Psalms 38

1 [A Psalm by David, for a memorial.] LORD, do not rebuke me in your wrath, neither chasten me in your hot displeasure.

۱ مزمور داود برای تذکر ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.

2 For your arrows have pierced me, your hand presses hard on me.

۲ زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است.

3 There is no soundness in my flesh because of your indignation, neither is there any health in my bones because of my sin.

۳ در جسد من به‌سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به‌سبب خطای خودم سلامتی نی.

4 For my iniquities have gone over my head. As a heavy burden, they are too heavy for me.

۴ زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین ترشده.

5 My wounds are loathsome and corrupt, because of my foolishness.

۵ جراحات من متعفن و مقروح شده است، به‌سبب حماقت من.

6 I am pained and bowed down greatly. I go mourning all day long.

۶ به خود می‌پیچم وبی نهایت منحنی شده‌ام. تمامی روز ماتم‌کنان تردد می‌کنم.

7 For my waist is filled with burning. There is no soundness in my flesh.

۷ زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست.

8 I am faint and severely bruised. I have groaned by reason of the anguish of my heart.

۸ من بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم.

9 Lord, all my desire is before you. My groaning is not hidden from you.

۹ ‌ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تواست و ناله های من از تو مخفی نمی باشد.

10 My heart throbs. My strength fails me. As for the light of my eyes, it has also left me.

۱۰ دل من می‌طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست.

11 My loved ones and my friends keep their distance because of my affliction. My kinsmen stand far away.

۱۱ دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می‌ایستند و خویشان من دور ایستاده‌اند.

12 They also who seek after my life lay snares. Those who seek my hurt speak mischievous things, and meditate deceits all day long.

۱۲ آنانی که قصد جانم دارند دام می‌گسترند و بداندیشانم سخنان فتنه انگیز می‌گویند و تمام روزحیله را تفکر می‌کنند.

13 But I, as a deaf man, do not hear. I am as a mute man who doesn't open his mouth.

۱۳ و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند.

14 Yes, I am as a man who doesn't hear, in whose mouth are no reproofs.

۱۴ و مثل کسی گردیده‌ام که نمی شنود و کسی‌که در زبانش حجتی نباشد.

15 For in you, LORD, do I hope. You will answer, LORD my God.

۱۵ زیرا که‌ای خداوند انتظار تو را می‌کشم. تو‌ای یهوه خدایم جواب خواهی داد.

16 For I said, "Do not let them gloat over me, or exalt themselves over me when my foot slips."

۱۶ چونکه گفته‌ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند.

17 For I am ready to fall. My pain is continually before me.

۱۷ زیرا که برای افتادن نصب شده‌ام ودرد من همیشه پیش روی من است.

18 Yes, I confess my iniquity. I am anxious because of my sin.

۱۸ زیرا گناه خود را اخبار می‌نمایم و از خطای خود غمگین هستم.

19 But my enemies, for no reason, are many. Those who hate me wrongfully are numerous.

۱۹ اما دشمنانم زنده و زورآوراند و آنانی که بی‌سبب بر من بغض می‌نمایند بسیاراند.

20 They who also render evil for good are adversaries to me, because I follow what is good.

۲۰ وآنانی که به عوض نیکی به من بدی می‌رسانند. برمن عداوت می‌ورزند زیرا نیکویی را پیروی می‌کنم.

21 Do not forsake me, LORD. My God, do not be far from me.

۲۱ ‌ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش.

22 Hurry to help me, LORD, my salvation.

۲۲ و برای اعانت من تعجیل فرما‌ای خداوندی که نجات من هستی.