Psalms 80

1 [For the Chief Musician. To the tune of "The Lilies of the Covenant." A Psalm by Asaph.] Hear us, Shepherd of Israel, you who lead Joseph like a flock, you who sit above the cherubim, shine forth.

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای،

2 Before Ephraim and Benjamin and Manasseh, stir up your might. Come to save us.

قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده!

3 Restore us, God. Cause your face to shine, and we will be saved.

ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.

4 Jehovah, the God of hosts, How long will you be angry against the prayer of your people?

ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟

5 You have fed them with the bread of tears, and given them tears to drink in large measure.

تو به ما غصه داده‌ای تا به جای نان بخوریم و کاسه‌ای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم!

6 You make us a source of contention to our neighbors. Our enemies have mocked us.

سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کرده‌ای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساخته‌ای.

7 Restore us, God of hosts. Cause your face to shine, and we will be saved.

ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم.

8 You brought a vine out of Egypt. You drove out the nations, and planted it.

ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بت‌پرست را از آنجا بیرون راندی.

9 You cleared the ground for it. It took deep root, and filled the land.

اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم.

10 The mountains were covered with its shadow. Its boughs were like God's cedars.

سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخه‌های ما درختان سرو را فرا گرفت.

11 It sent out its branches to the sea, Its shoots to the River.

تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم.

12 Why have you broken down its walls, so that all those who pass by the way pluck it?

اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریخته‌ای؛ هر رهگذری دستش را دراز می‌کند و خوشه‌ای می‌کند! چرا، ای خدا، چرا؟

13 The boar out of the wood ravages it. The wild animals of the field feed on it.

گرازهای جنگل، ما را پایمال می‌کنند و حیوانات وحشی، ما را می‌خورند.

14 Return, we beg you, God of hosts. Look down from heaven, and see, and visit this vine,

ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده!

15 the stock which your right hand planted, the branch that you made strong for yourself.

از این نهالی که با دست خود آن را نشانده‌ای، و از فرزندی که بزرگش کرده‌ای، محافظت فرما،

16 It's burned with fire. It's cut down. They perish at your rebuke.

زیرا دشمنان آن را مانند هیزم می‌سوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن.

17 Let your hand be on the man of your right hand, on the son of man whom you made strong for yourself.

از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساخته‌ای، حمایت کن!

18 So we will not turn away from you. Revive us, and we will call on your name.

ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم.

19 Restore us, Jehovah, the God of hosts. Cause your face to shine, and we will be saved.

ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.