1 Peter 3
1 In like manner, wives, be in subjection to your own husbands; so that, even if any do not obey the word, they may be won by the behavior of their wives without a word;
ഹേ യോഷിതഃ, യൂയമപി നിജസ്വാമിനാം വശ്യാ ഭവത തഥാ സതി യദി കേചിദ് വാക്യേ വിശ്വാസിനോ ന സന്തി തർഹി
2 seeing your pure behavior in fear.
തേ വിനാവാക്യം യോഷിതാമ് ആചാരേണാർഥതസ്തേഷാം പ്രത്യക്ഷേണ യുഷ്മാകം സഭയസതീത്വാചാരേണാക്രഷ്ടും ശക്ഷ്യന്തേ|
3 Let your beauty be not just the outward adorning of braiding the hair, and of wearing jewels of gold, or of putting on fine clothing;
അപരം കേശരചനയാ സ്വർണാലങ്കാരധാരണോന പരിച്ഛദപരിധാനേന വാ യുഷ്മാകം വാഹ്യഭൂഷാ ന ഭവതു,
4 but in the hidden person of the heart, in the incorruptible adornment of a gentle and quiet spirit, which is in the sight of God very precious.
കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ബഹുമൂല്യക്ഷമാശാന്തിഭാവാക്ഷയരത്നേന യുക്തോ ഗുപ്ത ആന്തരികമാനവ ഏവ|
5 For this is how the holy women before, who hoped in God also adorned themselves, being in subjection to their own husbands:
യതഃ പൂർവ്വകാലേ യാഃ പവിത്രസ്ത്രിയ ഈശ്വരേ പ്രത്യാശാമകുർവ്വൻ താ അപി താദൃശീമേവ ഭൂഷാം ധാരയന്ത്യോ നിജസ്വാമിനാം വശ്യാ അഭവൻ|
6 as Sarah obeyed Abraham, calling him lord, whose children you now are, if you do well, and are not put in fear by any terror.
തഥൈവ സാരാ ഇബ്രാഹീമോ വശ്യാ സതീ തം പതിമാഖ്യാതവതീ യൂയഞ്ച യദി സദാചാരിണ്യോ ഭവഥ വ്യാകുലതയാ ച ഭീതാ ന ഭവഥ തർഹി തസ്യാഃ കന്യാ ആധ്വേ|
7 You husbands, in like manner, live with your wives according to knowledge, giving honor to the woman, as to the weaker vessel, as being also joint heirs of the grace of life; that your prayers may not be hindered.
ഹേ പുരുഷാഃ, യൂയം ജ്ഞാനതോ ദുർബ്ബലതരഭാജനൈരിവ യോഷിദ്ഭിഃ സഹവാസം കുരുത, ഏകസ്യ ജീവനവരസ്യ സഹഭാഗിനീഭ്യതാഭ്യഃ സമാദരം വിതരത ച ന ചേദ് യുഷ്മാകം പ്രാർഥനാനാം ബാധാ ജനിഷ്യതേ|
8 Finally, be all like-minded, compassionate, loving as brothers, tenderhearted, humble,
വിശേഷതോ യൂയം സർവ്വ ഏകമനസഃ പരദുഃഖൈ ർദുഃഖിതാ ഭ്രാതൃപ്രമിണഃ കൃപാവന്തഃ പ്രീതിഭാവാശ്ച ഭവത|
9 not rendering evil for evil, or reviling for reviling; but instead blessing; because to this were you called, that you may inherit a blessing.
അനിഷ്ടസ്യ പരിശോധേനാനിഷ്ടം നിന്ദായാ വാ പരിശോധേന നിന്ദാം ന കുർവ്വന്ത ആശിഷം ദത്ത യതോ യൂയമ് ആശിരധികാരിണോ ഭവിതുമാഹൂതാ ഇതി ജാനീഥ|
10 For, "He who would love life, and see good days, let him keep his tongue from evil, and his lips from speaking deceit.
അപരഞ്ച, ജീവനേ പ്രീയമാണോ യഃ സുദിനാനി ദിദൃക്ഷതേ| പാപാത് ജിഹ്വാം മൃഷാവാക്യാത് സ്വാധരൗ സ നിവർത്തയേത്|
11 Let him turn away from evil, and do good. Let him seek peace, and pursue it.
സ ത്യജേദ് ദുഷ്ടതാമാർഗം സത്ക്രിയാഞ്ച സമാചരേത്| മൃഗയാണശ്ച ശാന്തിം സ നിത്യമേവാനുധാവതു|
12 For the eyes of the Lord are on the righteous, and his ears open to their prayer; but the face of the Lord is against those who do evil."
ലോചനേ പരമേശസ്യോന്മീലിതേ ധാർമ്മികാൻ പ്രതി| പ്രാർഥനായാഃ കൃതേ തേഷാഃ തച്ഛ്രോത്രേ സുഗമേ സദാ| ക്രോധാസ്യഞ്ച പരേശസ്യ കദാചാരിഷു വർത്തതേ|
13 Now who is he who will harm you, if you become zealous of that which is good?
അപരം യദി യൂയമ് ഉത്തമസ്യാനുഗാമിനോ ഭവഥ തർഹി കോ യുഷ്മാൻ ഹിംസിഷ്യതേ?
14 But even if you should suffer for righteousness' sake, you are blessed. "And do not fear what they fear, nor be troubled."
യദി ച ധർമ്മാർഥം ക്ലിശ്യധ്വം തർഹി ധന്യാ ഭവിഷ്യഥ| തേഷാമ് ആശങ്കയാ യൂയം ന ബിഭീത ന വിങ്ക്ത വാ|
15 But sanctify in your hearts Messiah as Lord; and always be ready to give an answer to everyone who asks you a reason concerning the hope that is in you, yet with humility and fear:
മനോഭിഃ കിന്തു മന്യധ്വം പവിത്രം പ്രഭുമീശ്വരം| അപരഞ്ച യുഷ്മാകമ് ആന്തരികപ്രത്യാശായാസ്തത്ത്വം യഃ കശ്ചിത് പൃച്ഛതി തസ്മൈ ശാന്തിഭീതിഭ്യാമ് ഉത്തരം ദാതും സദാ സുസജ്ജാ ഭവത|
16 having a good conscience; so that when they speak evil against you, they may be put to shame who slander your good manner of life in Messiah.
യേ ച ഖ്രീഷ്ടധർമ്മേ യുഷ്മാകം സദാചാരം ദൂഷയന്തി തേ ദുഷ്കർമ്മകാരിണാമിവ യുഷ്മാകമ് അപവാദേന യത് ലജ്ജിതാ ഭവേയുസ്തദർഥം യുഷ്മാകമ് ഉത്തമഃ സംവേദോ ഭവതു|
17 For it is better, if it is God's will, that you suffer for doing well than for doing evil.
ഈശ്വരസ്യാഭിമതാദ് യദി യുഷ്മാഭിഃ ക്ലേശഃ സോഢവ്യസ്തർഹി സദാചാരിഭിഃ ക്ലേശസഹനം വരം ന ച കദാചാരിഭിഃ|
18 Because Messiah also suffered for sins once, the righteous for the unrighteous, that he might bring you to God; being put to death in the flesh, but made alive in the spirit;
യസ്മാദ് ഈശ്വരസ്യ സന്നിധിമ് അസ്മാൻ ആനേതുമ് അധാർമ്മികാണാം വിനിമയേന ധാർമ്മികഃ ഖ്രീഷ്ടോ ഽപ്യേകകൃത്വഃ പാപാനാം ദണ്ഡം ഭുക്തവാൻ, സ ച ശരീരസമ്ബന്ധേ മാരിതഃ കിന്ത്വാത്മനഃ സമ്ബന്ധേ പുന ർജീവിതോ ഽഭവത്|
19 in which he also went and made a proclamation to the spirits in prison,
തത്സമ്ബന്ധേ ച സ യാത്രാം വിധായ കാരാബദ്ധാനാമ് ആത്മനാം സമീപേ വാക്യം ഘോഷിതവാൻ|
20 who before were disobedient, when God waited patiently in the days of Noah, while the box-shaped ship was being built. In it, few, that is, eight souls, were saved by means of water.
പുരാ നോഹസ്യ സമയേ യാവത് പോതോ നിരമീയത താവദ് ഈശ്വരസ്യ ദീർഘസഹിഷ്ണുതാ യദാ വ്യലമ്ബത തദാ തേഽനാജ്ഞാഗ്രാഹിണോഽഭവൻ| തേന പോതോനാൽപേഽർഥാദ് അഷ്ടാവേവ പ്രാണിനസ്തോയമ് ഉത്തീർണാഃ|
21 This is a symbol of immersion, which now saves you—not the removal of dirt from the body, but an appeal to God for a good conscience, through the resurrection of Yeshua the Messiah,
തന്നിദർശനഞ്ചാവഗാഹനം (അർഥതഃ ശാരീരികമലിനതായാ യസ്ത്യാഗഃ സ നഹി കിന്ത്വീശ്വരായോത്തമസംവേദസ്യ യാ പ്രതജ്ഞാ സൈവ) യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പുനരുത്ഥാനേനേദാനീമ് അസ്മാൻ ഉത്താരയതി,
22 who is at the right hand of God, having gone into heaven, angels and authorities and powers being made subject to him.
യതഃ സ സ്വർഗം ഗത്വേശ്വരസ്യ ദക്ഷിണേ വിദ്യതേ സ്വർഗീയദൂതാഃ ശാസകാ ബലാനി ച തസ്യ വശീഭൂതാ അഭവൻ|
