Romans 6
1 What should we say then? Should we continue in sin, that grace may abound?
પ્રભૂતરૂપેણ યદ્ અનુગ્રહઃ પ્રકાશતે તદર્થં પાપે તિષ્ઠામ ઇતિ વાક્યં કિં વયં વદિષ્યામઃ? તન્ન ભવતુ|
2 Absolutely not. We who died to sin, how could we live in it any longer?
પાપં પ્રતિ મૃતા વયં પુનસ્તસ્મિન્ કથમ્ જીવિષ્યામઃ?
3 Or do you not know that all we who were baptized into Christ Jesus were baptized into his death?
વયં યાવન્તો લોકા યીશુખ્રીષ્ટે મજ્જિતા અભવામ તાવન્ત એવ તસ્ય મરણે મજ્જિતા ઇતિ કિં યૂયં ન જાનીથ?
4 We were buried therefore with him through baptism to death, that just like Christ was raised from the dead through the glory of the Father, so we also might walk in newness of life.
તતો યથા પિતુઃ પરાક્રમેણ શ્મશાનાત્ ખ્રીષ્ટ ઉત્થાપિતસ્તથા વયમપિ યત્ નૂતનજીવિન ઇવાચરામસ્તદર્થં મજ્જનેન તેન સાર્દ્ધં મૃત્યુરૂપે શ્મશાને સંસ્થાપિતાઃ|
5 For if we have become united with him in the likeness of his death, we will also be part of his resurrection;
અપરં વયં યદિ તેન સંયુક્તાઃ સન્તઃ સ ઇવ મરણભાગિનો જાતાસ્તર્હિ સ ઇવોત્થાનભાગિનોઽપિ ભવિષ્યામઃ|
6 knowing this, that our old self was crucified with him, that the body of sin might be done away with, so that we would no longer be in bondage to sin.
વયં યત્ પાપસ્ય દાસાઃ પુન ર્ન ભવામસ્તદર્થમ્ અસ્માકં પાપરૂપશરીરસ્ય વિનાશાર્થમ્ અસ્માકં પુરાતનપુરુષસ્તેન સાકં ક્રુશેઽહન્યતેતિ વયં જાનીમઃ|
7 For he who has died has been freed from sin.
યો હતઃ સ પાપાત્ મુક્ત એવ|
8 But if we died with Christ, we believe that we will also live with him;
અતએવ યદિ વયં ખ્રીષ્ટેન સાર્દ્ધમ્ અહન્યામહિ તર્હિ પુનરપિ તેન સહિતા જીવિષ્યામ ઇત્યત્રાસ્માકં વિશ્વાસો વિદ્યતે|
9 knowing that Christ, being raised from the dead, dies no more. Death no more has dominion over him.
યતઃ શ્મશાનાદ્ ઉત્થાપિતઃ ખ્રીષ્ટો પુન ર્ન મ્રિયત ઇતિ વયં જાનીમઃ| તસ્મિન્ કોપ્યધિકારો મૃત્યો ર્નાસ્તિ|
10 For the death that he died, he died to sin one time; but the life that he lives, he lives to God.
અપરઞ્ચ સ યદ્ અમ્રિયત તેનૈકદા પાપમ્ ઉદ્દિશ્યામ્રિયત, યચ્ચ જીવતિ તેનેશ્વરમ્ ઉદ્દિશ્ય જીવતિ;
11 In the same way, consider yourselves dead to sin, but alive to God in Christ Jesus.
તદ્વદ્ યૂયમપિ સ્વાન્ પાપમ્ ઉદ્દિશ્ય મૃતાન્ અસ્માકં પ્રભુણા યીશુખ્રીષ્ટેનેશ્વરમ્ ઉદ્દિશ્ય જીવન્તો જાનીત|
12 Therefore do not let sin reign in your mortal body, that you should obey it in its lusts.
અપરઞ્ચ કુત્સિતાભિલાષાન્ પૂરયિતું યુષ્માકં મર્ત્યદેહેષુ પાપમ્ આધિપત્યં ન કરોતુ|
13 Neither present your members to sin as instruments of unrighteousness, but present yourselves to God, as alive from the dead, and your members as instruments of righteousness to God.
અપરં સ્વં સ્વમ્ અઙ્ગમ્ અધર્મ્મસ્યાસ્ત્રં કૃત્વા પાપસેવાયાં ન સમર્પયત, કિન્તુ શ્મશાનાદ્ ઉત્થિતાનિવ સ્વાન્ ઈશ્વરે સમર્પયત સ્વાન્યઙ્ગાનિ ચ ધર્મ્માસ્ત્રસ્વરૂપાણીશ્વરમ્ ઉદ્દિશ્ય સમર્પયત|
14 For sin will not have dominion over you. For you are not under law, but under grace.
યુષ્માકમ્ ઉપરિ પાપસ્યાધિપત્યં પુન ર્ન ભવિષ્યતિ, યસ્માદ્ યૂયં વ્યવસ્થાયા અનાયત્તા અનુગ્રહસ્ય ચાયત્તા અભવત|
15 What then? Should we sin because we are not under law, but under grace? Absolutely not.
કિન્તુ વયં વ્યવસ્થાયા અનાયત્તા અનુગ્રહસ્ય ચાયત્તા અભવામ, ઇતિ કારણાત્ કિં પાપં કરિષ્યામઃ? તન્ન ભવતુ|
16 Do you not know that when you present yourselves to someone as obedient slaves, you are slaves of the one whom you obey, whether of sin, which leads to death, or of obedience, which leads to righteousness?
યતો મૃતિજનકં પાપં પુણ્યજનકં નિદેશાચરણઞ્ચૈતયોર્દ્વયો ર્યસ્મિન્ આજ્ઞાપાલનાર્થં ભૃત્યાનિવ સ્વાન્ સમર્પયથ, તસ્યૈવ ભૃત્યા ભવથ, એતત્ કિં યૂયં ન જાનીથ?
17 But thanks be to God, that, whereas you were slaves of sin, you became obedient from the heart to that form of teaching to which you were entrusted.
અપરઞ્ચ પૂર્વ્વં યૂયં પાપસ્ય ભૃત્યા આસ્તેતિ સત્યં કિન્તુ યસ્યાં શિક્ષારૂપાયાં મૂષાયાં નિક્ષિપ્તા અભવત તસ્યા આકૃતિં મનોભિ ર્લબ્ધવન્ત ઇતિ કારણાદ્ ઈશ્વરસ્ય ધન્યવાદો ભવતુ|
18 Being made free from sin, you became slaves of righteousness.
ઇત્થં યૂયં પાપસેવાતો મુક્તાઃ સન્તો ધર્મ્મસ્ય ભૃત્યા જાતાઃ|
19 I speak in human terms because of the weakness of your flesh, for as you presented your members as slaves to uncleanness and to wickedness upon wickedness, even so now present your members as slaves to righteousness for sanctification.
યુષ્માકં શારીરિક્યા દુર્બ્બલતાયા હેતો ર્માનવવદ્ અહમ્ એતદ્ બ્રવીમિ; પુનઃ પુનરધર્મ્મકરણાર્થં યદ્વત્ પૂર્વ્વં પાપામેધ્યયો ર્ભૃત્યત્વે નિજાઙ્ગાનિ સમાર્પયત તદ્વદ્ ઇદાનીં સાધુકર્મ્મકરણાર્થં ધર્મ્મસ્ય ભૃત્યત્વે નિજાઙ્ગાનિ સમર્પયત|
20 For when you were slaves of sin, you were free in regard to righteousness.
યદા યૂયં પાપસ્ય ભૃત્યા આસ્ત તદા ધર્મ્મસ્ય નાયત્તા આસ્ત|
21 What fruit then did you have at that time in the things of which you are now ashamed? For the end of those things is death.
તર્હિ યાનિ કર્મ્માણિ યૂયમ્ ઇદાનીં લજ્જાજનકાનિ બુધ્યધ્વે પૂર્વ્વં તૈ ર્યુષ્માકં કો લાભ આસીત્? તેષાં કર્મ્મણાં ફલં મરણમેવ|
22 But now, being made free from sin, and having become slaves of God, you have your fruit of sanctification, and the result of everlasting life. (aiōnios g166)
કિન્તુ સામ્પ્રતં યૂયં પાપસેવાતો મુક્તાઃ સન્ત ઈશ્વરસ્ય ભૃત્યાઽભવત તસ્માદ્ યુષ્માકં પવિત્રત્વરૂપં લભ્યમ્ અનન્તજીવનરૂપઞ્ચ ફલમ્ આસ્તે| (aiōnios g166)
