< Leviticus 24 >

1 The LORD spoke to Moses, saying,
و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت۱
2 "Command the children of Israel, that they bring to you pure olive oil beaten for the light, to cause a lamp to burn continually.
که «بنی‌اسرائیل را امر بفرما تا روغن زیتون صاف کوبیده شده برای روشنایی بگیرند، تا چراغ را دائم روشن کنند.۲
3 Outside of the veil of the Testimony, in the Tent of Meeting, shall Aaron keep it in order from evening to morning before the LORD continually: it shall be a statute forever throughout your generations.
هارون آن را بیرون حجاب شهادت در خیمه اجتماع از شام تا صبح به حضور خداوند پیوسته بیاراید. در پشتهای شما فریضه ابدی است.۳
4 He shall keep in order the lamps on the pure gold lampstand before the LORD continually.
چراغها را بر چراغدان طاهر، به حضور خداوند پیوسته بیاراید.۴
5 "You shall take fine flour, and bake twelve loaves of it: two tenth parts of an ephah shall be in one loaf.
و آردنرم بگیر و از آن دوازده گرده بپز؛ برای هر گرده دوعشر باشد.۵
6 You shall set them in two rows, six on a row, on the pure gold table before the LORD.
و آنها را به دو صف، در هر صف شش، بر میز طاهر به حضور خداوند بگذار.۶
7 You shall put pure frankincense on each row, that it may be to the bread for a memorial, even an offering made by fire to the LORD.
و برهر صف بخور صاف بنه، تا بجهت یادگاری برای نان و هدیه آتشین باشد برای خداوند.۷
8 Every Sabbath day he shall set it in order before the LORD continually. It is on the behalf of the children of Israel an everlasting covenant.
در هرروز سبت آن را همیشه به حضور خداوند بیاراید. از جانب بنی‌اسرائیل عهد ابدی خواهد بود.۸
9 It shall be for Aaron and his sons; and they shall eat it in a holy place: for it is most holy to him of the offerings of the LORD made by fire by a perpetual statute."
واز آن هارون و پسرانش خواهد بود تا آن را درمکان مقدس بخورند، زیرا این از هدایای آتشین خداوند به فریضه ابدی برای وی قدس اقداس خواهد بود.»۹
10 The son of an Israelite woman, whose father was an Egyptian, went out among the children of Israel; and the son of the Israelite woman and a man of Israel strove together in the camp.
و پسر زن اسرائیلی که پدرش مرد مصری بود در میان بنی‌اسرائیل بیرون آمد، و پسر زن اسرائیلی با مرد اسرائیلی در لشکرگاه جنگ کردند.۱۰
11 The son of the Israelite woman blasphemed the Name, and cursed; and they brought him to Moses. His mother's name was Shelomith, the daughter of Dibri, of the tribe of Dan.
و پسر زن اسرائیلی اسم را کفر گفت ولعنت کرد. پس او را نزد موسی آوردند و نام مادراو شلومیت دختر دبری از سبط دان بود.۱۱
12 They put him in custody, until the will of the LORD should be declared to them.
و او رادر زندان انداختند تا از دهن خداوند اطلاع یابند.۱۲
13 The LORD spoke to Moses, saying,
و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:۱۳
14 "Bring out of the camp him who cursed; and let all who heard him lay their hands on his head, and let all the congregation stone him.
«آن کس را که لعنت کرده است، بیرون لشکرگاه ببر، و همه آنانی که شنیدند دستهای خود را بر سر وی بنهند، و تمامی جماعت او راسنگسار کنند.۱۴
15 You shall speak to the children of Israel, saying, 'Whoever curses his God shall bear his sin.
و بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بگو: هر کسی‌که خدای خود را لعنت کندمتحمل گناه خود خواهد بود.۱۵
16 He who blasphemes the name of the LORD, he shall surely be put to death; all the congregation shall certainly stone him: the foreigner as well as the native-born, when he blasphemes the Name, shall be put to death.
و هر‌که اسم یهوه را کفر گوید هرآینه کشته شود، تمامی جماعت او را البته سنگسار کنند، خواه غریب خواه متوطن. چونکه اسم را کفر گفته است کشته شود.۱۶
17 "'He who strikes any man mortally shall surely be put to death.
و کسی‌که آدمی را بزند که بمیرد، البته کشته شود.۱۷
18 He who strikes an animal mortally shall make it good, life for life.
و کسی‌که بهیمه‌ای را بزند که بمیرد عوض آن را بدهد، جان به عوض جان.۱۸
19 If anyone injures his neighbor; as he has done, so shall it be done to him:
وکسی‌که همسایه خود را عیب رسانیده باشدچنانکه او کرده باشد، به او کرده خواهد شد.۱۹
20 fracture for fracture, eye for eye, tooth for tooth; as he has injured someone, so shall it be done to him.
شکستگی عوض شکستگی، چشم عوض چشم، دندان عوض دندان، چنانکه به آن شخص عیب رسانیده، همچنان به او رسانیده شود.۲۰
21 He who kills an animal shall make it good; and he who kills a man shall be put to death.
وکسی‌که بهیمه‌ای را کشت، عوض آن را بدهد، اماکسی‌که انسان را کشت، کشته شود.۲۱
22 You shall have one kind of law, for the foreigner as well as the native-born: for I am the LORD your God.'"
شما رایک حکم خواهد بود، خواه غریب خواه متوطن، زیرا که من یهوه خدای شما هستم.»۲۲
23 Moses spoke to the children of Israel; and they brought forth him who had cursed out of the camp, and stoned him with stones. The children of Israel did as the LORD commanded Moses.
و موسی بنی‌اسرائیل را خبر داد، و آن را که لعنت کرده بود، بیرون لشکرگاه بردند، و او را به سنگ سنگسار کردند. پس بنی‌اسرائیل چنان‌که خداوند به موسی‌امر فرموده بود به عمل آوردند.۲۳

< Leviticus 24 >