< Lamentations 3 >
1 I am the man that has seen affliction by the rod of his wrath.
Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
2 He has led me and caused me to walk in darkness, and not in light.
Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
3 Surely against me he turns his hand again and again all the day.
Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
4 My flesh and my skin he has made old; he has broken my bones.
Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
5 He has built against me, and surrounded me with bitterness and hardship.
Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
6 He has made me to dwell in dark places, like those that have been long dead.
Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7 He has walled me in, so I can't escape; he has made my chains heavy.
Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
8 Yes, when I cry, and call for help, he shuts out my prayer.
Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
9 He has walled up my ways with cut stone; he has made my paths crooked.
Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
10 He is to me as a bear lying in wait, as a lion in hiding.
Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
11 He has obstructed my path, and torn me in pieces; he has made me desolate.
Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
12 He has bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
13 He has caused the arrows of his quiver to pierce my inward parts.
Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
14 I have become a laughingstock to all peoples, and their song all the day.
Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
15 He has filled me with bitterness, he has given me in full measure wormwood.
Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
16 He has also broken my teeth with gravel; he has pressed me down in the dust.
Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
17 You have removed my soul far away from peace; I have forgotten what prosperity is.
Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
18 And I said, "My strength and my hope has perished from the LORD."
Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
19 Remember my affliction and my misery, the wormwood and the gall.
Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
20 My soul considers them, and is depressed.
Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
21 But this I call to my mind; therefore I have hope:
Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
22 The LORD's faithful love does not cease; his compassion does not fail.
Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
23 They are new every morning; great is your faithfulness.
Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
24 "The LORD is my portion," says my soul, "therefore I will hope in him."
Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
25 The LORD is good to those who wait for him, to the soul that seeks him.
Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
26 It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
27 It is good for a man that he bear the yoke while he is young.
Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
28 Let him sit alone and keep silence when he is disciplining him.
Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
29 Let him put his mouth to the dust, there may yet be hope.
Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
30 Let him give his cheek to him who strikes him; let him be filled with insults.
Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
31 For the LORD will not reject forever.
Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
32 For though he may cause grief, yet he will have compassion according to the abundance of his loving kindness.
Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
33 For he is not predisposed to bring affliction or suffering to human beings.
Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
34 To crush under foot all the prisoners of the earth;
Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
35 to deprive a man of justice before the face of the Most High,
Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
36 to subvert a man in his cause, the LORD does not approve.
Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
37 Who can speak a thing and have it come to pass, unless the LORD has commanded it?
Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
38 Doesn't both calamity and good come out of the mouth of the Most High?
Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
39 Why does a living man complain, a man for the punishment of his sins?
Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
40 Let us examine and search our ways, and return to the LORD.
Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
41 Let us lift up our heart with our hands to God in the heavens.
Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
42 We have transgressed and have rebelled, and you have not forgiven.
Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
43 You have covered yourself with anger and pursued us; you killed without sparing.
Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
44 You have covered yourself with a cloud, so that no prayer can pass through.
Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
45 You have made us rubbish and refuse in the midst of the peoples.
Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
46 All our enemies have opened their mouth wide against us.
Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
47 Fear and the pit have come on us, devastation and destruction.
Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
48 Streams of tears run down from my eyes because of the destruction of the daughter of my people.
Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
49 My tears flow and do not cease, without respite,
Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
50 until the LORD looks down and sees from heaven.
Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
51 My eyes bring my soul grief, because of all the daughters of my city.
Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
52 They have chased me relentlessly like a bird, those who are my enemies without cause.
Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
53 They have cut off my life in a pit, and have cast a stone on me.
Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
54 Waters flowed over my head; I said, 'I am finished.'
Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
55 I called on your name, LORD, out of the depths of the pit.
Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
56 You heard my voice; do not hide your ear at my sighs, to my cry.
Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
57 You drew near in the day that I called on you; you said, "Do not be afraid."
Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
58 LORD, you have taken up the case for my soul; you have redeemed my life.
Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
59 You have seen, LORD, the wrong done to me; judge my case.
Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
60 You have seen all their vengeance and all their plots against me.
Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
61 You have heard their insults, LORD, and all their plots against me.
Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
62 The lips of those that rose up against me, and their plots against me all day long.
Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
63 Look their sitting down, and their rising up; I am their mocking song.
Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
64 You will render to them what they deserve, LORD, according to the work of their hands.
Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
65 You will give them hardness of heart as your curse to them.
Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
66 You will pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of the LORD.
Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.