Acts 4
1 As they spoke to the people, the priests and the captain of the temple and the Sadducees came to them,
ยสฺมินฺ สมเย ปิตรโยหเนา โลกานฺ อุปทิศตสฺตสฺมินฺ สมเย ยาชกา มนฺทิรสฺย เสนาปตย: สิทูกีคณศฺจ
2 being upset because they taught the people and proclaimed in Jesus the resurrection from the dead.
ตโยรฺ อุปเทศกรเณ ขฺรีษฺฏโสฺยตฺถานมฺ อุปลกฺษฺย สรฺเวฺวษำ มฺฤตานามฺ อุตฺถานปฺรสฺตาเว จ วฺยคฺรา: สนฺตสฺตาวุปาคมนฺฯ
3 They laid hands on them, and put them in custody until the next day, for it was now evening.
เตา ธฺฤตฺวา ทินาวสานการณาตฺ ปรทินปรฺยฺยนนฺตํ รุทฺธฺวา สฺถาปิตวนฺต: ฯ
4 But many of those who heard the word believed, and the number of the men came to be about five thousand.
ตถาปิ เย โลกาสฺตโยรุปเทศมฺ อศฺฤณฺวนฺ เตษำ ปฺราเยณ ปญฺจสหสฺราณิ ชนา วฺยศฺวสนฺฯ
5 It happened in the morning, that their rulers, elders, and scribes were gathered together in Jerusalem.
ปเร'หนิ อธิปตย: ปฺราจีนา อธฺยาปกาศฺจ หานนนามา มหายาชก:
6 Annas the high priest was there, with Caiaphas, John, Alexander, and as many as were relatives of the high priest.
กิยผา โยหนฺ สิกนฺทร อิตฺยาทโย มหายาชกสฺย ชฺญาตย: สรฺเวฺว ยิรูศาลมฺนคเร มิลิตา: ฯ
7 When they had stood them in the middle of them, they inquired, "By what power, or in what name, have you done this?"
อนนฺตรํ เปฺรริเตา มเธฺย สฺถาปยิตฺวาปฺฤจฺฉนฺ ยุวำ กยา ศกฺตยา วา เกน นามฺนา กรฺมฺมาเณฺยตานิ กุรุถ: ?
8 Then Peter, filled with the Holy Spirit, said to them, "Rulers of the people, and elders,
ตทา ปิตร: ปวิเตฺรณาตฺมนา ปริปูรฺณ: สนฺ ปฺรตฺยวาทีตฺ, เห โลกานามฺ อธิปติคณ เห อิสฺราเยลียปฺราจีนา: ,
9 if we are examined today concerning a good deed done to a crippled man, by what means this man has been healed,
เอตสฺย ทุรฺพฺพลมานุษสฺย หิตํ ยตฺ กรฺมฺมากฺริยต, อรฺถาตฺ, ส เยน ปฺรกาเรณ สฺวโสฺถภวตฺ ตจฺเจทฺ อทฺยาวำ ปฺฤจฺฉถ,
10 be it known to you all, and to all the children of Israel, that in the name of Jesus (the) Messiah the Nazorean, whom you crucified, whom God raised from the dead, in him does this man stand here before you whole.
ตรฺหิ สรฺวฺว อิสฺราเยลียโลกา ยูยํ ชานีต นาสรตีโย โย ยีศุขฺรีษฺฏ: กฺรุเศ ยุษฺมาภิรวิธฺยต ยศฺเจศฺวเรณ ศฺมศานาทฺ อุตฺถาปิต: , ตสฺย นามฺนา ชโนยํ สฺวสฺถ: สนฺ ยุษฺมากํ สมฺมุเข โปฺรตฺติษฺฐติฯ
11 This one is the stone which was regarded as worthless by you, the builders, which has become the head of the corner.
นิเจตฺฤภิ รฺยุษฺมาภิรยํ ย: ปฺรสฺตโร'วชฺญาโต'ภวตฺ ส ปฺรธานโกณสฺย ปฺรสฺตโร'ภวตฺฯ
12 And there is salvation in no one else, for there is no other name under heaven that is given among people by which we must be saved."
ตทฺภินฺนาทปราตฺ กสฺมาทปิ ปริตฺราณํ ภวิตุํ น ศกฺโนติ, เยน ตฺราณํ ปฺราเปฺยต ภูมณฺฑลสฺยโลกานำ มเธฺย ตาทฺฤศํ กิมปิ นาม นาสฺติฯ
13 Now when they saw the boldness of Peter and John, and had perceived that they were unlearned and ignorant men, they were amazed. They recognized that they had been with Jesus.
ตทา ปิตรโยหโนเรตาทฺฤศีมฺ อกฺเษภตำ ทฺฤษฺฏฺวา ตาววิทฺวำเสา นีจโลกาวิติ พุทฺธฺวา อาศฺจรฺยฺยมฺ อมนฺยนฺต เตา จ ยีโศ: สงฺคิเนา ชาตาวิติ ชฺญาตุมฺ อศกฺนุวนฺฯ
14 Seeing the man who was healed standing with them, they could say nothing against it.
กินฺตุ ตาภฺยำ สารฺทฺธํ ตํ สฺวสฺถมานุษํ ติษฺฐนฺตํ ทฺฤษฺฏฺวา เต กามปฺยปรามฺ อาปตฺตึ กรฺตฺตํ นาศกฺนุนฺฯ
15 But when they had commanded them to go aside out of the council, they conferred among themselves,
ตทา เต สภาต: สฺถานานฺตรํ คนฺตุํ ตานฺ อาชฺญาปฺย สฺวยํ ปรสฺปรมฺ อิติ มนฺตฺรณามกุรฺวฺวนฺ
16 saying, "What should we do with these men? Because indeed a notable miracle has been done through them, as can be plainly seen by all who dwell in Jerusalem, and we cannot deny it.
เตา มานเวา ปฺรติ กึ กรฺตฺตวฺยํ? ตาเวกํ ปฺรสิทฺธมฺ อาศฺจรฺยฺยํ กรฺมฺม กฺฤตวนฺเตา ตทฺ ยิรูศาลมฺนิวาสินำ สรฺเวฺวษำ โลกานำ สมีเป ปฺรากาศต ตจฺจ วยมปโหฺนตุํ น ศกฺนุม: ฯ
17 But so this does not spread any further among the people, let us severely threaten them, that from now on they do not speak to anyone in this name."
กินฺตุ โลกานำ มธฺยมฺ เอตทฺ ยถา น วฺยาปฺโนติ ตทรฺถํ เตา ภยํ ปฺรทรฺศฺย เตน นามฺนา กมปิ มนุษฺยํ โนปทิศตมฺ อิติ ทฺฤฒํ นิเษธาม: ฯ
18 They called them, and commanded them not to speak at all nor teach in the name of Jesus.
ตตเสฺต เปฺรริตาวาหูย เอตทาชฺญาปยนฺ อิต: ปรํ ยีโศ รฺนามฺนา กทาปิ กามปิ กถำ มา กถยตํ กิมปิ โนปทิศญฺจฯ
19 But Peter and John answered them, "Whether it is right in the sight of God to listen to you rather than to God, judge for yourselves,
ตต: ปิตรโยหเนา ปฺรตฺยวทตามฺ อีศฺวรสฺยาชฺญาคฺรหณํ วา ยุษฺมากมฺ อาชฺญาคฺรหณมฺ เอตโย รฺมเธฺย อีศฺวรสฺย โคจเร กึ วิหิตํ? ยูยํ ตสฺย วิเวจนำ กุรุตฯ
20 for we cannot help telling the things which we saw and heard."
วยํ ยทฺ อปศฺยาม ยทศฺฤณุม จ ตนฺน ปฺรจารยิษฺยาม เอตตฺ กทาปิ ภวิตุํ น ศกฺโนติฯ
21 When they had further threatened them, they let them go, finding no way to punish them, because of the people; for everyone glorified God for that which was done.
ยทฆฏต ตทฺ ทฺฤษฺฏา สรฺเวฺว โลกา อีศฺวรสฺย คุณานฺ อนฺววทนฺ ตสฺมาตฺ โลกภยาตฺ เตา ทณฺฑยิตุํ กมปฺยุปายํ น ปฺราปฺย เต ปุนรปิ ตรฺชยิตฺวา ตาวตฺยชนฺฯ
22 For the man on whom this miracle of healing was performed was more than forty years old.
ยสฺย มานุษไสฺยตตฺ สฺวาสฺถฺยกรณมฺ อาศฺจรฺยฺยํ กรฺมฺมากฺริยต ตสฺย วยศฺจตฺวารึศทฺวตฺสรา วฺยตีตา: ฯ
23 Being let go, they came to their own company, and reported all that the chief priests and the elders had said to them.
ตต: ปรํ เตา วิสฺฤษฺเฏา สนฺเตา สฺวสงฺคินำ สนฺนิธึ คตฺวา ปฺรธานยาชไก: ปฺราจีนโลไกศฺจ โปฺรกฺตา: สรฺวฺวา: กถา ชฺญาปิตวนฺเตาฯ
24 When they heard it, they lifted up their voice to God with one accord, and said, "Lord, you made the heaven and the earth and the sea, and all that is in them.
ตจฺฉฺรุตฺวา สรฺวฺว เอกจิตฺตีภูย อีศฺวรมุทฺทิศฺย โปฺรจฺไจเรตตฺ ปฺรารฺถยนฺต, เห ปฺรโภ คคณปฺฤถิวีปโยธีนำ เตษุ จ ยทฺยทฺ อาเสฺต เตษำ สฺรษฺเฏศฺวรสฺตฺวํฯ
25 You said through the Holy Spirit, through the mouth of our father David your servant: 'Why do the nations rage, and the peoples plot in vain?
ตฺวํ นิชเสวเกน ทายูทา วากฺยมิทมฺ อุวจิถ, มนุษฺยา อนฺยเทศียา: กุรฺวฺวนฺติ กลหํ กุต: ฯ โลกา: สรฺเวฺว กิมรฺถํ วา จินฺตำ กุรฺวฺวนฺติ นิษฺผลำฯ
26 The kings of the earth take a stand, and the rulers take council together, against the Lord, and against his Messiah.'
ปรเมศสฺย เตไนวาภิษิกฺตสฺย ชนสฺย จฯ วิรุทฺธมภิติษฺฐนฺติ ปฺฤถิวฺยา: ปตย: กุต: ๚
27 "For truly, in this city against your holy servant, Jesus, whom you anointed, both Herod and Pontius Pilate, with the non-Jews and the people of Israel, were gathered together
ผลตสฺตว หเสฺตน มนฺตฺรณยา จ ปูรฺวฺว ยทฺยตฺ สฺถิรีกฺฤตํ ตทฺ ยถา สิทฺธํ ภวติ ตทรฺถํ ตฺวํ ยมฺ อถิษิกฺตวานฺ ส เอว ปวิโตฺร ยีศุสฺตสฺย ปฺราติกูเลฺยน เหโรทฺ ปนฺตียปีลาโต
28 to do whatever your hand and your council foreordained to happen.
'นฺยเทศียโลกา อิสฺราเยโลฺลกาศฺจ สรฺวฺว เอเต สภายามฺ อติษฺฐนฺฯ
29 Now, Lord, look at their threats, and grant to your servants to speak your word with all boldness,
เห ปรเมศฺวร อธุนา เตษำ ตรฺชนํ ครฺชนญฺจ ศฺฤณุ;
30 while you stretch out your hand to heal; and that signs and wonders may be done through the name of your holy Servant Jesus."
ตถา สฺวาสฺถฺยกรณกรฺมฺมณา ตว พาหุพลปฺรกาศปูรฺวฺวกํ ตว เสวกานฺ นิรฺภเยน ตว วากฺยํ ปฺรจารยิตุํ ตว ปวิตฺรปุตฺรสฺย ยีโศ รฺนามฺนา อาศฺจรฺยฺยาณฺยสมฺภวานิ จ กรฺมฺมาณิ กรฺตฺตุญฺจาชฺญาปยฯ
31 When they had prayed, the place was shaken where they were gathered together. They were all filled with the Holy Spirit, and they spoke the word of God with boldness.
อิตฺถํ ปฺรารฺถนยา ยตฺร สฺถาเน เต สภายามฺ อาสนฺ ตตฺ สฺถานํ ปฺรากมฺปต; ตต: สรฺเวฺว ปวิเตฺรณาตฺมนา ปริปูรฺณา: สนฺต อีศฺวรสฺย กถามฺ อกฺโษเภณ ปฺราจารยนฺฯ
32 And the full number of those who believed were of one heart and soul. Not one of them claimed that anything of the things which he possessed was his own, but they had all things in common.
อปรญฺจ ปฺรตฺยยการิโลกสมูหา เอกมนส เอกจิตฺตีภูย สฺถิตา: ฯ เตษำ เกปิ นิชสมฺปตฺตึ สฺวียำ นาชานนฺ กินฺตุ เตษำ สรฺวฺวา: สมฺปตฺตฺย: สาธารเณฺยน สฺถิตา: ฯ
33 With great power, the apostles gave their testimony of the resurrection of the Lord Jesus. Great grace was on them all.
อนฺยจฺจ เปฺรริตา มหาศกฺติปฺรกาศปูรฺวฺวกํ ปฺรโภ รฺยีโศรุตฺถาเน สากฺษฺยมฺ อททุ: , เตษุ สรฺเวฺวษุ มหานุคฺรโห'ภวจฺจฯ
34 For neither was there among them any who lacked, for as many as were owners of lands or houses sold them, and brought the proceeds of the things that were sold,
เตษำ มเธฺย กสฺยาปิ ทฺรวฺยนฺยูนตา นาภวทฺ ยตเสฺตษำ คฺฤหภูมฺยาทฺยา ยา: สมฺปตฺตย อาสนฺ ตา วิกฺรีย
35 and put them at the apostles' feet, and distribution was made to each, according as anyone had need.
ตนฺมูลฺยมานีย เปฺรริตานำ จรเณษุ ไต: สฺถาปิตํ; ตต: ปฺรเตฺยกศ: ปฺรโยชนานุสาเรณ ทตฺตมภวตฺฯ
36 Joseph, who by the apostles was surnamed Barnabas (which is translated, Son of Encouragement), a Levite, a native of Cyprus by birth,
วิเศษต: กุโปฺรปทฺวีปีโย โยสินามโก เลวิวํศชาต เอโก ชโน ภูมฺยธิการี, ยํ เปฺรริตา พรฺณพฺพา อรฺถาตฺ สานฺตฺวนาทายก อิตฺยุกฺตฺวา สมาหูยนฺ,
37 having a field, sold it, and brought the money and put it at the apostles' feet.
ส ชโน นิชภูมึ วิกฺรีย ตนฺมูลฺยมานีย เปฺรริตานำ จรเณษุ สฺถาปิตวานฺฯ
