Psalms 35
1 [By David.] Contend, LORD, with those who contend with me. Fight against those who fight against me.
| مزمور داوود. ای خداوند، با دشمنانم دشمنی کن و با کسانی که با من می‌جنگند، بجنگ. |
2 Take hold of shield and buckler, and stand up for my help.
| زرۀ خود را بپوش و سپر خود را بردار و به کمک من بیا. |
3 Brandish the spear and block those who pursue me. Tell my soul, "I am your salvation."
| نیزهٔ خود را به دست گیر و راه آنانی را که مرا تعقیب می‌کنند، ببند. به من اطمینان بده که مرا نجات خواهی داد. |
4 Let those who seek after my soul be disappointed and brought to dishonor. Let those who plot my ruin be turned back and confounded.
| آنانی که قصد جان مرا دارند، خجل و رسوا شوند؛ آنانی که بدخواه من هستند شکست خورده، خوار و سرافکنده شوند. |
5 Let them be as chaff before the wind, The LORD's angel driving them on.
| همچون کاه در برابر باد پراکنده شوند و فرشتهٔ خداوند آنها را براند. |
6 Let their way be dark and slippery, The LORD's angel pursuing them.
| وقتی فرشته آنها را تعقیب می‌کند، راه آنها تاریک و لغزنده شود تا نتوانند فرار کنند. |
7 For without cause they have hidden their net in a pit for me. Without cause they have dug a pit for my soul.
| زیرا بی‌جهت برای من دام نهادند و چاهی عمیق کندند تا در آن گرفتار شوم. |
8 Let destruction come on him unawares. Let his net that he has hidden catch himself. Let him fall into that destruction.
| باشد که ناگهان بلایی بر آنها نازل شود و در دامی که نهاده‌اند و چاهی که کنده‌اند، خود گرفتار شوند. |
9 My soul shall be joyful in the LORD. It shall rejoice in his salvation.
| و اما جان من از وجود خداوند شادی خواهد کرد و به سبب نجاتی که او می‌دهد خوشحال خواهد شد. |
10 All my bones shall say, "LORD, who is like you, who delivers the poor from him who is too strong for him; yes, the poor and the needy from him who robs him?"
| با تمام وجودم می‌گویم: «کیست مانند تو، ای خداوند؟ تو ضعیف را از دست زورگو نجات می‌دهی و مظلوم را از چنگ ظالم می‌رهانی.» |
11 Unrighteous witnesses rise up. They ask me about things that I do not know about.
| شاهدان بیرحم علیه من برخاسته‌اند و مرا به چیزهایی متهم می‌کنند که روحم از آنها بی‌خبر است. |
12 They reward me evil for good, to the bereaving of my soul.
| نیکی مرا با بدی پاسخ می‌دهند و جان مرا می‌رنجانند. |
13 But as for me, when they were sick, my clothing was sackcloth. I afflicted my soul with fasting; and my prayer returned into my own bosom.
| و اما من، وقتی آنها بیمار بودند لباس عزا پوشیدم، جان خود را با روزه رنج دادم و برایشان دعا کردم. |
14 I behaved myself as though it had been my friend or my brother. I bowed down mourning, as one who mourns his mother.
| مانند یک دوست و برادر برای آنها دل سوزاندم؛ چنان اندوهگین بودم که گویی مادرم را از دست داده‌ام! |
15 But in my adversity, they rejoiced, and gathered themselves together. The attackers gathered themselves together against me, and I did not know it. They tore at me, and did not cease.
| اما وقتی من در زحمت افتادم، آنها شاد و خندان علیه من جمع شدند. حتی کسانی که نمی‌شناختم به من حمله‌ور شدند و بی‌وقفه به من ناسزا گفتند. |
16 When I tripped, they mocked me relentlessly; they gnashed their teeth at me.
| آری، مرا استهزا کردند و مانند آدمهای هرزه به من دشنام دادند. |
17 LORD, how long will you look on? Rescue my soul from their destruction, my precious life from the lions.
| خداوندا، تا به کی نظاره‌گر خواهی بود؟ جانم را از شرّ آنها رهایی ده؛ زندگی مرا از دست این شیران درنده نجات ده. |
18 I will give you thanks in the great assembly. I will praise you among many people.
| آنگاه در میان جماعت بزرگ، تو را ستایش خواهم نمود و در حضور مردم، تو را سپاس خواهم گفت. |
19 Do not let those who are my enemies wrongfully rejoice over me; neither let those who hate me without a cause and wink their eyes.
| نگذار کسانی که بی‌جهت با من دشمنی می‌کنند به من بخندند و آنانی که از من متنفرند، مسخره‌ام کنند. |
20 For they do not speak peace, but they devise deceitful words against those who are quiet in the land.
| سخنان آنان دوستانه نیست؛ آنها بر ضد کسانی که صلح‌جو هستند و زندگی آرامی دارند افترا می‌زنند. |
21 Yes, they opened their mouth wide against me. They said, "Aha. Aha. Our eye has seen it."
| به من می‌گویند: «ما با چشمان خود دیدیم که چه کردی!» |
22 You have seen it, LORD. Do not keep silent. LORD, do not be far from me.
| اما تو، ای خداوند، از همه چیز آگاهی؛ پس اینچنین ساکت نباش؛ ای خداوند، از من دور مباش! |
23 Wake up. Rise up to defend me, my God. My Lord, contend for me.
| ای یهوه خدای من، برخیز و به دادم برس و از حق من دفاع کن! |
24 Vindicate me, LORD my God, according to your righteousness. Do not let them gloat over me.
| ای یهوه خدای من، بر طبق عدالت خود، در مورد من داوری کن و نگذار دشمنانم به من بخندند. |
25 Do not let them say in their heart, "Aha. Aha. Our desire." Do not let them say, "We have swallowed him up."
| نگذار در دل خود بگویند: «ما به آرزوی خود رسیدیم! او را شکست دادیم!» |
26 Let them be put to shame and confounded together who rejoice at my calamity. Let them be clothed with shame and dishonor who magnify themselves against me.
| آنانی که از ناکامی و بدبختی من شاد شده‌اند، خود خجل و شرمنده شوند؛ کسانی که خود را از من برتر و بزرگتر می‌دانند، سرافکنده و رسوا گردند. |
27 Let them shout for joy and be glad, who favor my righteous cause. And let them say continually, "The LORD be magnified, who delights in the peace of his servant."
| اما آنانی که می‌خواهند حقم به من داده شود، شاد و خرم باشند و پیوسته بگویند: «خداوند بزرگ است و خواستار سلامتی و موفقیتِ خدمتگزار خود می‌باشد.» |
28 My tongue shall talk about your righteousness and about your praise all day long.
| آنگاه من عدالت تو را بیان خواهم کرد و تمام روز تو را سپاس خواهم گفت. |
