Luke 17
1 He said to the disciples, "It is impossible that no occasions of stumbling should come, but woe to him through whom they come.
| روزی عیسی به شاگردان خود فرمود: «وسوسهٔ گناه همیشه وجود خواهد داشت، ولی وای به حال کسی که مردم را وسوسه کند. |
2 It would be better for him if a millstone were hung around his neck, and he were thrown into the sea, rather than that he should cause one of these little ones to stumble.
| برای او بهتر است که یک سنگ بزرگ دور گردنش آویخته و به دریا انداخته شود تا اینکه باعث لغزش یکی از این کودکان گردد. |
3 Watch yourselves. If your brother sins, rebuke him. If he repents, forgive him.
| پس مراقب اعمال و کردار خود باشید! «اگر برادرت گناه کند، او را توبیخ کن؛ و اگر توبه کرد، او را ببخش. |
4 And if he sins against you seven times in the day, and seven times returns to you, saying, 'I repent,' you must forgive him."
| حتی اگر روزی هفت مرتبه به تو بدی کند، و هر بار نزد تو بازگردد و اظهار پشیمانی کند، او را ببخش!» |
5 The apostles said to the Lord, "Increase our faith."
| رسولان به خداوند گفتند: «ایمان ما را زیاد کن.» |
6 The Lord said, "If you had faith like a grain of mustard seed, you would tell this mulberry tree, 'Be uprooted, and be planted in the sea,' and it would obey you.
| عیسی فرمود: «اگر ایمانی به کوچکی دانۀ خردل نیز داشته باشید، می‌توانید به این درخت توت دستور بدهید که از جایش کنده شده، در دریا کاشته شود، و درخت از دستور شما اطاعت خواهد کرد. |
7 But who is there among you, having a servant plowing or keeping sheep, that will say, when he comes in from the field, 'Come immediately and sit down at the table'?
| «وقتی خدمتکاری از شخم زدن یا گوسفندچرانی به خانه باز می‌گردد، آیا اربابش به او می‌گوید:”بیا، بنشین و غذا بخور“؟ |
8 But will he not say to him, 'Prepare my supper, clothe yourself properly, and serve me, while I eat and drink, and afterward you can eat and drink'?
| نه، خواهد گفت:”شام مرا آماده کن و از من پذیرایی نما؛ و منتظر شو تا من بخورم و بنوشم، بعد تو بخور و بنوش.“ |
9 Does he thank that servant because he did the things that were commanded?
| از خدمتکارش تشکر نیز نمی‌کند، زیرا وظیفه‌اش را انجام می‌دهد. |
10 Even so you also, when you have done all the things that are commanded you, say, 'We are unworthy servants. We have done our duty.'"
| به همین صورت، شما نیز وقتی دستورهای مرا اجرا می‌کنید، انتظار تعریف و تمجید نداشته باشید، چون فقط وظیفه خود را انجام داده‌اید.» |
11 It happened as he was on his way to Jerusalem, that he was passing along the borders of Samaria and Galilee.
| عیسی بر سر راه خود به اورشلیم، در مرز بین جلیل و سامره، |
12 As he entered into a certain village, ten men who were lepers met him, who stood at a distance.
| وقتی وارد روستایی می‌شد، ناگاه دَه جذامی به او برخوردند. جذامی‌ها، از دور ایستاده، |
13 They lifted up their voices, saying, "Jesus, Master, have mercy on us."
| فریاد زدند: «ای عیسی، ای استاد، بر ما رحم فرما!» |
14 When he saw them, he said to them, "Go and show yourselves to the priests." It happened that as they went, they were cleansed.
| عیسی متوجهٔ آنان شد و فرمود: «نزد کاهنان بروید و خود را به ایشان نشان دهید.» هنگامی که می‌رفتند، آثار جذام از روی بدنشان محو شد. |
15 One of them, when he saw that he was healed, turned back, glorifying God with a loud voice.
| یکی از آنان وقتی دید که شفا یافته است، در حالی که با صدای بلند خدا را شکر می‌کرد، نزد عیسی بازگشت، |
16 He fell on his face at Jesus' feet, giving him thanks; and he was a Samaritan.
| و در برابر او بر خاک افتاد و برای لطفی که در حقش کرده بود، از وی تشکر نمود. این شخص، یک سامری بود. |
17 Jesus answered, "Weren't the ten cleansed? But where are the nine?
| عیسی فرمود: «مگر من ده نفر را شفا ندادم؟ پس آن نُه نفر دیگر کجا هستند؟ |
18 Were there none found who returned to give glory to God, except this stranger?"
| آیا به‌جز این غریبه، کسی نبود که بازگردد و از خدا تشکر کند؟» |
19 Then he said to him, "Get up, and go your way. Your faith has healed you."
| پس به آن مرد فرمود: «برخیز و برو! ایمانت تو را شفا داده است!» |
20 Being asked by the Pharisees when the Kingdom of God would come, he answered them, "The Kingdom of God does not come with observation;
| روزی بعضی از فریسیان از عیسی پرسیدند: «ملکوت خدا کی آغاز خواهد شد؟» عیسی جواب داد: «ملکوت خدا با علائم قابل دیدن آغاز نخواهد شد. |
21 neither will they say, 'Look, here.' or, 'Look, there.' for the Kingdom of God is within you."
| و نخواهند گفت که در این گوشه یا آن گوشه زمین آغاز شده است، زیرا ملکوت خدا در میان شماست.» |
22 He said to the disciples, "The days will come, when you will desire to see one of the days of the Son of Man, and you will not see it.
| کمی بعد، در این باره به شاگردان خود فرمود: «زمانی می‌رسد که آرزو خواهید کرد حتی برای یک روز هم که شده، با شما باشم، اما این آرزو برآورده نخواهد شد. |
23 And they will tell you, 'Look, there.' or 'Look, here.' Do not go away, nor follow after them,
| به شما خبر خواهد رسید که من بازگشته‌ام و در فلان جا هستم. اما باور نکنید و به دنبال من نگردید. |
24 for as the lightning, when it flashes out of the one part under the sky, shines to the other part under the sky; so will the Son of Man be in his day.
| زیرا همان‌طور که صاعقه در یک لحظه می‌درخشد و آسمان را از یک کران تا کران دیگر روشن می‌سازد، پسر انسان نیز در روز آمدنش چنین خواهد بود. |
25 But first, he must suffer many things and be rejected by this generation.
| اما پیش از آن، لازم است که زحمات بسیاری متحمل گردم و توسط این قوم طرد شوم. |
26 As it happened in the days of Noah, even so will it be also in the days of the Son of Man.
| «زمان ظهور پسر انسان مانند روزگار نوح خواهد بود. |
27 They ate, they drank, they married, they were given in marriage, until the day that Noah entered into the box-shaped ship, and the flood came, and destroyed them all.
| مردم سرگرم عیش و نوش و میهمانی و عروسی بودند تا آن روز که نوح وارد کشتی شد. آنگاه سیل آمد و همه را نابود کرد. |
28 Likewise, even as it happened in the days of Lot: they ate, they drank, they bought, they sold, they planted, they built;
| «در آن زمان، دنیا مانند زمان لوط خواهد بود که مردم غرق کارهای روزانه‌شان بودند؛ می‌خوردند و می‌نوشیدند؛ خرید و فروش می‌کردند؛ می‌کاشتند و می‌ساختند، |
29 but in the day that Lot went out from Sodom, it rained fire and sulfur from the sky, and destroyed them all.
| تا صبح روزی که لوط از شهر سدوم بیرون آمد و آتش و گوگرد از آسمان بارید و همه چیز را از بین برد. |
30 It will be the same way in the day that the Son of Man is revealed.
| بله، آمدن پسر انسان نیز چنین خواهد بود. |
31 In that day, he who will be on the housetop, and his goods in the house, let him not go down to take them away. Let him who is in the field likewise not turn back.
| «در آن روز، کسی که بر پشت بام خانه باشد برای بردن اموالشان به داخل خانه باز نگردد؛ و کسی که در مزرعه باشد، به خانه باز نگردد. |
32 Remember Lot's wife.
| به خاطر بیاورید بر سر زن لوط چه آمد! |
33 Whoever seeks to keep his life will lose it, but whoever loses it will preserve it.
| هر که بخواهد جان خود را حفظ کند، آن را از دست خواهد داد؛ اما هر که جانش را از دست بدهد، آن را حفظ خواهد کرد. |
34 I tell you, in that night there will be two people in one bed. The one will be taken, and the other will be left.
| در آن شب، دو نفر که بر یک تخت خوابیده باشند، یکی بُرده خواهد شد و دیگری خواهد ماند. |
35 Two will be grinding grain together; one will be taken and the other left.
| دو زن که در کنار هم سرگرم آرد کردن گندم باشند، یکی برده خواهد شد و دیگری خواهد ماند. |
| دو مرد نیز که در مزرعه کار می‌کنند، یکی برده شده، و دیگری برجای خواهد ماند.» |
37 They, answering, asked him, "Where, Lord?" He said to them, "Where the body is, there will the vultures also be gathered together."
| شاگردان از عیسی پرسیدند: «خداوندا، به کجا برده خواهند شد؟» عیسی فرمود: «جایی که لاشه باشد، لاشخورها در آنجا جمع خواهند شد!» |
