Lamentations 5
1 Remember, LORD, what has come on us. Look, and see our disgrace.
| ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین. | ۱ |
2 Our inheritance is turned over to strangers, our houses to foreigners.
| میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است. | ۲ |
3 We are orphans and fatherless. Our mothers are like widows.
| ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند. | ۳ |
4 We have to pay for a drink of water; our wood is sold to us.
| آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به مافروخته می‌شود. | ۴ |
5 Our pursuers are on our necks; we are weary, and have no rest.
| تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند وخسته شده، راحت نداریم. | ۵ |
6 We have submitted to the Egyptians and to the Assyrians, to get enough bread.
| با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم. | ۶ |
7 Our fathers sinned, and are no more; but we have borne their iniquities.
| پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و مامتحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم. | ۷ |
8 Servants rule over us: There is none to deliver us out of their hand.
| غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد. | ۸ |
9 We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness.
| از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش می‌یابیم. | ۹ |
10 Our skin is hot like an oven, because of the burning heat of famine.
| پوست ما به‌سبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است. | ۱۰ |
11 They raped the women in Zion, the virgins in the cities of Judah.
| زنان را در صهیون بی‌عصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا. | ۱۱ |
12 Princes were hung by their hands; elders were shown no respect.
| سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند. | ۱۲ |
13 The young men grind at the mill; the boys stagger under loads of wood.
| جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم می‌افتند. | ۱۳ |
14 The elders have gone from the gate, the young men from their music.
| مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش. | ۱۴ |
15 The joy of our heart has ceased; our dancing is turned into mourning.
| شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید. | ۱۵ |
16 The crown is fallen from our head; woe to us, for we have sinned.
| تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم. | ۱۶ |
17 For this our heart is faint; for these things our eyes grow dim.
| از این جهت دل ما بیتاب شده است و به‌سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است. | ۱۷ |
18 For the mountain of Zion, which is desolate; the foxes walk on it.
| یعنی به‌خاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش می‌کنند. | ۱۸ |
19 But you, LORD, abide forever; your throne is from generation to generation.
| اما تو‌ای یهوه تا ابدالاباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود. | ۱۹ |
20 Why do you keep on forgetting us? Why do you forsake us so long?
| پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای. | ۲۰ |
21 Restore us to you, LORD, and we shall be restored; renew our days as in former times,
| ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن. | ۲۱ |
22 unless you have completely rejected us and are angry with us beyond measure.
| و الا ما را بالکل رد نموده‌ای و بر مابی نهایت غضبناک شده‌ای. | ۲۲ |
