Matthew 22
1 Jesus answered and spoke again in parables to them, saying,
A odpowiadając Jezus, zasię im rzekł w podobieństwach, mówiąc:
2 "The kingdom of heaven is like a certain king, who made a marriage feast for his son,
Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił wesele synowi swemu;
3 and sent out his servants to call those who were invited to the marriage feast, but they would not come.
I posłał sługi swe, aby wezwali zaproszonych na wesele; ale nie chcieli przyjść.
4 Again he sent out other servants, saying, 'Tell those who are invited, "Look, I have made ready my dinner. My cattle and my fatlings are killed, and all things are ready. Come to the marriage feast."'
Znowu posłał insze sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Otom obiad mój nagotował, woły moje i co było karmnego, pobito, i wszystko gotowe, pójdźcież na wesele.
5 But they made light of it, and went their ways, one to his own farm, another to his merchandise,
Ale oni zaniedbawszy odeszli, jeden do roli swojej, a drugi do kupiectwa swego;
6 and the rest grabbed his servants, and treated them shamefully, and killed them.
A drudzy pojmawszy sługi jego, zelżyli i pobili je.
7 The king was enraged, and sent his armies, destroyed those murderers, and burned their city.
Co gdy król usłyszał, rozgniewał się, a posławszy wojska swoje, wytracił one morderce, i miasto ich zapalił.
8 "Then he said to his servants, 'The wedding is ready, but those who were invited weren't worthy.
Tedy rzekł sługom swoim: Weseleć wprawdzie jest gotowe; lecz zaproszeni nie byli godni.
9 Go therefore to the intersections of the highways, and as many as you may find, invite to the marriage feast.'
Przetoż idźcie na rozstania dróg, kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na wesele.
10 And those servants went out into the highways, and gathered together all they found, both bad and good, and the wedding was filled with those reclining.
Tedy wyszedłszy oni słudzy na drogi, zgromadzili wszystkie, którekolwiek znaleźli, złe i dobre, i napełnione jest wesele gośćmi.
11 But when the king came in to see the guests, he saw there a man who did not have on wedding clothing,
A wszedłszy król, aby oglądał goście, obaczył tam człowieka nie odzianego szatą weselną;
12 and he said to him, 'Friend, how did you come in here not wearing wedding clothing?' He was speechless.
I rzekł mu: Przyjacielu! jakoś tu wszedł, nie mając szaty weselnej? A on zamilknął.
13 Then the king said to the servants, 'Bind him hand and foot, and throw him into the outer darkness; there is where the weeping and grinding of teeth will be.'
Tedy rzekł król sługom: Związawszy nogi i ręce jego, weźmijcie go, a wrzućcie do ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
14 For many are called, but few chosen."
Albowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.
15 Then the Pharisees went and took counsel how they might entrap him in his talk.
Tedy odszedłszy Faryzeuszowie uczynili radę, jako by go usidlili w mowie.
16 They sent their disciples to him, along with the Herodians, saying, "Teacher, we know that you are honest, and teach the way of God in truth, no matter whom you teach, for you are not partial to anyone.
I posłali do niego ucznie swoje z Herodyjany, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, żeś jest prawdziwy, i drogi Bożej w prawdzie uczysz, a nie dbasz na nikogo; albowiem nie patrzysz na osobę ludzką.
17 Tell us therefore, what do you think? Is it lawful to pay taxes to Caesar, or not?"
Przetoż powiedz nam, co ci się zda? Godzili się dać czynsz cesarzowi, czyli nie?
18 But Jesus perceived their wickedness, and said, "Why do you test me, you hypocrites?
Ale Jezus poznawszy złość ich, rzekł im: Czemuż mię kusicie, obłudnicy?
19 Show me the tax money." They brought to him a denarius.
Pokażcie mi monetę czynszową; a oni mu podali grosz.
20 He asked them, "Whose is this image and inscription?"
I rzekł im: Czyjże to obraz i napis?
21 They said to him, "Caesar's." Then he said to them, "Give therefore to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's."
Rzekli mu: Cesarski. Tedy im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.
22 When they heard it, they were astonished, and left him, and went away.
To usłyszawszy, zadziwili się, a opuściwszy go, odeszli.
23 On that day Sadducees came to him, the ones saying that there is no resurrection. And they asked him,
Dnia onego przyszli do niego Saduceuszowie, którzy mówią, iż nie masz zmartwychwstania, i pytali go,
24 saying, "Teacher, Moses said, 'If a man dies, having no children, his brother is to marry his wife, and raise up offspring for his brother.'
Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeźliby kto umarł, nie mając dzieci, aby brat jego prawem powinowactwa pojął żonę jego, i wzbudził nasienie bratu swemu.
25 Now there were with us seven brothers. The first married and died, and having no offspring, left his wife to his brother.
Było tedy u nas siedm braci; a pierwszy pojąwszy żonę, umarł, a nie mając nasienia, zostawił żonę swoję bratu swemu.
26 In like manner the second also, and the third, to the seventh.
Także też wtóry i trzeci, aż do siódmego.
27 After them all, the woman died.
A na ostatek po wszystkich umarła i ona niewiasta.
28 In the resurrection therefore, whose wife will she be of the seven? For they all had her."
Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z tych siedmiu będzie żoną, gdyż ją wszyscy mieli?
29 But Jesus answered them, "You are mistaken, not knowing the Scriptures, nor the power of God.
A odpowiadając Jezus rzekł im: Błądzicie, nie będąc powiadomieni Pisma, ani mocy Bożej.
30 For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are like the angels in heaven.
Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić, ani za mąż chodzić nie będą, ale będą jako Aniołowie Boży w niebie.
31 But concerning the resurrection of the dead, have you not read that which was spoken to you by God, saying,
A o powstaniu umarłych nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga mówiącego:
32 'I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob?' God is not the God of the dead, but of the living."
Jam jest Bóg Abrahama, i Bóg Izaaka, i Bóg Jakóba? Bóg nie jestci Bogiem umarłych, ale żywych.
33 When the crowds heard it, they were astonished at his teaching.
A usłyszawszy to lud, zdumiał się nad nauką jego.
34 But the Pharisees, when they heard that he had silenced the Sadducees, gathered themselves together.
Lecz gdy usłyszeli Faryzeuszowie, że zawarł usta Saduceuszom, zeszli się wespół.
35 One of them, a Law scholar, asked him a question, testing him.
I spytał go jeden z nich, zakonnik, kusząc go i mówiąc:
36 "Teacher, which is the greatest commandment in the law?"
Nauczycielu! które jest największe przykazanie w zakonie?
37 He said to him, "'You are to love the Lord your God with all your heart, with all your soul, and with all your mind.'
A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.
38 This is the great and first commandment.
To jest pierwsze i największe przykazanie.
39 A second likewise is this, 'You are to love your neighbor as yourself.'
A wtóre podobne jest temuż: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.
40 The whole Law and the Prophets depend on these two commandments."
Na tych dwóch przykazaniach wszystek zakon i prorocy zawisnęli.
41 Now while the Pharisees were gathered together, Jesus asked them a question,
A gdy się Faryzeuszowie zebrali, spytał ich Jezus,
42 saying, "What do you think of the Christ? Whose son is he?" They said to him, "Of David."
Mówiąc: Co się wam zda o Chrystusie? Czyim jest synem? Rzekli mu: Dawidowym.
43 He said to them, "How then does David in the Spirit call him Lord, saying,
I rzekł im: Jakoż tedy Dawid w duchu nazywa go Panem? mówiąc:
44 'The Lord said to my Lord, sit on my right hand, until I make your enemies the footstool of your feet'?
Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.
45 "If then David calls him Lord, how is he his son?"
Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, jakoż jest synem jego?
46 No one was able to answer him a word, neither did anyone dare ask him any more questions from that day forth.
A żaden mu nie mógł odpowiedzieć i słowa, i nie śmiał go nikt więcej od onego dnia pytać.
