Psalms 2

1 Why do the nations rage, and the peoples plot in vain?

چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟

2 The kings of the earth take a stand, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against his Anointed:

پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او.

3 "Let's tear off their shackles, and throw off their ropes from us."

آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!»

4 The one who sits in the heavens laughs. The LORD scoffs at them.

اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد.

5 Then he will speak to them in his anger, and terrify them in his wrath:

سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد.

6 "But I myself have installed my king on Zion, my holy mountain."

خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!»

7 I will tell of the decree. The LORD said to me, "You are my son. Today I have become your father.

پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام.

8 Ask of me, and I will give the nations as your inheritance, and the farthest parts of the earth for your possession.

از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت.

9 You shall rule them with an iron scepter. You shall dash them in pieces like a potter's vessel."

تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“»

10 Now therefore, you kings, be wise; receive correction, you judges of the earth.

بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید!

11 Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.

با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛

12 Do homage in purity, lest he be angry, and you perish in the way, when his anger is suddenly kindled. Blessed are all those who take refuge in him.

پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند.