2 Corinthians 10
1 Now I Paul, myself, entreat you by the humility and gentleness of Christ; I who in your presence am lowly among you, but being absent am of good courage toward you.
১যুষ্মৎপ্ৰত্যক্ষে নম্ৰঃ কিন্তু পৰোক্ষে প্ৰগল্ভঃ পৌলোঽহং খ্ৰীষ্টস্য ক্ষান্ত্যা ৱিনীত্যা চ যুষ্মান্ প্ৰাৰ্থযে|
2 But I implore you that when I am present I may not have to be bold with the confidence with which I intend on showing against some, who consider us to be walking according to the flesh.
২মম প্ৰাৰ্থনীযমিদং ৱযং যৈঃ শাৰীৰিকাচাৰিণো মন্যামহে তান্ প্ৰতি যাং প্ৰগল্ভতাং প্ৰকাশযিতুং নিশ্চিনোমি সা প্ৰগল্ভতা সমাগতেন মযাচৰিতৱ্যা ন ভৱতু|
3 For though we walk in the flesh, we do not wage war according to the flesh;
৩যতঃ শৰীৰে চৰন্তোঽপি ৱযং শাৰীৰিকং যুদ্ধং ন কুৰ্ম্মঃ|
4 for the weapons of our warfare are not of the flesh, but mighty in God for the tearing down of strongholds,
৪অস্মাকং যুদ্ধাস্ত্ৰাণি চ ন শাৰীৰিকানি কিন্ত্ৱীশ্ৱৰেণ দুৰ্গভঞ্জনায প্ৰবলানি ভৱন্তি,
5 throwing down imaginations and every high thing that is exalted against the knowledge of God, and bringing every thought into captivity to the obedience of Christ;
৫তৈশ্চ ৱযং ৱিতৰ্কান্ ঈশ্ৱৰীযতত্ত্ৱজ্ঞানস্য প্ৰতিবন্ধিকাং সৰ্ৱ্ৱাং চিত্তসমুন্নতিঞ্চ নিপাতযামঃ সৰ্ৱ্ৱসঙ্কল্পঞ্চ বন্দিনং কৃৎৱা খ্ৰীষ্টস্যাজ্ঞাগ্ৰাহিণং কুৰ্ম্মঃ,
6 and being in readiness to avenge all disobedience, when your obedience will be made full.
৬যুষ্মাকম্ আজ্ঞাগ্ৰাহিৎৱে সিদ্ধে সতি সৰ্ৱ্ৱস্যাজ্ঞালঙ্ঘনস্য প্ৰতীকাৰং কৰ্ত্তুম্ উদ্যতা আস্মহে চ|
7 Do you look at things only as they appear in front of your face? If anyone trusts in himself that he is Christ's, let him consider this again with himself, that, even as he is Christ's, so also we are Christ's.
৭যদ্ দৃষ্টিগোচৰং তদ্ যুষ্মাভি ৰ্দৃশ্যতাং| অহং খ্ৰীষ্টস্য লোক ইতি স্ৱমনসি যেন ৱিজ্ঞাযতে স যথা খ্ৰীষ্টস্য ভৱতি ৱযম্ অপি তথা খ্ৰীষ্টস্য ভৱাম ইতি পুনৰ্ৱিৱিচ্য তেন বুধ্যতাং|
8 For though I should boast somewhat abundantly concerning our authority, (which the Lord gave for building you up, and not for casting you down) I will not be disappointed,
৮যুষ্মাকং নিপাতায তন্নহি কিন্তু নিষ্ঠাযৈ প্ৰভুনা দত্তং যদস্মাকং সামৰ্থ্যং তেন যদ্যপি কিঞ্চিদ্ অধিকং শ্লাঘে তথাপি তস্মান্ন ত্ৰপিষ্যে|
9 that I may not seem as if I desire to terrify you by my letters.
৯অহং পত্ৰৈ ৰ্যুষ্মান্ ত্ৰাসযামি যুষ্মাভিৰেতন্ন মন্যতাং|
10 For, "His letters," they say, "are weighty and strong, but his bodily presence is weak, and his speech is despised."
১০তস্য পত্ৰাণি গুৰুতৰাণি প্ৰবলানি চ ভৱন্তি কিন্তু তস্য শাৰীৰসাক্ষাৎকাৰো দুৰ্ব্বল আলাপশ্চ তুচ্ছনীয ইতি কৈশ্চিদ্ উচ্যতে|
11 Let such a person consider this, that what we are in word by letters when we are absent, such are we also in deed when we are present.
১১কিন্তু পৰোক্ষে পত্ৰৈ ৰ্ভাষমাণা ৱযং যাদৃশাঃ প্ৰকাশামহে প্ৰত্যক্ষে কৰ্ম্ম কুৰ্ৱ্ৱন্তোঽপি তাদৃশা এৱ প্ৰকাশিষ্যামহে তৎ তাদৃশেন ৱাচালেন জ্ঞাযতাং|
12 For we are not bold to number or compare ourselves with some of those who commend themselves. But they themselves, measuring themselves by themselves, and comparing themselves with themselves, are without understanding.
১২স্ৱপ্ৰশংসকানাং কেষাঞ্চিন্মধ্যে স্ৱান্ গণযিতুং তৈঃ স্ৱান্ উপমাতুং ৱা ৱযং প্ৰগল্ভা ন ভৱামঃ, যতস্তে স্ৱপৰিমাণেন স্ৱান্ পৰিমিমতে স্ৱৈশ্চ স্ৱান্ উপমিভতে তস্মাৎ নিৰ্ব্বোধা ভৱন্তি চ|
13 But we will not boast beyond proper limits, but within the boundaries with which God appointed to us, which reach even to you.
১৩ৱযম্ অপৰিমিতেন ন শ্লাঘিষ্যামহে কিন্ত্ৱীশ্ৱৰেণ স্ৱৰজ্জ্ৱা যুষ্মদ্দেশগামি যৎ পৰিমাণম্ অস্মদৰ্থং নিৰূপিতং তেনৈৱ শ্লাঘিষ্যামহে|
14 For we do not stretch ourselves too much, as though we did not reach to you. For we came even as far as to you with the Good News of Christ,
১৪যুষ্মাকং দেশোঽস্মাভিৰগন্তৱ্যস্তস্মাদ্ ৱযং স্ৱসীমাম্ উল্লঙ্ঘামহে তন্নহি যতঃ খ্ৰীষ্টস্য সুসংৱাদেনাপৰেষাং প্ৰাগ্ ৱযমেৱ যুষ্মান্ প্ৰাপ্তৱন্তঃ|
15 not boasting excessively in the work done by others, but having hope that as your faith grows, we will be abundantly enlarged by you in our sphere of influence,
১৫ৱযং স্ৱসীমাম্ উল্লঙ্ঘ্য পৰক্ষেত্ৰেণ শ্লাঘামহে তন্নহি, কিঞ্চ যুষ্মাকং ৱিশ্ৱাসে ৱৃদ্ধিং গতে যুষ্মদ্দেশেঽস্মাকং সীমা যুষ্মাভিৰ্দীৰ্ঘং ৱিস্তাৰযিষ্যতে,
16 so as to preach the Good News even to the regions beyond you, not to boast in what someone else has already done.
১৬তেন ৱযং যুষ্মাকং পশ্চিমদিক্স্থেষু স্থানেষু সুসংৱাদং ঘোষযিষ্যামঃ, ইত্থং পৰসীমাযাং পৰেণ যৎ পৰিষ্কৃতং তেন ন শ্লাঘিষ্যামহে|
17 But "he who boasts, let him boast in the Lord."
১৭যঃ কশ্চিৎ শ্লাঘমানঃ স্যাৎ শ্লাঘতাং প্ৰভুনা স হি|
18 For it is not he who commends himself who is approved, but whom the Lord commends.
১৮স্ৱেন যঃ প্ৰশংস্যতে স পৰীক্ষিতো নহি কিন্তু প্ৰভুনা যঃ প্ৰশংস্যতে স এৱ পৰীক্ষিতঃ|
