Job 19
1 Then Job answered,
Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
2 "How long will you torment me, and crush me with words?
Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
3 You have reproached me ten times. You aren't ashamed that you attack me.
Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
4 If it is true that I have erred, my error remains with myself.
At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
5 If indeed you will magnify yourselves against me, and plead my disgrace against me;
Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
6 know now that God has subverted me, and has surrounded me with his net.
Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
7 "Look, I cry out 'Injustice.' but there is no justice.
Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
8 He has walled up my way so that I can't pass, and has set darkness in my paths.
Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
9 He has stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
10 He has broken me down on every side, and I am gone. My hope he has plucked up like a tree.
Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
11 He has also kindled his wrath against me. He counts me among his adversaries.
Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
12 His troops come on together, build a siege ramp against me, and camp around my tent.
Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
13 "He has put my brothers far from me. My acquaintances are wholly estranged from me.
Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
14 My relatives have gone away. My familiar friends have forgotten me.
Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
15 Those who dwell in my house, and my maids, count me for a stranger. I am a foreigner in their sight.
Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
16 I call to my servant, and he gives me no answer. I beg him with my mouth.
Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
17 My breath is offensive to my wife. I am loathsome to the children of my own mother.
Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
18 Even young children despise me. If I arise, they speak against me.
Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
19 All my familiar friends abhor me. They whom I loved have turned against me.
Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
20 My bones stick to my skin and to my flesh. I have escaped by the skin of my teeth.
Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
21 "Have pity on me, have pity on me, you my friends; for the hand of God has touched me.
Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
22 Why do you persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
23 "Oh that my words were now written. Oh that they were inscribed in a scroll.
Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
24 That with an iron pen and lead they were engraved in the rock forever.
Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
25 But as for me, I know that my Redeemer lives. In the end, he will stand upon the earth.
Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
26 After my skin is destroyed, then in my flesh shall I see God,
At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
27 Whom I, even I, shall see on my side. My eyes shall see, and not as a stranger. My heart is consumed within me.
Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
28 If you say, 'How we will persecute him, because the root of the matter is found in him.'
Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
29 Be afraid of the sword, for wrath brings the punishments of the sword, that you may know there is a judgment."
Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
