ កស្យេយំ មូត៌្តិ រ្នាម ចាស្តេ? តេ ជគទុះ, កៃសរភូបស្យ។
21 They said to him, "Caesar's." Then he said to them, "Give therefore to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's."
តតះ ស ឧក្តវាន, កៃសរស្យ យត៑ តត៑ កៃសរាយ ទត្ត, ឦឝ្វរស្យ យត៑ តទ៑ ឦឝ្វរាយ ទត្ត។
22 When they heard it, they were astonished, and left him, and went away.
ឥតិ វាក្យំ និឝម្យ តេ វិស្មយំ វិជ្ញាយ តំ វិហាយ ចលិតវន្តះ។
23 On that day Sadducees came to him, the ones saying that there is no resurrection. And they asked him,
តស្មិន្នហនិ សិទូកិនោៜរ្ថាត៑ ឝ្មឝានាត៑ នោត្ថាស្យន្តីតិ វាក្យំ យេ វទន្តិ, តេ យីឝេរន្តិកម៑ អាគត្យ បប្រច្ឆុះ,
24 saying, "Teacher, Moses said, 'If a man dies, having no children, his brother is to marry his wife, and raise up offspring for his brother.'
ហេ គុរោ, កឝ្ចិន្មនុជឝ្ចេត៑ និះសន្តានះ សន៑ ប្រាណាន៑ ត្យជតិ, តហ៌ិ តស្យ ភ្រាតា តស្យ ជាយាំ វ្យុហ្យ ភ្រាតុះ សន្តានម៑ ឧត្បាទយិឞ្យតីតិ មូសា អាទិឞ្ដវាន៑។
25 Now there were with us seven brothers. The first married and died, and having no offspring, left his wife to his brother.
កិន្ត្វស្មាកមត្រ កេៜបិ ជនាះ សប្តសហោទរា អាសន៑, តេឞាំ ជ្យេឞ្ឋ ឯកាំ កន្យាំ វ្យវហាត៑, អបរំ ប្រាណត្យាគកាលេ ស្វយំ និះសន្តានះ សន៑ តាំ ស្ត្រិយំ ស្វភ្រាតរិ សមប៌ិតវាន៑,
26 In like manner the second also, and the third, to the seventh.
តតោ ទ្វិតីយាទិសប្តមាន្តាឝ្ច តថៃវ ចក្រុះ។
27 After them all, the woman died.
ឝេឞេ សាបី នារី មមារ។
28 In the resurrection therefore, whose wife will she be of the seven? For they all had her."
ម្ឫតានាម៑ ឧត្ថានសមយេ តេឞាំ សប្តានាំ មធ្យេ សា នារី កស្យ ភាយ៌្យា ភវិឞ្យតិ? យស្មាត៑ សវ៌្វឯវ តាំ វ្យវហន៑។
29 But Jesus answered them, "You are mistaken, not knowing the Scriptures, nor the power of God.
តតោ យីឝុះ ប្រត្យវាទីត៑, យូយំ ធម៌្មបុស្តកម៑ ឦឝ្វរីយាំ ឝក្តិញ្ច ន វិជ្ញាយ ភ្រាន្តិមន្តះ។
30 For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are like the angels in heaven.
ឧត្ថានប្រាប្តា លោកា ន វិវហន្តិ, ន ច វាចា ទីយន្តេ, កិន្ត្វីឝ្វរស្យ ស្វគ៌ស្ថទូតានាំ សទ្ឫឝា ភវន្តិ។
31 But concerning the resurrection of the dead, have you not read that which was spoken to you by God, saying,
អបរំ ម្ឫតានាមុត្ថានមធិ យុឞ្មាន៑ ប្រតីយមីឝ្វរោក្តិះ,
32 'I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob?' God is not the God of the dead, but of the living."
"អហមិព្រាហីម ឦឝ្វរ ឥស្ហាក ឦឝ្វរោ យាកូព ឦឝ្វរ" ឥតិ កិំ យុឞ្មាភិ រ្នាបាឋិ? កិន្ត្វីឝ្វរោ ជីវតាម៑ ឦឝ្វរ: , ស ម្ឫតានាមីឝ្វរោ នហិ។
33 When the crowds heard it, they were astonished at his teaching.
ឥតិ ឝ្រុត្វា សវ៌្វេ លោកាស្តស្យោបទេឝាទ៑ វិស្មយំ គតាះ។
34 But the Pharisees, when they heard that he had silenced the Sadducees, gathered themselves together.
អនន្តរំ សិទូកិនាម៑ និរុត្តរត្វវាត៌ាំ និឝម្យ ផិរូឝិន ឯកត្រ មិលិតវន្តះ,
35 One of them, a Law scholar, asked him a question, testing him.
តេឞាមេកោ វ្យវស្ថាបកោ យីឝុំ បរីក្ឞិតុំ បបច្ឆ,
36 "Teacher, which is the greatest commandment in the law?"
ហេ គុរោ វ្យវស្ថាឝាស្ត្រមធ្យេ កាជ្ញា ឝ្រេឞ្ឋា?
37 He said to him, "'You are to love the Lord your God with all your heart, with all your soul, and with all your mind.'
តតោ យីឝុរុវាច, ត្វំ សវ៌្វាន្តះករណៃះ សវ៌្វប្រាណៃះ សវ៌្វចិត្តៃឝ្ច សាកំ ប្រភៅ បរមេឝ្វរេ ប្រីយស្វ,
38 This is the great and first commandment.
ឯឞា ប្រថមមហាជ្ញា។ តស្យាះ សទ្ឫឝី ទ្វិតីយាជ្ញៃឞា,
39 A second likewise is this, 'You are to love your neighbor as yourself.'
តវ សមីបវាសិនិ ស្វាត្មនីវ ប្រេម កុរុ។
40 The whole Law and the Prophets depend on these two commandments."
អនយោ រ្ទ្វយោរាជ្ញយោះ ក្ឫត្ស្នវ្យវស្ថាយា ភវិឞ្យទ្វក្ត្ឫគ្រន្ថស្យ ច ភារស្តិឞ្ឋតិ។
41 Now while the Pharisees were gathered together, Jesus asked them a question,
អនន្តរំ ផិរូឝិនាម៑ ឯកត្រ ស្ថិតិកាលេ យីឝុស្តាន៑ បប្រច្ឆ,
42 saying, "What do you think of the Christ? Whose son is he?" They said to him, "Of David."
ខ្រីឞ្ដមធិ យុឞ្មាកំ កីទ្ឫគ្ពោធោ ជាយតេ? ស កស្យ សន្តានះ? តតស្តេ ប្រត្យវទន៑, ទាយូទះ សន្តានះ។
43 He said to them, "How then does David in the Spirit call him Lord, saying,
តទា ស ឧក្តវាន៑, តហ៌ិ ទាយូទ៑ កថម៑ អាត្មាធិឞ្ឋានេន តំ ប្រភុំ វទតិ?
44 'The Lord said to my Lord, sit on my right hand, until I make your enemies the footstool of your feet'?
យថា មម ប្រភុមិទំ វាក្យមវទត៑ បរមេឝ្វរះ។ តវារីន៑ បាទបីឋំ តេ យាវន្នហិ ករោម្យហំ។ តាវត៑ កាលំ មទីយេ ត្វំ ទក្ឞបាឝ៌្វ ឧបាវិឝ។ អតោ យទិ ទាយូទ៑ តំ ប្រភុំ វទតិ, រ្តិហ ស កថំ តស្យ សន្តានោ ភវតិ?
45 "If then David calls him Lord, how is he his son?"
តទានីំ តេឞាំ កោបិ តទ្វាក្យស្យ កិមប្យុត្តរំ ទាតុំ នាឝក្នោត៑;
46 No one was able to answer him a word, neither did anyone dare ask him any more questions from that day forth.
តទ្ទិនមារភ្យ តំ កិមបិ វាក្យំ ប្រឞ្ដុំ កស្យាបិ សាហសោ នាភវត៑។
