2 Corinthians 9

1 It is indeed unnecessary for me to write to you concerning the service to the kadoshim,

പവിത്രലോകാനാമ് ഉപകാരാർഥകസേവാമധി യുഷ്മാൻ പ്രതി മമ ലിഖനം നിഷ്പ്രയോജനം|

2 for I know your readiness, of which I boast on your behalf to them of Macedonia, that Achaia has been prepared for a year past. Your zeal has stirred up very many of them.

യത ആഖായാദേശസ്ഥാ ലോകാ ഗതവർഷമ് ആരഭ്യ തത്കാര്യ്യ ഉദ്യതാഃ സന്തീതി വാക്യേനാഹം മാകിദനീയലോകാനാം സമീപേ യുഷ്മാകം യാമ് ഇച്ഛുകതാമധി ശ്ലാഘേ താമ് അവഗതോഽസ്മി യുഷ്മാകം തസ്മാദ് ഉത്സാഹാച്ചാപരേഷാം ബഹൂനാമ് ഉദ്യോഗോ ജാതഃ|

3 But I have sent the brothers that our boasting on your behalf may not be in vain in this respect, that, just as I said, you may be prepared,

കിഞ്ചൈതസ്മിൻ യുഷ്മാൻ അധ്യസ്മാകം ശ്ലാഘാ യദ് അതഥ്യാ ന ഭവേത് യൂയഞ്ച മമ വാക്യാനുസാരാദ് യദ് ഉദ്യതാസ്തിഷ്ഠേത തദർഥമേവ തേ ഭ്രാതരോ മയാ പ്രേഷിതാഃ|

4 so that I won't by any means, if there come with me any of Macedonia and find you unprepared, we (to say nothing of you) should be disappointed in this confidence.

യസ്മാത് മയാ സാർദ്ധം കൈശ്ചിത് മാകിദനീയഭ്രാതൃഭിരാഗത്യ യൂയമനുദ്യതാ ഇതി യദി ദൃശ്യതേ തർഹി തസ്മാദ് ദൃഢവിശ്വാസാദ് യുഷ്മാകം ലജ്ജാ ജനിഷ്യത ഇത്യസ്മാഭി ർന വക്തവ്യം കിന്ത്വസ്മാകമേവ ലജ്ജാ ജനിഷ്യതേ|

5 I thought it necessary therefore to entreat the brothers that they would go before to you, and arrange ahead of time the generous gift that you promised before, that the same might be ready as a matter of generosity, and not of greediness.

അതഃ പ്രാക് പ്രതിജ്ഞാതം യുഷ്മാകം ദാനം യത് സഞ്ചിതം ഭവേത് തച്ച യദ് ഗ്രാഹകതായാഃ ഫലമ് അഭൂത്വാ ദാനശീലതായാ ഏവ ഫലം ഭവേത് തദർഥം മമാഗ്രേ ഗമനായ തത്സഞ്ചയനായ ച താൻ ഭ്രാതൃൻ ആദേഷ്ടുമഹം പ്രയോജനമ് അമന്യേ|

6 Remember this: he who sows sparingly will also reap sparingly. He who sows bountifully will also reap bountifully.

അപരമപി വ്യാഹരാമി കേനചിത് ക്ഷുദ്രഭാവേന ബീജേഷൂപ്തേഷു സ്വൽപാനി ശസ്യാനി കർത്തിഷ്യന്തേ, കിഞ്ച കേനചിദ് ബഹുദഭവേന ബീജേഷൂപ്തേഷു ബഹൂനി ശസ്യാനി കർത്തിഷ്യന്തേ|

7 Each person should give according as he has determined in his heart; not grudgingly, or under compulsion; for God loves a cheerful giver.

ഏകൈകേന സ്വമനസി യഥാ നിശ്ചീയതേ തഥൈവ ദീയതാം കേനാപി കാതരേണ ഭീതേന വാ ന ദീയതാം യത ഈശ്വരോ ഹൃഷ്ടമാനസേ ദാതരി പ്രീയതേ|

8 And God is able to make all grace abound to you, that you, always having all sufficiency in everything, may abound to every good work.

അപരമ് ഈശ്വരോ യുഷ്മാൻ പ്രതി സർവ്വവിധം ബഹുപ്രദം പ്രസാദം പ്രകാശയിതുമ് അർഹതി തേന യൂയം സർവ്വവിഷയേ യഥേഷ്ടം പ്രാപ്യ സർവ്വേണ സത്കർമ്മണാ ബഹുഫലവന്തോ ഭവിഷ്യഥ|

9 As it is written, "He has scattered, he has given to the poor; his righteousness endures forever." (aiōn g165)

ഏതസ്മിൻ ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, വ്യയതേ സ ജനോ രായം ദുർഗതേഭ്യോ ദദാതി ച| നിത്യസ്ഥായീ ച തദ്ധർമ്മഃ (aiōn g165)

10 Now he who supplies seed to the sower and bread for food, will supply and multiply your seed for sowing, and increase the fruits of your righteousness;

ബീജം ഭേജനീയമ് അന്നഞ്ച വപ്ത്രേ യേന വിശ്രാണ്യതേ സ യുഷ്മഭ്യമ് അപി ബീജം വിശ്രാണ്യ ബഹുലീകരിഷ്യതി യുഷ്മാകം ധർമ്മഫലാനി വർദ്ധയിഷ്യതി ച|

11 you being enriched in everything to all liberality, which works through us thanksgiving to God.

തേന സർവ്വവിഷയേ സധനീഭൂതൈ ര്യുഷ്മാഭിഃ സർവ്വവിഷയേ ദാനശീലതായാം പ്രകാശിതായാമ് അസ്മാഭിരീശ്വരസ്യ ധന്യവാദഃ സാധയിഷ്യതേ|

12 For this service of giving that you perform not only makes up for lack among the kadoshim, but abounds also through many thanksgivings to God;

ഏതയോപകാരസേവയാ പവിത്രലോകാനാമ് അർഥാഭാവസ്യ പ്രതീകാരോ ജായത ഇതി കേവലം നഹി കിന്ത്വീശ്ചരസ്യ ധന്യവാദോഽപി ബാഹുല്യേനോത്പാദ്യതേ|

13 seeing that through the proof given by this service, they glorify God for the obedience of your confession to the Good News of Messiah, and for the liberality of your contribution to them and to all;

യത ഏതസ്മാദ് ഉപകാരകരണാദ് യുഷ്മാകം പരീക്ഷിതത്വം ബുദ്ധ്വാ ബഹുഭിഃ ഖ്രീഷ്ടസുസംവാദാങ്ഗീകരണേ യുഷ്മാകമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിത്വാത് തദ്ഭാഗിത്വേ ച താൻ അപരാംശ്ച പ്രതി യുഷ്മാകം ദാതൃത്വാദ് ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദഃ കാരിഷ്യതേ,

14 while they themselves also, with petition on your behalf, yearn for you by reason of the exceeding grace of God in you.

യുഷ്മദർഥം പ്രാർഥനാം കൃത്വാ ച യുഷ്മാസ്വീശ്വരസ്യ ഗരിഷ്ഠാനുഗ്രഹാദ് യുഷ്മാസു തൈഃ പ്രേമ കാരിഷ്യതേ|

15 Thanks be to God for his inexpressible gift.

അപരമ് ഈശ്വരസ്യാനിർവ്വചനീയദാനാത് സ ധന്യോ ഭൂയാത്|