Psalms 144

1 [By David.] Blessed be Jehovah, my Rock, who teaches my hands to war, and my fingers to battle:

۱ مزمور داود خداوند که صخره من است، متبارک باد! که دستهای مرا به جنگ وانگشتهای مرا به حرب تعلیم داد!

2 my loving kindness, my fortress, my high tower, my deliverer, my shield, and he in whom I take refuge; who subdues peoples under me.

۲ رحمت من اوست و ملجای من و قلعه بلند من و رهاننده من وسپر من و آنکه بر او توکل دارم، که قوم مرا در زیراطاعت من می‌دارد.

3 Jehovah, what is man, that you care for him? Or the son of man, that you think of him?

۳ ‌ای خداوند، آدمی چیست که او را بشناسی؟ و پسر انسان که او را به حساب بیاوری؟

4 Man is like a breath. His days are like a shadow that passes away.

۴ انسان مثل نفسی است و روزهایش مثل سایه‌ای است که می‌گذرد.

5 Part your heavens, Jehovah, and come down. Touch the mountains, and they will smoke.

۵ ‌ای خداوند آسمانهای خود را خم ساخته، فرود بیا. و کوهها را لمس کن تا دود شوند.

6 Throw out lightning, and scatter them. Send out your arrows, and rout them.

۶ رعدرا جهنده ساخته، آنها را پراکنده ساز. تیرهای خود را بفرست و آنها را منهزم نما.

7 Stretch out your hand from above, rescue me, and deliver me out of great waters, out of the hands of foreigners;

۷ دست خودرا از اعلی بفرست، و مرا رهانیده، از آبهای بسیارخلاصی ده، یعنی از دست پسران اجنبی.

8 whose mouths speak deceit, Whose right hand is a right hand of falsehood.

۸ که دهان ایشان به باطل سخن می‌گوید، و دست راست ایشان، دست دروغ است.

9 I will sing a new song to you, God. On a ten-stringed lyre, I will sing praises to you.

۹ ‌ای خدا، تو راسرودی تازه می‌سرایم. با بربط ذات ده تار، تو راترنم خواهم نمود.

10 You are he who gives salvation to kings, who rescues David, his servant, from the deadly sword.

۱۰ که پادشاهان را نجات می‌بخشی، و بنده خود داود را از شمشیر مهلک می‌رهانی.

11 Rescue me, and deliver me out of the hands of foreigners, whose mouths speak deceit, whose right hand is a right hand of falsehood.

۱۱ مرا از دست اجنبیان برهان و خلاصی ده، که دهان ایشان به باطل سخن می‌گوید. و دست راست ایشان دست دروغ است.

12 Then our sons will be like well-nurtured plants, our daughters like pillars carved to adorn a palace.

۱۲ تا پسران ما در جوانی خود نمو کرده، مثل نهالها باشند. ودختران ما مثل سنگهای زاویه تراشیده شده به مثال قصر.

13 Our storehouses are full, filled with all kinds of provision. Our sheep bring forth thousands and ten thousands in our fields.

۱۳ و انبارهای ما پر شده، به انواع نعمت ریزان شوند. و گله های ما هزارها و کرورهادر صحراهای ما بزایند.

14 Our oxen will pull heavy loads. There is no breaking in, and no going away, and no outcry in our streets.

۱۴ و گاوان ما باربردارشوند و هیچ رخنه و خروج و ناله‌ای درکوچه های ما نباشد.

15 Blessed are the people who are in such a situation. Blessed are the people whose God is Jehovah.

۱۵ خوشابحال قومی که نصیب ایشان این است. خوشابحال آن قوم که یهوه خدای ایشان است.