< Job 17 >
1 "My spirit is consumed. My days are extinct, And the grave is ready for me.
Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
2 Surely there are mockers with me. My eye dwells on their provocation.
Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
3 "Now give a pledge, be collateral for me with yourself. Who is there who will strike hands with me?
Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
4 For you have hidden their heart from understanding, Therefore you shall not exalt them.
Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
5 He who denounces his friends for a prey, Even the eyes of his children shall fail.
Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
6 "But he has made me a byword of the people. They spit in my face.
Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
7 My eye also is dim by reason of sorrow. All my members are as a shadow.
Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
8 Upright men shall be astonished at this. The innocent shall stir up himself against the godless.
Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
9 Yet shall the righteous hold on his way. He who has clean hands shall grow stronger and stronger.
Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
10 But as for you all, come on now again; I shall not find a wise man among you.
Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
11 My days are past, my plans are broken off, as are the thoughts of my heart.
Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
12 They change the night into day, saying 'The light is near' in the presence of darkness.
Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
13 If I look for Sheol as my house, if I have spread my couch in the darkness, (Sheol )
Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman: (Sheol )
14 If I have said to corruption, 'You are my father;' to the worm, 'My mother,' and 'my sister;'
Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
15 where then is my hope? As for my hope, who shall see it?
Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
16 Shall it go down with me to the gates of Sheol, or descend together into the dust?" (Sheol )
Lulusong sa mga pangawan ng Sheol, pagtataglay ng kapahingahan sa alabok. (Sheol )