Acts 28
1 When we had escaped, then we learned that the island was called Malta.
ឥត្ថំ សវ៌្វេឞុ រក្ឞាំ ប្រាប្តេឞុ តត្រត្យោបទ្វីបស្យ នាម មិលីតេតិ តេ ជ្ញាតវន្តះ។
2 The natives showed us uncommon kindness; for they kindled a fire, and received us all, because of the present rain, and because of the cold.
អសភ្យលោកា យថេឞ្ដម៑ អនុកម្បាំ ក្ឫត្វា វត៌្តមានវ្ឫឞ្ដេះ ឝីតាច្ច វហ្និំ ប្រជ្ជ្វាល្យាស្មាកម៑ អាតិថ្យម៑ អកុវ៌្វន៑។
3 But when Paul had gathered a bundle of sticks and placed them on the fire, a viper came out because of the heat, and fastened on his hand.
កិន្តុ បៅល ឥន្ធនានិ សំគ្ឫហ្យ យទា តស្មិន៑ អគ្រៅ និរក្ឞិបត៑, តទា វហ្នេះ ប្រតាបាត៑ ឯកះ ក្ឫឞ្ណសប៌ោ និគ៌ត្យ តស្យ ហស្តេ ទ្រឞ្ដវាន៑។
4 When the natives saw the creature hanging from his hand, they said one to another, "No doubt this man is a murderer, whom, though he has escaped from the sea, yet Justice has not allowed to live."
តេៜសភ្យលោកាស្តស្យ ហស្តេ សប៌ម៑ អវលម្ពមានំ ទ្ឫឞ្ដ្វា បរស្បរម៑ ឧក្តវន្ត ឯឞ ជនោៜវឝ្យំ នរហា ភវិឞ្យតិ, យតោ យទ្យបិ ជលធេ រក្ឞាំ ប្រាប្តវាន៑ តថាបិ ប្រតិផលទាយក ឯនំ ជីវិតុំ ន ទទាតិ។
5 However he shook off the creature into the fire, and was not harmed.
កិន្តុ ស ហស្តំ វិធុន្វន៑ តំ សប៌ម៑ អគ្និមធ្យេ និក្ឞិប្យ កាមបិ បីឌាំ នាប្តវាន៑។
6 But they expected that he would have swollen or fallen down dead suddenly, but when they watched for a long time and saw nothing bad happen to him, they changed their minds, and said that he was a god.
តតោ វិឞជ្វាលយា ឯតស្យ ឝរីរំ ស្ផីតំ ភវិឞ្យតិ យទ្វា ហឋាទយំ ប្រាណាន៑ ត្យក្ឞ្យតីតិ និឝ្ចិត្យ លោកា ពហុក្ឞណានិ យាវត៑ តទ៑ ទ្រឞ្ដុំ ស្ថិតវន្តះ កិន្តុ តស្យ កស្យាឝ្ចិទ៑ វិបទោៜឃដនាត៑ តេ តទ្វិបរីតំ វិជ្ញាយ ភាឞិតវន្ត ឯឞ កឝ្ចិទ៑ ទេវោ ភវេត៑។
7 Now in the neighborhood of that place were lands belonging to the chief official of the island, named Publius, who received us, and courteously entertained us for three days.
បុព្លិយនាមា ជន ឯកស្តស្យោបទ្វីបស្យាធិបតិរាសីត៑ តត្រ តស្យ ភូម្យាទិ ច ស្ថិតំ។ ស ជនោៜស្មាន៑ និជគ្ឫហំ នីត្វា សៅជន្យំ ប្រកាឝ្យ ទិនត្រយំ យាវទ៑ អស្មាកំ អាតិថ្យម៑ អករោត៑។
8 It happened that the father of Publius lay sick of fever and dysentery. Paul entered in to him, prayed, and laying his hands on him, healed him.
តទា តស្យ បុព្លិយស្យ បិតា ជ្វរាតិសារេណ បីឌ្យមានះ សន៑ ឝយ្យាយាម៑ អាសីត៑; តតះ បៅលស្តស្យ សមីបំ គត្វា ប្រាត៌្ហនាំ ក្ឫត្វា តស្យ គាត្រេ ហស្តំ សមប៌្យ តំ ស្វស្ថំ ក្ឫតវាន៑។
9 Then when this was done, the rest also who had diseases in the island came, and were cured.
ឥត្ថំ ភូតេ តទ្វីបនិវាសិន ឥតរេបិ រោគិលោកា អាគត្យ និរាមយា អភវន៑។
10 They also honored us with many honors, and when we sailed, they put on board the things that we needed.
តស្មាត្តេៜស្មាកម៑ អតីវ សត្ការំ ក្ឫតវន្តះ, វិឝេឞតះ ប្រស្ថានសមយេ ប្រយោជនីយានិ នានទ្រវ្យាណិ ទត្តវន្តះ។
11 After three months, we set sail in a ship of Alexandria which had wintered in the island, whose sign was "The Twin Brothers."
ឥត្ថំ តត្រ ត្រិឞុ មាសេឞុ គតេឞុ យស្យ ចិហ្នំ ទិយស្កូរី តាទ្ឫឝ ឯកះ សិកន្ទរីយនគរស្យ បោតះ ឝីតកាលំ យាបយន៑ តស្មិន៑ ឧបទ្វីបេ ៜតិឞ្ឋត៑ តមេវ បោតំ វយម៑ អារុហ្យ យាត្រាម៑ អកុម៌្ម។
12 Touching at Syracuse, we stayed there three days.
តតះ ប្រថមតះ សុរាកូសនគរម៑ ឧបស្ថាយ តត្រ ត្រីណិ ទិនានិ ស្ថិតវន្តះ។
13 From there we cast off and arrived at Rhegium. After one day, a south wind sprang up, and on the second day we came to Puteoli,
តស្មាទ៑ អាវ្ឫត្យ រីគិយនគរម៑ ឧបស្ថិតាះ ទិនៃកស្មាត៑ បរំ ទក្ឞិណវយៅ សានុកូល្យេ សតិ បរស្មិន៑ ទិវសេ បតិយលីនគរម៑ ឧបាតិឞ្ឋាម។
14 where we found brothers, and were entreated to stay with them for seven days. So we came to Rome.
តតោៜស្មាសុ តត្រត្យំ ភ្រាត្ឫគណំ ប្រាប្តេឞុ តេ ស្វៃះ សាទ៌្ធម៑ អស្មាន៑ សប្ត ទិនានិ ស្ថាបយិតុម៑ អយតន្ត, ឥត្ថំ វយំ រោមានគរម៑ ប្រត្យគច្ឆាម។
15 From there the brothers, when they heard of us, came to meet us as far as The Market of Appius and The Three Taverns. When Paul saw them, he thanked God, and took courage.
តស្មាត៑ តត្រត្យាះ ភ្រាតរោៜស្មាកម៑ អាគមនវាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា អាប្បិយផរំ ត្រិឞ្ដាវណ៌ីញ្ច យាវទ៑ អគ្រេសរាះ សន្តោស្មាន៑ សាក្ឞាត៑ កត៌្តុម៑ អាគមន៑; តេឞាំ ទឝ៌នាត៑ បៅល ឦឝ្វរំ ធន្យំ វទន៑ អាឝ្វាសម៑ អាប្តវាន៑។
16 When we entered into Rome, Paul was allowed to stay by himself with the soldier who guarded him.
អស្មាសុ រោមានគរំ គតេឞុ ឝតសេនាបតិះ សវ៌្វាន៑ ពន្ទីន៑ ប្រធានសេនាបតេះ សមីបេ សមាប៌យត៑ កិន្តុ បៅលាយ ស្វរក្ឞកបទាតិនា សហ ប្ឫថគ៑ វស្តុម៑ អនុមតិំ ទត្តវាន៑។
17 It happened that after three days he called together those who were the Jewish leaders. When they had come together, he said to them, "I, brothers, though I had done nothing against the people, or the customs of our fathers, still was delivered prisoner from Jerusalem into the hands of the Romans,
ទិនត្រយាត៑ បរំ បៅលស្តទ្ទេឝស្ថាន៑ ប្រធានយិហូទិន អាហូតវាន៑ តតស្តេឞុ សមុបស្ថិតេឞុ ស កថិតវាន៑, ហេ ភ្រាត្ឫគណ និជលោកានាំ បូវ៌្វបុរុឞាណាំ វា រីតេ រ្វិបរីតំ កិញ្ចន កម៌្មាហំ នាករវំ តថាបិ យិរូឝាលមនិវាសិនោ លោកា មាំ ពន្ទិំ ក្ឫត្វា រោមិលោកានាំ ហស្តេឞុ សមប៌ិតវន្តះ។
18 who, when they had examined me, desired to set me free, because there was no cause of death in me.
រោមិលោកា វិចាយ៌្យ មម ប្រាណហននាហ៌ំ កិមបិ ការណំ ន ប្រាប្យ មាំ មោចយិតុម៑ ឰច្ឆន៑;
19 But when the Jews spoke against it, I was forced to appeal to Caesar, not that I had anything about which to accuse my nation.
កិន្តុ យិហូទិលោកានាម៑ អាបត្ត្យា មយា កៃសររាជស្យ សមីបេ វិចារស្យ ប្រាត៌្ហនា កត៌្តវ្យា ជាតា នោចេត៑ និជទេឝីយលោកាន៑ ប្រតិ មម កោប្យភិយោគោ នាស្តិ។
20 For this cause therefore I asked to see you and to speak with you. For because of the hope of Israel I am bound with this chain."
ឯតត្ការណាទ៑ អហំ យុឞ្មាន៑ ទ្រឞ្ដុំ សំលបិតុញ្ចាហូយម៑ ឥស្រាយេល្វឝីយានាំ ប្រត្យាឝាហេតោហម៑ ឯតេន ឝុង្ខលេន ពទ្ធោៜភវម៑។
21 They said to him, "We neither received letters from Judea concerning you, nor did any of the brothers come here and report or speak any evil of you.
តទា តេ តម៑ អវាទិឞុះ, យិហូទីយទេឝាទ៑ វយំ ត្វាមធិ កិមបិ បត្រំ ន ប្រាប្តា យេ ភ្រាតរះ សមាយាតាស្តេឞាំ កោបិ តវ កាមបិ វាត៌្តាំ នាវទត៑ អភទ្រមបិ នាកថយច្ច។
22 But we desire to hear from you what you think. For, as concerning this sect, it is known to us that everywhere it is spoken against."
តវ មតំ កិមិតិ វយំ ត្វត្តះ ឝ្រោតុមិច្ឆាមះ។ យទ៑ ឥទំ នវីនំ មតមុត្ថិតំ តត៑ សវ៌្វត្រ សវ៌្វេឞាំ និកដេ និន្ទិតំ ជាតម ឥតិ វយំ ជានីមះ។
23 When they had appointed him a day, many people came to him at his lodging. He explained to them, testifying about the Kingdom of God, and persuading them concerning Jesus, both from the Law of Moses and from the Prophets, from morning until evening.
តៃស្តទត៌្ហម៑ ឯកស្មិន៑ ទិនេ និរូបិតេ តស្មិន៑ ទិនេ ពហវ ឯកត្រ មិលិត្វា បៅលស្យ វាសគ្ឫហម៑ អាគច្ឆន៑ តស្មាត៑ បៅល អា ប្រាតះកាលាត៑ សន្ធ្យាកាលំ យាវន៑ មូសាវ្យវស្ថាគ្រន្ថាទ៑ ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ គ្រន្ថេភ្យឝ្ច យីឝោះ កថាម៑ ឧត្ថាប្យ ឦឝ្វរស្យ រាជ្យេ ប្រមាណំ ទត្វា តេឞាំ ប្រវ្ឫត្តិំ ជនយិតុំ ចេឞ្ដិតវាន៑។
24 Some believed the things which were spoken, and some disbelieved.
កេចិត្តុ តស្យ កថាំ ប្រត្យាយន៑ កេចិត្តុ ន ប្រត្យាយន៑;
25 When they did not agree among themselves, they departed after Paul had spoken one word, "The Holy Spirit spoke rightly through Isaiah, the prophet, to your fathers,
ឯតត្ការណាត៑ តេឞាំ បរស្បរម៑ អនៃក្យាត៑ សវ៌្វេ ចលិតវន្តះ; តថាបិ បៅល ឯតាំ កថាមេកាំ កថិតវាន៑ បវិត្រ អាត្មា យិឝយិយស្យ ភវិឞ្យទ្វក្តុ រ្វទនាទ៑ អស្មាកំ បិត្ឫបុរុឞេភ្យ ឯតាំ កថាំ ភទ្រំ កថយាមាស, យថា,
26 saying, 'Go to this people, and say, in hearing, you will hear, but will in no way understand. In seeing, you will see, but will in no way perceive.
"ឧបគត្យ ជនានេតាន៑ ត្វំ ភាឞស្វ វចស្ត្វិទំ។ កណ៌ៃះ ឝ្រោឞ្យថ យូយំ ហិ កិន្តុ យូយំ ន ភោត្ស្យថ។ នេត្រៃ រ្ទ្រក្ឞ្យថ យូយញ្ច ជ្ញាតុំ យូយំ ន ឝក្ឞ្យថ។
27 For this people's heart has grown callous. Their ears are dull of hearing. Their eyes they have closed. Lest they should see with their eyes, hear with their ears, understand with their heart, and would turn again, and I would heal them.'
តេ មានុឞា យថា នេត្រៃះ បរិបឝ្យន្តិ នៃវ ហិ។ កណ៌ៃះ រ្យថា ន ឝ្ឫណ្វន្តិ ពុធ្យន្តេ ន ច មានសៃះ។ វ្យាវត៌្តយត្សុ ចិត្តានិ កាលេ កុត្រាបិ តេឞុ វៃ។ មត្តស្តេ មនុជាះ ស្វស្ថា យថា នៃវ ភវន្តិ ច។ តថា តេឞាំ មនុឞ្យាណាំ សន្តិ ស្ថូលា ហិ ពុទ្ធយះ។ ពធិរីភូតកណ៌ាឝ្ច ជាតាឝ្ច មុទ្រិតា ទ្ឫឝះ៕
28 "Be it known therefore to you, that the salvation of God is sent to the nations. They will also listen."
អត ឦឝ្វរាទ៑ យត៑ បរិត្រាណំ តស្យ វាត៌្តា ភិន្នទេឝីយានាំ សមីបំ ប្រេឞិតា តឯវ តាំ គ្រហីឞ្យន្តីតិ យូយំ ជានីត។
29 And when he had said these words, the Jews departed, having a great dispute among themselves.
ឯតាទ្ឫឝ្យាំ កថាយាំ កថិតាយាំ សត្យាំ យិហូទិនះ បរស្បរំ ពហុវិចារំ កុវ៌្វន្តោ គតវន្តះ។
30 And Paul stayed two whole years in his own rented house, and received all who were coming to him,
ឥត្ថំ បៅលះ សម្បូណ៌ំ វត្សរទ្វយំ យាវទ៑ ភាដកីយេ វាសគ្ឫហេ វសន៑ យេ លោកាស្តស្យ សន្និធិម៑ អាគច្ឆន្តិ តាន៑ សវ៌្វានេវ បរិគ្ឫហ្លន៑,
31 proclaiming the Kingdom of God, and teaching the things concerning the Lord Jesus Christ with all boldness, without hindrance.
និវ៌ិឃ្នម៑ អតិឝយនិះក្ឞោភម៑ ឦឝ្វរីយរាជត្វស្យ កថាំ ប្រចារយន៑ ប្រភៅ យីឝៅ ខ្រីឞ្ដេ កថាះ សមុបាទិឝត៑។ ឥតិ៕
