< Psalms 130 >

1 [A Song of Ascents.] Out of the depths I have cried to you, LORD.
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.
2 LORD, hear my voice. Let your ears be attentive to the voice of my petitions.
خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!
3 If you, LORD, kept a record of sins, LORD, who could stand?
ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟
4 But there is forgiveness with you, so that you may be revered.
اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.
5 I wait for the LORD. My soul waits. I hope in his word.
من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.
6 My soul longs for the LORD more than watchmen long for the morning; more than watchmen for the morning.
آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.
7 Israel, hope in the LORD, for with the LORD there is loving kindness. With him is abundant redemption.
ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.
8 He will redeem Israel from all their sins.
خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.

< Psalms 130 >