Psalms 77
1 [For the Chief Musician. To Jeduthun. A Psalm by Asaph.] My cry goes to God. Indeed, I cry to God for help, and for him to listen to me.
| برای سالار مغنیان بر یدوتون. مزمور آساف آواز من بسوی خداست و فریادمی کنم. آواز من بسوی خداست گوش خود را به من فرا خواهد گرفت. | ۱ |
2 In the day of my trouble I sought the LORD. My hand was stretched out in the night, and did not get tired. My soul refused to be comforted.
| در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت. | ۲ |
3 I remember God, and I groan. I complain, and my spirit is overwhelmed. (Selah)
| خدا را یاد می‌کنم و پریشان می‌شوم. تفکر می‌نمایم و روح من متحیر می‌گردد، سلاه. | ۳ |
4 You hold my eyelids open. I am so troubled that I can't speak.
| چشمانم را بیدار می‌داشتی. بی‌تاب می‌شدم وسخن نمی توانستم گفت. | ۴ |
5 I have considered the days of old, the years of ancient times.
| درباره ایام قدیم تفکرکرده‌ام. درباره سالهای زمانهای سلف. | ۵ |
6 I remember my song in the night. I consider in my own heart; my spirit diligently inquires:
| سرودشبانه خود را بخاطر می‌آورم و در دل خود تفکرمی کنم و روح من تفتیش نموده است. | ۶ |
7 "Will the LORD reject us forever? Will he be favorable no more?
| مگر خداتا به ابد ترک خواهد کرد و دیگر هرگز راضی نخواهد شد. | ۷ |
8 Has his loving kindness vanished forever? Does his promise fail for generations?
| آیا رحمت او تا به ابد زایل شده است؟ و قول او باطل گردیده تا ابدالاباد؟ | ۸ |
9 Has God forgotten to be gracious? Has he, in anger, withheld his compassion?" (Selah)
| آیاخدا رافت را فراموش کرده؟ و رحمت های خودرا در غضب مسدود ساخته است؟ سلاه. | ۹ |
10 And I thought, "This is my wounding, that the right hand of the Most High has changed."
| پس گفتم این ضعف من است. زهی سالهای دست راست حضرت اعلی! | ۱۰ |
11 I will remember the works of the LORD; for I will remember your wonders of old.
| کارهای خداوند را ذکرخواهم نمود زیرا کار عجیب تو را که از قدیم است به یاد خواهم آورد. | ۱۱ |
12 I will also meditate on all your work, and consider your doings.
| و در جمیع کارهای تو تامل خواهم کرد و در صنعتهای تو تفکرخواهم نمود. | ۱۲ |
13 Your way, God, is in the sanctuary. What god is great like God?
| ای خدا، طریق تو در قدوسیت است. کیست خدای بزرگ مثل خدا؟ | ۱۳ |
14 You are the God who does wonders. You have made your strength known among the peoples.
| تو خدایی هستی که کارهای عجیب می‌کنی و قوت خویش را بر قوم‌ها معروف گردانیده‌ای. | ۱۴ |
15 You have redeemed your people with your arm, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)
| قوم خود را به بازوی خویش رهانیده‌ای یعنی بنی یعقوب وبنی یوسف را. سلاه. | ۱۵ |
16 The waters saw you, God. The waters saw you, and they writhed. The depths also convulsed.
| آبها تو را دید، ای خداآبها تو را دیده، متزلزل شد. لجه‌ها نیز سخت مضطرب گردید. | ۱۶ |
17 The clouds poured out water. The skies resounded with thunder. Your arrows also flashed around.
| ابرها آب بریخت و افلاک رعد بداد. تیرهای تو نیز به هر طرف روان گردید. | ۱۷ |
18 The voice of your thunder was in the whirlwind. The lightnings lit up the world. The earth trembled and shook.
| صدای رعد تو در گردباد بود و برقها ربع مسکون را روشن کرد. پس زمین مرتعش و متزلزل گردید. | ۱۸ |
19 Your way was through the sea; your paths through the great waters. Your footsteps were not known.
| طریق تو در دریاست و راههای تو درآبهای فراوان و آثار تو را نتوان دانست. | ۱۹ |
20 You led your people like a flock, by the hand of Moses and Aaron.
| قوم خود را مثل گوسفندان راهنمایی نمودی، به‌دست موسی و هارون. | ۲۰ |
