Psalms 22
1 [For the Chief Musician; set to "The Doe of the Morning." A Psalm by David.] My God, my God, why have you forsaken me? Why are you so far from helping me, and from the words of my groaning?
| برای سالار مغنیان بر غزاله صبح. مزمور داود ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟ | ۱ |
2 My God, I cry in the daytime, but you do not answer; in the night season, and am not silent.
| ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست. | ۲ |
3 But you are holy, you who inhabit the praises of Israel.
| و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشسته‌ای. | ۳ |
4 Our fathers trusted in you. They trusted, and you delivered them.
| پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی. | ۴ |
5 They cried to you, and escaped. They trusted in you, and were not put to shame.
| نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند. | ۵ |
6 But I am a worm, and no man; scorned by people and despised by the people.
| و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم. | ۶ |
7 All those who see me mock me. They insult me with their lips. They shake their heads, saying,
| هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند وسرهای خود را می‌جنبانند (و می‌گویند): | ۷ |
8 "He trusts in the LORD; let him deliver him. Let him rescue him, since he delights in him."
| «برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت می‌دارد.» | ۸ |
9 But you brought me out of the womb. You made me trust at my mother's breasts.
| زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی. | ۹ |
10 I was thrown on you from my mother's womb. You are my God since my mother bore me.
| از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی. | ۱۰ |
11 Do not be far from me, for trouble is near. For there is none to help.
| از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند. | ۱۱ |
12 Many bulls have surrounded me. Mighty ones of Bashan have encircled me.
| گاوان نربسیار دور مرا گرفته‌اند. زورمندان باشان مرااحاطه کرده‌اند. | ۱۲ |
13 They open their mouths wide against me, like a lion tearing prey and roaring.
| دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران. | ۱۳ |
14 I am poured out like water, and all my bones are out of joint. My heart is like wax; it is melted within me.
| مثل آب ریخته شده‌ام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است. | ۱۴ |
15 My strength is dried up like a potsherd, and my tongue sticks to the roof of my mouth; and you have brought me into the dust of death.
| قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهاده‌ای. | ۱۵ |
16 For many dogs have surrounded me. A company of evildoers have enclosed me. They have pierced my hands and my feet.
| زیراسگان دور مرا گرفته‌اند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفته‌اند. | ۱۶ |
17 I can count all of my bones. They look and stare at me.
| همه استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند. | ۱۷ |
18 They divide my clothes among themselves, and for my clothing they cast a lot.
| رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند. | ۱۸ |
19 But do not be far off, LORD. You are my help: hurry to help me.
| اما تو‌ای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن. | ۱۹ |
20 Deliver my soul from the sword, my precious life from the power of the dog.
| جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان. | ۲۰ |
21 Save me from the lion's mouth. Yes, from the horns of the wild oxen, you have answered me.
| مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کرده‌ای. | ۲۱ |
22 I will declare your name to my brothers. In the midst of the assembly I will praise you.
| نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند. | ۲۲ |
23 You who fear the LORD, praise him. All you descendants of Jacob, glorify him. Revere him, all you descendants of Israel.
| ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید. | ۲۳ |
24 For he has not despised or detested the affliction of the afflicted, nor has he hidden his face from him; but when he cried to him, he heard.
| زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود. | ۲۴ |
25 Of you comes my praise in the great assembly. I will pay my vows before those who fear him.
| تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود. | ۲۵ |
26 The humble shall eat and be satisfied. They shall praise the LORD who seek after him. Let your hearts live forever.
| حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد. | ۲۶ |
27 Every part of the earth shall remember and turn to the LORD, and all the families of the nations shall worship before you.
| جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امت‌ها به حضور تو سجده خواهند کرد. | ۲۷ |
28 For the kingdom is the LORD's, and he is the ruler over the nations.
| زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امت‌ها مسلط است. | ۲۸ |
29 All the prosperous of the earth shall eat and worship. All those who go down to the dust shall bow before him; and my soul shall live for him.
| همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هرکه به خاک فرو می‌رود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت. | ۲۹ |
30 Posterity shall serve him. Future generations shall be told about the LORD.
| ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود. | ۳۰ |
31 They shall come and shall declare his righteousness to a people that shall be born, for he has done it.
| ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است. | ۳۱ |
