< Psalms 9 >
1 [For the choir director; according to Muth-labben. A Psalm by David.] I will give thanks to the LORD with my whole heart. I will tell of all your marvelous works.
Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę [cię] wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.
2 I will be glad and rejoice in you. I will sing praise to your name, O Most High.
Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!
3 When my enemies turn back, they stumble and perish in your presence.
Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.
4 For you have upheld my just cause. You sit on the throne judging righteously.
Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
5 You have rebuked the nations. You have destroyed the wicked. You have blotted out their name forever and ever.
Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.
6 The enemy is overtaken by endless ruin; and the very memory of the cities which you have overthrown has perished.
O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.
7 But the LORD reigns forever. He has prepared his throne for judgment.
Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.
8 And he will judge the world in righteousness. He will judge the peoples with equity.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.
9 The LORD will also be a refuge for the oppressed, a refuge in times of trouble.
I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.
10 And those who know your name will put their trust in you, for you, LORD, have not forsaken those who seek you.
I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.
11 Sing praises to the LORD, who dwells in Zion, and declare among the people what he has done.
Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.
12 For he who takes revenge against murderers remembers them. He doesn't forget the cry of the afflicted.
Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.
13 Have mercy on me, LORD. See my affliction by those who hate me. You lift me up from the gates of death,
Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;
14 so that I may tell all your praise in the gates of the daughter of Zion. I will rejoice in your salvation.
Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.
15 The nations have fallen into the pit they had made. In the net which they hid, their feet are caught.
Poganie wpadli w dół, [który] wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.
16 The LORD has made himself known. He has executed judgment. The wicked is snared by the work of his own hands. (Higgaion, Selah)
PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. (Higgajon, Sela)
17 The wicked shall be turned back to Sheol, even all the nations that forget God. (Sheol )
Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol )
18 For the needy shall not always be forgotten; the hope of the poor shall not perish forever.
Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
19 Arise, LORD. Do not let man prevail. Let the nations be judged in your presence.
Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.
20 Terrify them, LORD. Let the nations know that they are only human. (Selah)
PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. (Sela)