< Psalms 3 >

1 [A Psalm by David, when he fled from Absalom his son.] LORD, how my adversaries have increased. Many rise up against me.
داوود این مزمور را وقتی از دست پسرش ابشالوم گریخته بود، سرایید. ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شده‌اند! بسیاری بر ضد من برمی‌خیزند.
2 Many there are who say of my soul, "There is no salvation for him in God." (Selah)
بسیاری می‌گویند که خدا به داد من نخواهد رسید.
3 But you, LORD, are a shield around me, my glory, and the one who lifts up my head.
اما ای خداوند، تو سپر من هستی و از هر سو مرا محافظت می‌نمایی. تو مرا پیروز و سربلند می‌سازی و شهامت مرا به من باز می‌گردانی.
4 I cried out to the LORD with my voice, and he answered me from his holy mountain. (Selah)
به سوی خداوند فریاد برمی‌آورم و او از کوه مقدّس خود مرا اجابت می‌کند.
5 I lay down and slept. I awoke, for the LORD sustains me.
با خیال آسوده به خواب می‌روم و از خواب بیدار می‌شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می‌نماید.
6 I am not afraid of ten thousands of people who have set themselves against me on every side.
از هزاران دشمنی که از هر سو مرا احاطه کرده‌اند، ترسی ندارم.
7 Arise, LORD. Save me, my God. For you slap all my enemies in the face. You break the teeth of the wicked.
ای خداوند، برخیز! ای خدای من، مرا نجات ده! دشمنانم را مجازات کن و قدرت آنها را در هم شکن تا دیگر نتوانند به من آسیبی برسانند.
8 Salvation belongs to the LORD. Your blessing is upon your people. (Selah)
نجات از جانب خداوند می‌آید. برکت تو بر قومت باد!

< Psalms 3 >