Jacob 1
1 Jacob, a servant of God and of the Lord Yeshua the Messiah, to the twelve tribes which are in the Diaspora: Greetings.
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଚ ଦାସୋ ଯାକୂବ୍ ୱିକୀର୍ଣୀଭୂତାନ୍ ଦ୍ୱାଦଶଂ ୱଂଶାନ୍ ପ୍ରତି ନମସ୍କୃତ୍ୟ ପତ୍ରଂ ଲିଖତି|
2 Count it all joy, my brothers, when you encounter various trials,
ହେ ମମ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯଂ ଯଦା ବହୁୱିଧପରୀକ୍ଷାଷୁ ନିପତତ ତଦା ତତ୍ ପୂର୍ଣାନନ୍ଦସ୍ୟ କାରଣଂ ମନ୍ୟଧ୍ୱଂ|
3 knowing that the testing of your faith produces endurance.
ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ୟ ପରୀକ୍ଷିତତ୍ୱେନ ଧୈର୍ୟ୍ୟଂ ସମ୍ପାଦ୍ୟତ ଇତି ଜାନୀଥ|
4 Let endurance have its perfect work, that you may be perfect and complete, lacking in nothing.
ତଚ୍ଚ ଧୈର୍ୟ୍ୟଂ ସିଦ୍ଧଫଲଂ ଭୱତୁ ତେନ ଯୂଯଂ ସିଦ୍ଧାଃ ସମ୍ପୂର୍ଣାଶ୍ଚ ଭୱିଷ୍ୟଥ କସ୍ୟାପି ଗୁଣସ୍ୟାଭାୱଶ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି|
5 But if any of you lacks wisdom, let him ask of God, who gives to all generously and without finding fault; and it will be given to him.
ଯୁଷ୍ମାକଂ କସ୍ୟାପି ଜ୍ଞାନାଭାୱୋ ଯଦି ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଯ ଈଶ୍ୱରଃ ସରଲଭାୱେନ ତିରସ୍କାରଞ୍ଚ ୱିନା ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋ ଦଦାତି ତତଃ ସ ଯାଚତାଂ ତତସ୍ତସ୍ମୈ ଦାଯିଷ୍ୟତେ|
6 But let him ask in faith, without any doubting, for the one who doubts is like a wave of the sea, driven and tossed by the wind.
କିନ୍ତୁ ସ ନିଃସନ୍ଦେହଃ ସନ୍ ୱିଶ୍ୱାସେନ ଯାଚତାଂ ଯତଃ ସନ୍ଦିଗ୍ଧୋ ମାନୱୋ ୱାଯୁନା ଚାଲିତସ୍ୟୋତ୍ପ୍ଲୱମାନସ୍ୟ ଚ ସମୁଦ୍ରତରଙ୍ଗସ୍ୟ ସଦୃଶୋ ଭୱତି|
7 For let that person not think that he will receive anything from the Lord.
ତାଦୃଶୋ ମାନୱଃ ପ୍ରଭୋଃ କିଞ୍ଚିତ୍ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତୀତି ନ ମନ୍ୟତାଂ|
8 He is a double-minded person, unstable in all his ways.
ଦ୍ୱିମନା ଲୋକଃ ସର୍ୱ୍ୱଗତିଷୁ ଚଞ୍ଚଲୋ ଭୱତି|
9 But let the brother in humble circumstances glory in his high position;
ଯୋ ଭ୍ରାତା ନମ୍ରଃ ସ ନିଜୋନ୍ନତ୍ୟା ଶ୍ଲାଘତାଂ|
10 and the rich, in that he is made humble, because like the flower in the grass, he will pass away.
ଯଶ୍ଚ ଧନୱାନ୍ ସ ନିଜନମ୍ରତଯା ଶ୍ଲାଘତାଂଯତଃ ସ ତୃଣପୁଷ୍ପୱତ୍ କ୍ଷଯଂ ଗମିଷ୍ୟତି|
11 For the sun arises with the scorching wind, and withers the grass, and the flower in it falls, and the beauty of its appearance perishes. So also will the rich person fade away in his pursuits.
ଯତଃ ସତାପେନ ସୂର୍ୟ୍ୟେଣୋଦିତ୍ୟ ତୃଣଂ ଶୋଷ୍ୟତେ ତତ୍ପୁଷ୍ପଞ୍ଚ ଭ୍ରଶ୍ୟତି ତେନ ତସ୍ୟ ରୂପସ୍ୟ ସୌନ୍ଦର୍ୟ୍ୟଂ ନଶ୍ୟତି ତଦ୍ୱଦ୍ ଧନିଲୋକୋଽପି ସ୍ୱୀଯମୂଢତଯା ମ୍ଲାସ୍ୟତି|
12 Blessed is the one who perseveres under trial, for when he has been approved, he will receive the crown of life, which he promised to those who love him.
ଯୋ ଜନଃ ପରୀକ୍ଷାଂ ସହତେ ସ ଏୱ ଧନ୍ୟଃ, ଯତଃ ପରୀକ୍ଷିତତ୍ୱଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ସ ପ୍ରଭୁନା ସ୍ୱପ୍ରେମକାରିଭ୍ୟଃ ପ୍ରତିଜ୍ଞାତଂ ଜୀୱନମୁକୁଟଂ ଲପ୍ସ୍ୟତେ|
13 Let no one say when he is tempted, "I am tempted by God," for God cannot be tempted by evil, and he himself tempts no one.
ଈଶ୍ୱରୋ ମାଂ ପରୀକ୍ଷତ ଇତି ପରୀକ୍ଷାସମଯେ କୋଽପି ନ ୱଦତୁ ଯତଃ ପାପାଯେଶ୍ୱରସ୍ୟ ପରୀକ୍ଷା ନ ଭୱତି ସ ଚ କମପି ନ ପରୀକ୍ଷତେ|
14 But each one is tempted, when he is drawn away by his own lust, and enticed.
କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସ୍ୱୀଯମନୋୱାଞ୍ଛଯାକୃଷ୍ୟତେ ଲୋଭ୍ୟତେ ଚ ତସ୍ୟୈୱ ପରୀକ୍ଷା ଭୱତି|
15 Then the lust, when it has conceived, bears sin; and the sin, when it is full grown, brings forth death.
ତସ୍ମାତ୍ ସା ମନୋୱାଞ୍ଛା ସଗର୍ଭା ଭୂତ୍ୱା ଦୁଷ୍କୃତିଂ ପ୍ରସୂତେ ଦୁଷ୍କୃତିଶ୍ଚ ପରିଣାମଂ ଗତ୍ୱା ମୃତ୍ୟୁଂ ଜନଯତି|
16 Do not be deceived, my beloved brothers.
ହେ ମମ ପ୍ରିଯଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯଂ ନ ଭ୍ରାମ୍ୟତ|
17 All generous giving and every perfect gift is from above, coming down from the Father of lights, with whom can be no variation, nor turning shadow.
ଯତ୍ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଉତ୍ତମଂ ଦାନଂ ପୂର୍ଣୋ ୱରଶ୍ଚ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱମ୍ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱାଦ୍ ଅର୍ଥତୋ ଯସ୍ମିନ୍ ଦଶାନ୍ତରଂ ପରିୱର୍ତ୍ତନଜାତଚ୍ଛାଯା ୱା ନାସ୍ତି ତସ୍ମାଦ୍ ଦୀପ୍ତ୍ୟାକରାତ୍ ପିତୁରୱରୋହତି|
18 Of his own will he brought us forth by the word of truth, that we should be a kind of first fruits of his creatures.
ତସ୍ୟ ସୃଷ୍ଟୱସ୍ତୂନାଂ ମଧ୍ୟେ ୱଯଂ ଯତ୍ ପ୍ରଥମଫଲସ୍ୱରୂପା ଭୱାମସ୍ତଦର୍ଥଂ ସ ସ୍ୱେଚ୍ଛାତଃ ସତ୍ୟମତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟେନାସ୍ମାନ୍ ଜନଯାମାସ|
19 This you know, my beloved brothers. But let every person be swift to hear, slow to speak, and slow to anger;
ଅତଏୱ ହେ ମମ ପ୍ରିଯଭ୍ରାତରଃ, ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକୋ ଜନଃ ଶ୍ରୱଣେ ତ୍ୱରିତଃ କଥନେ ଧୀରଃ କ୍ରୋଧେଽପି ଧୀରୋ ଭୱତୁ|
20 for human anger does not produce the righteousness of God.
ଯତୋ ମାନୱସ୍ୟ କ୍ରୋଧ ଈଶ୍ୱରୀଯଧର୍ମ୍ମଂ ନ ସାଧଯତି|
21 Therefore, putting away all filthiness and overflowing of wickedness, receive with humility the implanted word, which is able to save your souls.
ଅତୋ ହେତୋ ର୍ୟୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱାମ୍ ଅଶୁଚିକ୍ରିଯାଂ ଦୁଷ୍ଟତାବାହୁଲ୍ୟଞ୍ଚ ନିକ୍ଷିପ୍ୟ ଯୁଷ୍ମନ୍ମନସାଂ ପରିତ୍ରାଣେ ସମର୍ଥଂ ରୋପିତଂ ୱାକ୍ୟଂ ନମ୍ରଭାୱେନ ଗୃହ୍ଲୀତ|
22 But be doers of the word, and not only hearers, deluding your own selves.
ଅପରଞ୍ଚ ଯୂଯଂ କେୱଲମ୍ ଆତ୍ମୱଞ୍ଚଯିତାରୋ ୱାକ୍ୟସ୍ୟ ଶ୍ରୋତାରୋ ନ ଭୱତ କିନ୍ତୁ ୱାକ୍ୟସ୍ୟ କର୍ମ୍ମକାରିଣୋ ଭୱତ|
23 For if anyone is a hearer of the word and not a doer, he is like someone looking at his natural face in a mirror;
ଯତୋ ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ୱାକ୍ୟସ୍ୟ କର୍ମ୍ମକାରୀ ନ ଭୂତ୍ୱା କେୱଲଂ ତସ୍ୟ ଶ୍ରୋତା ଭୱତି ସ ଦର୍ପଣେ ସ୍ୱୀଯଶାରୀରିକୱଦନଂ ନିରୀକ୍ଷମାଣସ୍ୟ ମନୁଜସ୍ୟ ସଦୃଶଃ|
24 for he sees himself, and goes away, and immediately forgets what kind of person he was.
ଆତ୍ମାକାରେ ଦୃଷ୍ଟେ ସ ପ୍ରସ୍ଥାଯ କୀଦୃଶ ଆସୀତ୍ ତତ୍ ତତ୍କ୍ଷଣାଦ୍ ୱିସ୍ମରତି|
25 But he who looks into the perfect Law of freedom, and continues, not being a hearer who forgets, but a doer of the work, this person will be blessed in what he does.
କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ନତ୍ୱା ମୁକ୍ତେଃ ସିଦ୍ଧାଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାମ୍ ଆଲୋକ୍ୟ ତିଷ୍ଠତି ସ ୱିସ୍ମୃତିଯୁକ୍ତଃ ଶ୍ରୋତା ନ ଭୂତ୍ୱା କର୍ମ୍ମକର୍ତ୍ତୈୱ ସନ୍ ସ୍ୱକାର୍ୟ୍ୟେ ଧନ୍ୟୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
26 If anyone thinks himself to be religious while he does not control his tongue, but deceives his heart, this one's religion is worthless.
ଅନାଯତ୍ତରସନଃ ସନ୍ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସ୍ୱମନୋ ୱଞ୍ଚଯିତ୍ୱା ସ୍ୱଂ ଭକ୍ତଂ ମନ୍ୟତେ ତସ୍ୟ ଭକ୍ତି ର୍ମୁଧା ଭୱତି|
27 Pure religion and undefiled before our God and Father is this: to visit the fatherless and widows in their affliction, and to keep oneself unstained by the world.
କ୍ଲେଶକାଲେ ପିତୃହୀନାନାଂ ୱିଧୱାନାଞ୍ଚ ଯଦ୍ ଅୱେକ୍ଷଣଂ ସଂସାରାଚ୍ଚ ନିଷ୍କଲଙ୍କେନ ଯଦ୍ ଆତ୍ମରକ୍ଷଣଂ ତଦେୱ ପିତୁରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍ ଶୁଚି ର୍ନିର୍ମ୍ମଲା ଚ ଭକ୍ତିଃ|
