Acts 5
1 But a certain man named Ananias, with Sappirah, his wife, sold a possession,
തദാ അനാനിയനാമക ഏകോ ജനോ യസ്യ ഭാര്യ്യായാ നാമ സഫീരാ സ സ്വാധികാരം വിക്രീയ
2 and kept back part of the price, his wife also being aware of it, and brought a certain part, and put it at the apostles' feet.
സ്വഭാര്യ്യാം ജ്ഞാപയിത്വാ തന്മൂല്യസ്യൈകാംശം സങ്ഗോപ്യ സ്ഥാപയിത്വാ തദന്യാംശമാത്രമാനീയ പ്രേരിതാനാം ചരണേഷു സമർപിതവാൻ|
3 But Peter said, "Ananias, why has Satan filled your heart to lie to the Holy Spirit, and to keep back part of the price of the land?
തസ്മാത് പിതരോകഥയത് ഹേ അനാനിയ ഭൂമേ ർമൂല്യം കിഞ്ചിത് സങ്ഗോപ്യ സ്ഥാപയിതും പവിത്രസ്യാത്മനഃ സന്നിധൗ മൃഷാവാക്യം കഥയിതുഞ്ച ശൈതാൻ കുതസ്തവാന്തഃകരണേ പ്രവൃത്തിമജനയത്?
4 While you kept it, did not it remain your own? After it was sold, was not it in your power? How is it that you have conceived this thing in your heart? You have not lied to people, but to God."
സാ ഭൂമി ര്യദാ തവ ഹസ്തഗതാ തദാ കിം തവ സ്വീയാ നാസീത്? തർഹി സ്വാന്തഃകരണേ കുത ഏതാദൃശീ കുകൽപനാ ത്വയാ കൃതാ? ത്വം കേവലമനുഷ്യസ്യ നികടേ മൃഷാവാക്യം നാവാദീഃ കിന്ത്വീശ്വരസ്യ നികടേഽപി|
5 Ananias, hearing these words, fell down and died. Great fear came on all who heard it.
ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വൈവ സോഽനാനിയോ ഭൂമൗ പതൻ പ്രാണാൻ അത്യജത്, തദ്വൃത്താന്തം യാവന്തോ ലോകാ അശൃണ്വൻ തേഷാം സർവ്വേഷാം മഹാഭയമ് അജായത്|
6 The young men arose and wrapped him up, and they carried him out and buried him.
തദാ യുവലോകാസ്തം വസ്ത്രേണാച്ഛാദ്യ ബഹി ർനീത്വാ ശ്മശാനേഽസ്ഥാപയൻ|
7 About three hours later, his wife, not knowing what had happened, came in.
തതഃ പ്രഹരൈകാനന്തരം കിം വൃത്തം തന്നാവഗത്യ തസ്യ ഭാര്യ്യാപി തത്ര സമുപസ്ഥിതാ|
8 Peter answered her, "Tell me whether you sold the land for so much." She said, "Yes, for so much."
തതഃ പിതരസ്താമ് അപൃച്ഛത്, യുവാഭ്യാമ് ഏതാവന്മുദ്രാഭ്യോ ഭൂമി ർവിക്രീതാ ന വാ? ഏതത്വം വദ; തദാ സാ പ്രത്യവാദീത് സത്യമ് ഏതാവദ്ഭ്യോ മുദ്രാഭ്യ ഏവ|
9 But Peter asked her, "How is it that you have agreed together to tempt the Spirit of the Lord? Look, the feet of those who have buried your husband are at the door, and they will carry you out."
തതഃ പിതരോകഥയത് യുവാം കഥം പരമേശ്വരസ്യാത്മാനം പരീക്ഷിതുമ് ഏകമന്ത്രണാവഭവതാം? പശ്യ യേ തവ പതിം ശ്മശാനേ സ്ഥാപിതവന്തസ്തേ ദ്വാരസ്യ സമീപേ സമുപതിഷ്ഠന്തി ത്വാമപി ബഹിർനേഷ്യന്തി|
10 She fell down immediately at his feet, and died. The young men came in and found her dead, and they carried her out and buried her by her husband.
തതഃ സാപി തസ്യ ചരണസന്നിധൗ പതിത്വാ പ്രാണാൻ അത്യാക്ഷീത്| പശ്ചാത് തേ യുവാനോഽഭ്യന്തരമ് ആഗത്യ താമപി മൃതാം ദൃഷ്ട്വാ ബഹി ർനീത്വാ തസ്യാഃ പത്യുഃ പാർശ്വേ ശ്മശാനേ സ്ഥാപിതവന്തഃ|
11 Great fear came on the whole church, and on all who heard these things.
തസ്മാത് മണ്ഡല്യാഃ സർവ്വേ ലോകാ അന്യലോകാശ്ച താം വാർത്താം ശ്രുത്വാ സാധ്വസം ഗതാഃ|
12 By the hands of the apostles many signs and wonders were done among the people. They were all with one accord in Solomon's porch.
തതഃ പരം പ്രേരിതാനാം ഹസ്തൈ ർലോകാനാം മധ്യേ ബഹ്വാശ്ചര്യ്യാണ്യദ്ഭുതാനി കർമ്മാണ്യക്രിയന്ത; തദാ ശിഷ്യാഃ സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂയ സുലേമാനോ ഽലിന്ദേ സമ്ഭൂയാസൻ|
13 None of the rest dared to join them, however the people honored them.
തേഷാം സങ്ഘാന്തർഗോ ഭവിതും കോപി പ്രഗൽഭതാം നാഗമത് കിന്തു ലോകാസ്താൻ സമാദ്രിയന്ത|
14 More believers were added to the Lord, crowds of both men and women.
സ്ത്രിയഃ പുരുഷാശ്ച ബഹവോ ലോകാ വിശ്വാസ്യ പ്രഭും ശരണമാപന്നാഃ|
15 They even carried out the sick into the streets, and put them on cots and mats, so that as Peter came by at the least his shadow would fall on some of them.
പിതരസ്യ ഗമനാഗമനാഭ്യാം കേനാപി പ്രകാരേണ തസ്യ ഛായാ കസ്മിംശ്ചിജ്ജനേ ലഗിഷ്യതീത്യാശയാ ലോകാ രോഗിണഃ ശിവികയാ ഖട്വയാ ചാനീയ പഥി പഥി സ്ഥാപിതവന്തഃ|
16 Crowds also came together from the cities around Jerusalem, bringing sick people, and those who were tormented by unclean spirits: and they were all healed.
ചതുർദിക്സ്ഥനഗരേഭ്യോ ബഹവോ ലോകാഃ സമ്ഭൂയ രോഗിണോഽപവിത്രഭുതഗ്രസ്താംശ്ച യിരൂശാലമമ് ആനയൻ തതഃ സർവ്വേ സ്വസ്ഥാ അക്രിയന്ത|
17 But the high priest rose up, and all those who were with him (which is the sect of the Sadducees), and they were filled with jealousy,
അനന്തരം മഹായാജകഃ സിദൂകിനാം മതഗ്രാഹിണസ്തേഷാം സഹചരാശ്ച
18 and laid hands on the apostles, and put them in public custody.
മഹാക്രോധാന്ത്വിതാഃ സന്തഃ പ്രേരിതാൻ ധൃത്വാ നീചലോകാനാം കാരായാം ബദ്ധ്വാ സ്ഥാപിതവന്തഃ|
19 But an angel of the Lord opened the prison doors by night, and brought them out, and said,
കിന്തു രാത്രൗ പരമേശ്വരസ്യ ദൂതഃ കാരായാ ദ്വാരം മോചയിത്വാ താൻ ബഹിരാനീയാകഥയത്,
20 "Go stand and speak in the temple to the people all the words of this life."
യൂയം ഗത്വാ മന്ദിരേ ദണ്ഡായമാനാഃ സന്തോ ലോകാൻ പ്രതീമാം ജീവനദായികാം സർവ്വാം കഥാം പ്രചാരയത|
21 When they heard this, they entered into the temple about daybreak, and taught. But the high priest came, and those who were with him, and called the council together, and all the elders of the children of Israel, and sent to the prison to have them brought.
ഇതി ശ്രുത്വാ തേ പ്രത്യൂഷേ മന്ദിര ഉപസ്ഥായ ഉപദിഷ്ടവന്തഃ| തദാ സഹചരഗണേന സഹിതോ മഹായാജക ആഗത്യ മന്ത്രിഗണമ് ഇസ്രായേല്വംശസ്യ സർവ്വാൻ രാജസഭാസദഃ സഭാസ്ഥാൻ കൃത്വാ കാരായാസ്താൻ ആപയിതും പദാതിഗണം പ്രേരിതവാൻ|
22 But the officers who came did not find them in the prison. They returned and reported,
തതസ്തേ ഗത്വാ കാരായാം താൻ അപ്രാപ്യ പ്രത്യാഗത്യ ഇതി വാർത്താമ് അവാദിഷുഃ,
23 "We found the prison shut and locked, and the guards standing before the doors, but when we opened them, we found no one inside."
വയം തത്ര ഗത്വാ നിർവ്വിഘ്നം കാരായാ ദ്വാരം രുദ്ധം രക്ഷകാംശ്ച ദ്വാരസ്യ ബഹിർദണ്ഡായമാനാൻ അദർശാമ ഏവ കിന്തു ദ്വാരം മോചയിത്വാ തന്മധ്യേ കമപി ദ്രഷ്ടും ന പ്രാപ്താഃ|
24 Now when the captain of the temple, and the chief priests heard these words, they were very perplexed about them and what might become of this.
ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാ മഹായാജകോ മന്ദിരസ്യ സേനാപതിഃ പ്രധാനയാജകാശ്ച, ഇത പരം കിമപരം ഭവിഷ്യതീതി ചിന്തയിത്വാ സന്ദിഗ്ധചിത്താ അഭവൻ|
25 One came and told them, "Look, the men whom you put in prison are in the temple, standing and teaching the people."
ഏതസ്മിന്നേവ സമയേ കശ്ചിത് ജന ആഗത്യ വാർത്താമേതാമ് അവദത് പശ്യത യൂയം യാൻ മാനവാൻ കാരായാമ് അസ്ഥാപയത തേ മന്ദിരേ തിഷ്ഠന്തോ ലോകാൻ ഉപദിശന്തി|
26 Then the captain went with the officers, and brought them without violence, for they were afraid that the people might stone them.
തദാ മന്ദിരസ്യ സേനാപതിഃ പദാതയശ്ച തത്ര ഗത്വാ ചേല്ലോകാഃ പാഷാണാൻ നിക്ഷിപ്യാസ്മാൻ മാരയന്തീതി ഭിയാ വിനത്യാചാരം താൻ ആനയൻ|
27 When they had brought them, they set them before the council. The high priest questioned them,
തേ മഹാസഭായാ മധ്യേ താൻ അസ്ഥാപയൻ തതഃ പരം മഹായാജകസ്താൻ അപൃച്ഛത്,
28 saying, "Did we not strictly command you not to teach in this name? And look, you have filled Jerusalem with your teaching, and intend to bring this man's blood on us."
അനേന നാമ്നാ സമുപദേഷ്ടും വയം കിം ദൃഢം ന ന്യഷേധാമ? തഥാപി പശ്യത യൂയം സ്വേഷാം തേനോപദേശേനേ യിരൂശാലമം പരിപൂർണം കൃത്വാ തസ്യ ജനസ്യ രക്തപാതജനിതാപരാധമ് അസ്മാൻ പ്രത്യാനേതും ചേഷ്ടധ്വേ|
29 But Peter and the apostles answered, "We must obey God rather than people.
തതഃ പിതരോന്യപ്രേരിതാശ്ച പ്രത്യവദൻ മാനുഷസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണാദ് ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണമ് അസ്മാകമുചിതമ്|
30 The God of our fathers raised up Jesus, whom you killed, hanging him on a tree.
യം യീശും യൂയം ക്രുശേ വേധിത്വാഹത തമ് അസ്മാകം പൈതൃക ഈശ്വര ഉത്ഥാപ്യ
31 God exalted him with his right hand to be a Leader and a Savior, to give repentance to Israel, and forgiveness of sins.
ഇസ്രായേല്വംശാനാം മനഃപരിവർത്തനം പാപക്ഷമാഞ്ച കർത്തും രാജാനം പരിത്രാതാരഞ്ച കൃത്വാ സ്വദക്ഷിണപാർശ്വേ തസ്യാന്നതിമ് അകരോത്|
32 We are witnesses of these things; and so also is the Holy Spirit, whom God has given to those who obey him."
ഏതസ്മിൻ വയമപി സാക്ഷിണ ആസ്മഹേ, തത് കേവലം നഹി, ഈശ്വര ആജ്ഞാഗ്രാഹിഭ്യോ യം പവിത്രമ് ആത്മനം ദത്തവാൻ സോപി സാക്ഷ്യസ്തി|
33 But they, when they heard this, were furious, and wanted to kill them.
ഏതദ്വാക്യേ ശ്രുതേ തേഷാം ഹൃദയാനി വിദ്ധാന്യഭവൻ തതസ്തേ താൻ ഹന്തും മന്ത്രിതവന്തഃ|
34 But one stood up in the council, a Pharisee named Gamaliel, a teacher of the Law, honored by all the people, and commanded to put the men out for a little while.
ഏതസ്മിന്നേവ സമയേ തത്സഭാസ്ഥാനാം സർവ്വലോകാനാം മധ്യേ സുഖ്യാതോ ഗമിലീയേൽനാമക ഏകോ ജനോ വ്യവസ്ഥാപകഃ ഫിരൂശിലോക ഉത്ഥായ പ്രേരിതാൻ ക്ഷണാർഥം സ്ഥാനാന്തരം ഗന്തുമ് ആദിശ്യ കഥിതവാൻ,
35 He said to them, "You men of Israel, be careful concerning these men, what you are about to do.
ഹേ ഇസ്രായേല്വംശീയാഃ സർവ്വേ യൂയമ് ഏതാൻ മാനുഷാൻ പ്രതി യത് കർത്തുമ് ഉദ്യതാസ്തസ്മിൻ സാവധാനാ ഭവത|
36 For before these days Todah rose up, making himself out to be somebody; to whom a number of men, about four hundred, joined themselves: who was slain; and all, as many as obeyed him, were dispersed, and came to nothing.
ഇതഃ പൂർവ്വം ഥൂദാനാമൈകോ ജന ഉപസ്ഥായ സ്വം കമപി മഹാപുരുഷമ് അവദത്, തതഃ പ്രായേണ ചതുഃശതലോകാസ്തസ്യ മതഗ്രാഹിണോഭവൻ പശ്ചാത് സ ഹതോഭവത് തസ്യാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ യാവന്തോ ലോകാസ്തേ സർവ്വേ വിർകീർണാഃ സന്തോ ഽകൃതകാര്യ്യാ അഭവൻ|
37 After this man, Judas of Galilee rose up in the days of the enrollment, and drew away some people after him. He also perished, and all, as many as obeyed him, were scattered abroad.
തസ്മാജ്ജനാത് പരം നാമലേഖനസമയേ ഗാലീലീയയിഹൂദാനാമൈകോ ജന ഉപസ്ഥായ ബഹൂല്ലോകാൻ സ്വമതം ഗ്രാഹീതവാൻ തതഃ സോപി വ്യനശ്യത് തസ്യാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ യാവന്തോ ലോകാ ആസൻ തേ സർവ്വേ വികീർണാ അഭവൻ|
38 Now I tell you, withdraw from these men, and leave them alone. For if this counsel or this work is of human origin, it will be overthrown.
അധുനാ വദാമി, യൂയമ് ഏതാൻ മനുഷ്യാൻ പ്രതി കിമപി ന കൃത്വാ ക്ഷാന്താ ഭവത, യത ഏഷ സങ്കൽപ ഏതത് കർമ്മ ച യദി മനുഷ്യാദഭവത് തർഹി വിഫലം ഭവിഷ്യതി|
39 But if it is of God, you will not be able to overthrow them, and you would be found even to be fighting against God."
യദീശ്വരാദഭവത് തർഹി യൂയം തസ്യാന്യഥാ കർത്തും ന ശക്ഷ്യഥ, വരമ് ഈശ്വരരോധകാ ഭവിഷ്യഥ|
40 They agreed with him. Summoning the apostles, they beat them and commanded them not to speak in the name of Jesus, and let them go.
തദാ തസ്യ മന്ത്രണാം സ്വീകൃത്യ തേ പ്രേരിതാൻ ആഹൂയ പ്രഹൃത്യ യീശോ ർനാമ്നാ കാമപി കഥാം കഥയിതും നിഷിധ്യ വ്യസർജൻ|
41 They therefore departed from the presence of the council, rejoicing that they were counted worthy to suffer dishonor for the Name.
കിന്തു തസ്യ നാമാർഥം വയം ലജ്ജാഭോഗസ്യ യോഗ്യത്വേന ഗണിതാ ഇത്യത്ര തേ സാനന്ദാഃ സന്തഃ സഭാസ്ഥാനാം സാക്ഷാദ് അഗച്ഛൻ|
42 Every day, in the temple and at home, they never stopped teaching and proclaiming that Jesus is the Christ.
തതഃ പരം പ്രതിദിനം മന്ദിരേ ഗൃഹേ ഗൃഹേ ചാവിശ്രാമമ് ഉപദിശ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരിതവന്തഃ|
