Luke 9
1 He called the twelve together, and gave them power and authority over all demons, and to cure diseases.
తతః పరం స ద్వాదశశిష్యానాహూయ భూతాన్ త్యాజయితుం రోగాన్ ప్రతికర్త్తుఞ్చ తేభ్యః శక్తిమాధిపత్యఞ్చ దదౌ|
2 He sent them forth to proclaim the Kingdom of God, and to heal the sick.
అపరఞ్చ ఈశ్వరీయరాజ్యస్య సుసంవాదం ప్రకాశయితుమ్ రోగిణామారోగ్యం కర్త్తుఞ్చ ప్రేరణకాలే తాన్ జగాద|
3 And he said to them, "Take nothing for your journey—neither staff, nor pack, nor bread, nor money; neither have two tunics.
యాత్రార్థం యష్టి ర్వస్త్రపుటకం భక్ష్యం ముద్రా ద్వితీయవస్త్రమ్, ఏషాం కిమపి మా గృహ్లీత|
4 Into whatever house you enter, stay there, and depart from there.
యూయఞ్చ యన్నివేశనం ప్రవిశథ నగరత్యాగపర్య్యనతం తన్నివేశనే తిష్ఠత|
5 As many as do not receive you, when you depart from that city, shake off even the dust from your feet for a testimony against them."
తత్ర యది కస్యచిత్ పురస్య లోకా యుష్మాకమాతిథ్యం న కుర్వ్వన్తి తర్హి తస్మాన్నగరాద్ గమనకాలే తేషాం విరుద్ధం సాక్ష్యార్థం యుష్మాకం పదధూలీః సమ్పాతయత|
6 They departed, and went throughout the villages, proclaiming the Good News, and healing everywhere.
అథ తే ప్రస్థాయ సర్వ్వత్ర సుసంవాదం ప్రచారయితుం పీడితాన్ స్వస్థాన్ కర్త్తుఞ్చ గ్రామేషు భ్రమితుం ప్రారేభిరే|
7 Now Herod the tetrarch heard of all that was done; and he was very perplexed, because it was said by some that John had risen from the dead,
ఏతర్హి హేరోద్ రాజా యీశోః సర్వ్వకర్మ్మణాం వార్త్తాం శ్రుత్వా భృశముద్వివిజే
8 and by some that Elijah had appeared, and by others that one of the old prophets had risen again.
యతః కేచిదూచుర్యోహన్ శ్మశానాదుదతిష్ఠత్| కేచిదూచుః, ఏలియో దర్శనం దత్తవాన్; ఏవమన్యలోకా ఊచుః పూర్వ్వీయః కశ్చిద్ భవిష్యద్వాదీ సముత్థితః|
9 Herod said, "John I beheaded, but who is this, about whom I hear such things?" He sought to see him.
కిన్తు హేరోదువాచ యోహనః శిరోఽహమఛినదమ్ ఇదానీం యస్యేదృక్కర్మ్మణాం వార్త్తాం ప్రాప్నోమి స కః? అథ స తం ద్రష్టుమ్ ఐచ్ఛత్|
10 The emissaries, when they had returned, told him what things they had done. He took them, and withdrew apart to a city called Beit Tzaidah.
అనన్తరం ప్రేరితాః ప్రత్యాగత్య యాని యాని కర్మ్మాణి చక్రుస్తాని యీశవే కథయామాసుః తతః స తాన్ బైత్సైదానామకనగరస్య విజనం స్థానం నీత్వా గుప్తం జగామ|
11 But the crowds, perceiving it, followed him. He welcomed them, and spoke to them of the Kingdom of God, and he cured those who needed healing.
పశ్చాల్ లోకాస్తద్ విదిత్వా తస్య పశ్చాద్ యయుః; తతః స తాన్ నయన్ ఈశ్వరీయరాజ్యస్య ప్రసఙ్గముక్తవాన్, యేషాం చికిత్సయా ప్రయోజనమ్ ఆసీత్ తాన్ స్వస్థాన్ చకార చ|
12 The day began to wear away; and the twelve came, and said to him, "Send the crowd away, that they may go into the surrounding villages and farms, and lodge, and get food, for we are here in a deserted place."
అపరఞ్చ దివావసన్నే సతి ద్వాదశశిష్యా యీశోరన్తికమ్ ఏత్య కథయామాసుః, వయమత్ర ప్రాన్తరస్థానే తిష్ఠామః, తతో నగరాణి గ్రామాణి గత్వా వాసస్థానాని ప్రాప్య భక్ష్యద్రవ్యాణి క్రేతుం జననివహం భవాన్ విసృజతు|
13 But he said to them, "You give them something to eat." They said, "We have no more than five loaves and two fish, unless we should go and buy food for all these people."
తదా స ఉవాచ, యూయమేవ తాన్ భేజయధ్వం; తతస్తే ప్రోచురస్మాకం నికటే కేవలం పఞ్చ పూపా ద్వౌ మత్స్యౌ చ విద్యన్తే, అతఏవ స్థానాన్తరమ్ ఇత్వా నిమిత్తమేతేషాం భక్ష్యద్రవ్యేషు న క్రీతేషు న భవతి|
14 For they were about five thousand men. He said to his talmidim, "Make them sit down in groups of about fifty each."
తత్ర ప్రాయేణ పఞ్చసహస్రాణి పురుషా ఆసన్|
15 They did so, and made them all sit down.
తదా స శిష్యాన్ జగాద పఞ్చాశత్ పఞ్చాశజ్జనైః పంక్తీకృత్య తానుపవేశయత, తస్మాత్ తే తదనుసారేణ సర్వ్వలోకానుపవేశయాపాసుః|
16 He took the five loaves and the two fish, and looking up to the sky, he blessed them, and broke them, and gave them to the talmidim to set before the crowd.
తతః స తాన్ పఞ్చ పూపాన్ మీనద్వయఞ్చ గృహీత్వా స్వర్గం విలోక్యేశ్వరగుణాన్ కీర్త్తయాఞ్చక్రే భఙ్క్తా చ లోకేభ్యః పరివేషణార్థం శిష్యేషు సమర్పయామ్బభూవ|
17 They ate, and were all filled. They gathered up twelve baskets of broken pieces that were left over.
తతః సర్వ్వే భుక్త్వా తృప్తిం గతా అవశిష్టానాఞ్చ ద్వాదశ డల్లకాన్ సంజగృహుః|
18 It happened, as he was praying alone, that the talmidim were with him, and he asked them, "Who do the crowds say that I am?"
అథైకదా నిర్జనే శిష్యైః సహ ప్రార్థనాకాలే తాన్ పప్రచ్ఛ, లోకా మాం కం వదన్తి?
19 They answered, "'John the Immerser,' but others say, 'Elijah,' and others, that one of the old prophets is risen again."
తతస్తే ప్రాచుః, త్వాం యోహన్మజ్జకం వదన్తి; కేచిత్ త్వామ్ ఏలియం వదన్తి, పూర్వ్వకాలికః కశ్చిద్ భవిష్యద్వాదీ శ్మశానాద్ ఉదతిష్ఠద్ ఇత్యపి కేచిద్ వదన్తి|
20 He said to them, "But who do you say that I am?" Peter answered, "The Messiah of God."
తదా స ఉవాచ, యూయం మాం కం వదథ? తతః పితర ఉక్తవాన్ త్వమ్ ఈశ్వరాభిషిక్తః పురుషః|
21 But he warned them, and commanded them to tell this to no one,
తదా స తాన్ దృఢమాదిదేశ, కథామేతాం కస్మైచిదపి మా కథయత|
22 saying, "The Son of Man must suffer many things, and be rejected by the elders, chief cohanim, and scribes, and be killed, and the third day be raised up."
స పునరువాచ, మనుష్యపుత్రేణ వహుయాతనా భోక్తవ్యాః ప్రాచీనలోకైః ప్రధానయాజకైరధ్యాపకైశ్చ సోవజ్ఞాయ హన్తవ్యః కిన్తు తృతీయదివసే శ్మశానాత్ తేనోత్థాతవ్యమ్|
23 He said to all, "If anyone desires to come after me, let him deny himself, take up his cross daily, and follow me.
అపరం స సర్వ్వానువాచ, కశ్చిద్ యది మమ పశ్చాద్ గన్తుం వాఞ్ఛతి తర్హి స స్వం దామ్యతు, దినే దినే క్రుశం గృహీత్వా చ మమ పశ్చాదాగచ్ఛతు|
24 For whoever desires to save his life will lose it, but whoever will lose his life for my sake, the same will save it.
యతో యః కశ్చిత్ స్వప్రాణాన్ రిరక్షిషతి స తాన్ హారయిష్యతి, యః కశ్చిన్ మదర్థం ప్రాణాన్ హారయిష్యతి స తాన్ రక్షిష్యతి|
25 For what does it profit a person if he gains the whole world, and loses or forfeits his own self?
కశ్చిద్ యది సర్వ్వం జగత్ ప్రాప్నోతి కిన్తు స్వప్రాణాన్ హారయతి స్వయం వినశ్యతి చ తర్హి తస్య కో లాభః?
26 For whoever will be ashamed of me and of my words, of him will the Son of Man be ashamed, when he comes in his glory, and the glory of the Father, and of the holy angels.
పున ర్యః కశ్చిన్ మాం మమ వాక్యం వా లజ్జాస్పదం జానాతి మనుష్యపుత్రో యదా స్వస్య పితుశ్చ పవిత్రాణాం దూతానాఞ్చ తేజోభిః పరివేష్టిత ఆగమిష్యతి తదా సోపి తం లజ్జాస్పదం జ్ఞాస్యతి|
27 But I tell you the truth: There are some of those who stand here, who will in no way taste of death, until they see the Kingdom of God."
కిన్తు యుష్మానహం యథార్థం వదామి, ఈశ్వరీయరాజత్వం న దృష్టవా మృత్యుం నాస్వాదిష్యన్తే, ఏతాదృశాః కియన్తో లోకా అత్ర స్థనేఽపి దణ్డాయమానాః సన్తి|
28 It happened about eight days after these sayings, that he took with him Peter, John, and Jacob, and went up onto the mountain to pray.
ఏతదాఖ్యానకథనాత్ పరం ప్రాయేణాష్టసు దినేషు గతేషు స పితరం యోహనం యాకూబఞ్చ గృహీత్వా ప్రార్థయితుం పర్వ్వతమేకం సమారురోహ|
29 As he was praying, the appearance of his face was altered, and his clothing became white and dazzling.
అథ తస్య ప్రార్థనకాలే తస్య ముఖాకృతిరన్యరూపా జాతా, తదీయం వస్త్రముజ్జ్వలశుక్లం జాతం|
30 And look, two men were talking with him, who were Moses and Elijah,
అపరఞ్చ మూసా ఏలియశ్చోభౌ తేజస్వినౌ దృష్టౌ
31 who appeared in glory, and spoke of his departure, which he was about to accomplish at Jerusalem.
తౌ తేన యిరూశాలమ్పురే యో మృత్యుః సాధిష్యతే తదీయాం కథాం తేన సార్ద్ధం కథయితుమ్ ఆరేభాతే|
32 Now Peter and those who were with him were heavy with sleep, but when they were fully awake, they saw his glory, and the two men who stood with him.
తదా పితరాదయః స్వస్య సఙ్గినో నిద్రయాకృష్టా ఆసన్ కిన్తు జాగరిత్వా తస్య తేజస్తేన సార్ద్ధమ్ ఉత్తిష్ఠన్తౌ జనౌ చ దదృశుః|
33 It happened, as they were parting from him, that Peter said to Yeshua, "Master, it is good for us to be here. Let us make three tents: one for you, and one for Moses, and one for Elijah," not knowing what he said.
అథ తయోరుభయో ర్గమనకాలే పితరో యీశుం బభాషే, హే గురోఽస్మాకం స్థానేఽస్మిన్ స్థితిః శుభా, తత ఏకా త్వదర్థా, ఏకా మూసార్థా, ఏకా ఏలియార్థా, ఇతి తిస్రః కుట్యోస్మాభి ర్నిర్మ్మీయన్తాం, ఇమాం కథాం స న వివిచ్య కథయామాస|
34 While he said these things, a cloud came and overshadowed them, and they were afraid as they entered into the cloud.
అపరఞ్చ తద్వాక్యవదనకాలే పయోద ఏక ఆగత్య తేషాముపరి ఛాయాం చకార, తతస్తన్మధ్యే తయోః ప్రవేశాత్ తే శశఙ్కిరే|
35 A voice came out of the cloud, saying, "This is my Son, my Chosen One. Listen to him."
తదా తస్మాత్ పయోదాద్ ఇయమాకాశీయా వాణీ నిర్జగామ, మమాయం ప్రియః పుత్ర ఏతస్య కథాయాం మనో నిధత్త|
36 When the voice came, Yeshua was found alone. They were silent, and told no one in those days any of the things which they had seen.
ఇతి శబ్దే జాతే తే యీశుమేకాకినం దదృశుః కిన్తు తే తదానీం తస్య దర్శనస్య వాచమేకామపి నోక్త్వా మనఃసు స్థాపయామాసుః|
37 It happened on the next day, when they had come down from the mountain, that a large crowd met him.
పరేఽహని తేషు తస్మాచ్ఛైలాద్ అవరూఢేషు తం సాక్షాత్ కర్త్తుం బహవో లోకా ఆజగ్ముః|
38 And look, a man from the crowd called out, saying, "Teacher, I beg you to look at my son, for he is my only child.
తేషాం మధ్యాద్ ఏకో జన ఉచ్చైరువాచ, హే గురో అహం వినయం కరోమి మమ పుత్రం ప్రతి కృపాదృష్టిం కరోతు, మమ స ఏవైకః పుత్రః|
39 And look, a spirit seizes him, and all at once he cries out, and it convulses him so that he foams, and it hardly departs from him, bruising him severely.
భూతేన ధృతః సన్ సం ప్రసభం చీచ్ఛబ్దం కరోతి తన్ముఖాత్ ఫేణా నిర్గచ్ఛన్తి చ, భూత ఇత్థం విదార్య్య క్లిష్ట్వా ప్రాయశస్తం న త్యజతి|
40 I begged your talmidim to cast it out, and they could not."
తస్మాత్ తం భూతం త్యాజయితుం తవ శిష్యసమీపే న్యవేదయం కిన్తు తే న శేకుః|
41 Yeshua answered, "Faithless and perverse generation, how long must I be with you and put up with you? Bring your son here."
తదా యీశురవాదీత్, రే ఆవిశ్వాసిన్ విపథగామిన్ వంశ కతికాలాన్ యుష్మాభిః సహ స్థాస్యామ్యహం యుష్మాకమ్ ఆచరణాని చ సహిష్యే? తవ పుత్రమిహానయ|
42 While he was still coming, the demon threw him down and convulsed him violently. But Yeshua rebuked the unclean spirit, and healed the boy, and gave him back to his father.
తతస్తస్మిన్నాగతమాత్రే భూతస్తం భూమౌ పాతయిత్వా విదదార; తదా యీశుస్తమమేధ్యం భూతం తర్జయిత్వా బాలకం స్వస్థం కృత్వా తస్య పితరి సమర్పయామాస|
43 They were all astonished at the majesty of God. But while all were marveling at all the things which Yeshua did, he said to his talmidim,
ఈశ్వరస్య మహాశక్తిమ్ ఇమాం విలోక్య సర్వ్వే చమచ్చక్రుః; ఇత్థం యీశోః సర్వ్వాభిః క్రియాభిః సర్వ్వైర్లోకైరాశ్చర్య్యే మన్యమానే సతి స శిష్యాన్ బభాషే,
44 "Let these words sink into your ears, for the Son of Man will be delivered up into the hands of men."
కథేయం యుష్మాకం కర్ణేషు ప్రవిశతు, మనుష్యపుత్రో మనుష్యాణాం కరేషు సమర్పయిష్యతే|
45 But they did not understand this saying. It was concealed from them, that they should not perceive it, and they were afraid to ask him about this saying.
కిన్తు తే తాం కథాం న బుబుధిరే, స్పష్టత్వాభావాత్ తస్యా అభిప్రాయస్తేషాం బోధగమ్యో న బభూవ; తస్యా ఆశయః క ఇత్యపి తే భయాత్ ప్రష్టుం న శేకుః|
46 There arose an argument among them about which of them was the greatest.
తదనన్తరం తేషాం మధ్యే కః శ్రేష్ఠః కథామేతాం గృహీత్వా తే మిథో వివాదం చక్రుః|
47 Yeshua, knowing the reasoning of their hearts, took a little child, and set him by his side,
తతో యీశుస్తేషాం మనోభిప్రాయం విదిత్వా బాలకమేకం గృహీత్వా స్వస్య నికటే స్థాపయిత్వా తాన్ జగాద,
48 and said to them, "Whoever receives this little child in my name receives me. Whoever receives me receives him who sent me. For whoever is least among you all, this one is great."
యో జనో మమ నామ్నాస్య బాలాస్యాతిథ్యం విదధాతి స మమాతిథ్యం విదధాతి, యశ్చ మమాతిథ్యం విదధాతి స మమ ప్రేరకస్యాతిథ్యం విదధాతి, యుష్మాకం మధ్యేయః స్వం సర్వ్వస్మాత్ క్షుద్రం జానీతే స ఏవ శ్రేష్ఠో భవిష్యతి|
49 John answered, "Master, we saw someone casting out demons in your name, and we forbade him, because he does not follow with us."
అపరఞ్చ యోహన్ వ్యాజహార హే ప్రభే తవ నామ్నా భూతాన్ త్యాజయన్తం మానుషమ్ ఏకం దృష్టవన్తో వయం, కిన్త్వస్మాకమ్ అపశ్చాద్ గామిత్వాత్ తం న్యషేధామ్| తదానీం యీశురువాచ,
50 Yeshua said to him, "Do not forbid him, for he who is not against you is for you."
తం మా నిషేధత, యతో యో జనోస్మాకం న విపక్షః స ఏవాస్మాకం సపక్షో భవతి|
51 It came to pass, when the days were near that he should be taken up, he intently set his face to go to Jerusalem,
అనన్తరం తస్యారోహణసమయ ఉపస్థితే స స్థిరచేతా యిరూశాలమం ప్రతి యాత్రాం కర్త్తుం నిశ్చిత్యాగ్రే దూతాన్ ప్రేషయామాస|
52 and sent messengers before his face. They went, and entered into a village of the Samaritans, so as to prepare for him.
తస్మాత్ తే గత్వా తస్య ప్రయోజనీయద్రవ్యాణి సంగ్రహీతుం శోమిరోణీయానాం గ్రామం ప్రవివిశుః|
53 But they did not receive him, because he was traveling with his face set towards Jerusalem.
కిన్తు స యిరూశాలమం నగరం యాతి తతో హేతో ర్లోకాస్తస్యాతిథ్యం న చక్రుః|
54 When his talmidim, Jacob and John, saw this, they said, "Lord, do you want us to command fire to come down from the sky, and consume them?"
అతఏవ యాకూబ్యోహనౌ తస్య శిష్యౌ తద్ దృష్ట్వా జగదతుః, హే ప్రభో ఏలియో యథా చకార తథా వయమపి కిం గగణాద్ ఆగన్తుమ్ ఏతాన్ భస్మీకర్త్తుఞ్చ వహ్నిమాజ్ఞాపయామః? భవాన్ కిమిచ్ఛతి?
55 And he turned and rebuked them, and said, "You do not realize what kind of Ruach you belong to.
కిన్తు స ముఖం పరావర్త్య తాన్ తర్జయిత్వా గదితవాన్ యుష్మాకం మనోభావః కః, ఇతి యూయం న జానీథ|
56 For the Son of Man did not come to destroy people's lives, but to save them." And they went to another village.
మనుజసుతో మనుజానాం ప్రాణాన్ నాశయితుం నాగచ్ఛత్, కిన్తు రక్షితుమ్ ఆగచ్ఛత్| పశ్చాద్ ఇతరగ్రామం తే యయుః|
57 As they went on the way, a certain man said to him, "I want to follow you wherever you go."
తదనన్తరం పథి గమనకాలే జన ఏకస్తం బభాషే, హే ప్రభో భవాన్ యత్ర యాతి భవతా సహాహమపి తత్ర యాస్యామి|
58 And Yeshua said to him, "The foxes have holes, and the birds of the sky have nests, but the Son of Man has no place to lay his head."
తదానీం యీశుస్తమువాచ, గోమాయూనాం గర్త్తా ఆసతే, విహాయసీయవిహగానాం నీడాని చ సన్తి, కిన్తు మానవతనయస్య శిరః స్థాపయితుం స్థానం నాస్తి|
59 He said to another, "Follow me." But he said, "Lord, allow me first to go and bury my father."
తతః పరం స ఇతరజనం జగాద, త్వం మమ పశ్చాద్ ఏహి; తతః స ఉవాచ, హే ప్రభో పూర్వ్వం పితరం శ్మశానే స్థాపయితుం మామాదిశతు|
60 But Yeshua said to him, "Leave the dead to bury their own dead, but you go and announce the Kingdom of God."
తదా యీశురువాచ, మృతా మృతాన్ శ్మశానే స్థాపయన్తు కిన్తు త్వం గత్వేశ్వరీయరాజ్యస్య కథాం ప్రచారయ|
61 Another also said, "I want to follow you, Lord, but first allow me to bid farewell to those who are at my house."
తతోన్యః కథయామాస, హే ప్రభో మయాపి భవతః పశ్చాద్ గంస్యతే, కిన్తు పూర్వ్వం మమ నివేశనస్య పరిజనానామ్ అనుమతిం గ్రహీతుమ్ అహమాదిశ్యై భవతా|
62 But Yeshua said to him, "No one, having put his hand to the plow, and looking back, is fit for the Kingdom of God."
తదానీం యీశుస్తం ప్రోక్తవాన్, యో జనో లాఙ్గలే కరమర్పయిత్వా పశ్చాత్ పశ్యతి స ఈశ్వరీయరాజ్యం నార్హతి|
