< Lamentations 5 >

1 Remember, LORD, what has come on us. Look, and see our disgrace.
Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2 Our inheritance is turned over to strangers, our houses to foreigners.
Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3 We are orphans and fatherless. Our mothers are like widows.
Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4 We have to pay for a drink of water; our wood is sold to us.
Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5 Our pursuers are on our necks; we are weary, and have no rest.
Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6 We have submitted to the Egyptians and to the Assyrians, to get enough bread.
Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7 Our fathers sinned, and are no more; but we have borne their iniquities.
Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8 Servants rule over us: There is none to deliver us out of their hand.
Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9 We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness.
Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10 Our skin is hot like an oven, because of the burning heat of famine.
Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11 They raped the women in Zion, the virgins in the cities of Judah.
Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 Princes were hung by their hands; elders were shown no respect.
Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13 The young men grind at the mill; the boys stagger under loads of wood.
Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14 The elders have gone from the gate, the young men from their music.
Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15 The joy of our heart has ceased; our dancing is turned into mourning.
Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16 The crown is fallen from our head; woe to us, for we have sinned.
Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17 For this our heart is faint; for these things our eyes grow dim.
Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18 For the mountain of Zion, which is desolate; the foxes walk on it.
Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19 But you, LORD, abide forever; your throne is from generation to generation.
Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20 Why do you keep on forgetting us? Why do you forsake us so long?
Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21 Restore us to you, LORD, and we shall be restored; renew our days as in former times,
Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 unless you have completely rejected us and are angry with us beyond measure.
Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.

< Lamentations 5 >