Acts 7
1 The high priest said, "Are these things so?"
ตต: ปรํ มหายาชก: ปฺฤษฺฏวานฺ, เอษา กถำ กึ สตฺยา?
2 He said, "Brothers and fathers, listen. The God of glory appeared to our father Abraham, when he was in Mesopotamia, before he lived in Haran,
ตต: ส ปฺรตฺยวทตฺ, เห ปิตโร เห ภฺราตร: สรฺเวฺว ลากา มนำสิ นิธทฺธฺวํฯ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษ อิพฺราหีมฺ หารณฺนคเร วาสกรณาตฺ ปูรฺวฺวํ ยทา อรามฺ-นหรยิมเทเศ อาสีตฺ ตทา เตโชมย อีศฺวโร ทรฺศนํ ทตฺวา
3 and said to him, 'Go out from your land and from your relatives, and come into a land which I will show you.'
ตมวทตฺ ตฺวํ สฺวเทศชฺญาติมิตฺราณิ ปริตฺยชฺย ยํ เทศมหํ ทรฺศยิษฺยามิ ตํ เทศํ วฺรชฯ
4 Then he came out of the land of the Kasdim, and lived in Haran. From there, after his father died, he moved him into this land, where you are now living.
อต: ส กสฺทียเทศํ วิหาย หารณฺนคเร นฺยวสตฺ, ตทนนฺตรํ ตสฺย ปิตริ มฺฤเต ยตฺร เทเศ ยูยํ นิวสถ ส เอนํ เทศมาคจฺฉตฺฯ
5 He gave him no inheritance in it, no, not so much as to set his foot on. He promised that he would give it to him for a possession, and to his descendants after him, when he still had no child.
กินฺตฺวีศฺวรสฺตไสฺม กมปฺยธิการมฺ อรฺถาทฺ เอกปทปริมิตำ ภูมิมปิ นาททาตฺ; ตทา ตสฺย โกปิ สนฺตาโน นาสีตฺ ตถาปิ สนฺตาไน: สารฺทฺธมฺ เอตสฺย เทศสฺยาธิการี ตฺวํ ภวิษฺยสีติ ตมฺปฺรตฺยงฺคีกฺฤตวานฺฯ
6 But God spoke in this way, 'His descendants will live as strangers in a foreign land, and that they will be slaves and mistreated, for four hundred years.
อีศฺวร อิตฺถมฺ อปรมปิ กถิตวานฺ ตว สนฺตานา: ปรเทเศ นิวตฺสฺยนฺติ ตตสฺตทฺเทศียโลกาศฺจตุ: ศตวตฺสรานฺ ยาวตฺ ตานฺ ทาสเตฺว สฺถาปยิตฺวา ตานฺ ปฺรติ กุวฺยวหารํ กริษฺยนฺติฯ
7 But I will judge the nation to which they will be in bondage,' said God, 'and after that will they come out, and serve me in this place.'
อปรมฺ อีศฺวร เอนำ กถามปิ กถิตวานฺ, เย โลกาสฺตานฺ ทาสเตฺว สฺถาปยิษฺยนฺติ ตาโลฺลกานฺ อหํ ทณฺฑยิษฺยามิ, ตต: ปรํ เต พหิรฺคตา: สนฺโต มามฺ อตฺร สฺถาเน เสวิษฺยนฺเตฯ
8 He gave him the covenant of circumcision. So Abraham became the father of Isaac, and circumcised him the eighth day. Isaac became the father of Jacob, and Jacob became the father of the twelve patriarchs.
ปศฺจาตฺ ส ตไสฺม ตฺวกฺเฉทสฺย นิยมํ ทตฺตวานฺ, อต อิสฺหากนามฺนิ อิพฺราหีม เอกปุเตฺร ชาเต, อษฺฏมทิเน ตสฺย ตฺวกฺเฉทมฺ อกโรตฺฯ ตสฺย อิสฺหาก: ปุโตฺร ยากูพฺ, ตตสฺตสฺย ยากูโพ'สฺมากํ ทฺวาทศ ปูรฺวฺวปุรุษา อชายนฺตฯ
9 "The patriarchs, moved with jealousy against Joseph, sold him into Egypt; and God was with him,
เต ปูรฺวฺวปุรุษา อีรฺษฺยยา ปริปูรฺณา มิสรเทศํ เปฺรษยิตุํ ยูษผํ วฺยกฺรีณนฺฯ
10 and delivered him out of all his afflictions, and gave him favor and wisdom before Pharaoh, king of Egypt. He made him governor over Egypt and all his house.
กินฺตฺวีศฺวรสฺตสฺย สหาโย ภูตฺวา สรฺวฺวสฺยา ทุรฺคเต รกฺษิตฺวา ตไสฺม พุทฺธึ ทตฺตฺวา มิสรเทศสฺย ราชฺญ: ผิเราณ: ปฺริยปาตฺรํ กฺฤตวานฺ ตโต ราชา มิสรเทศสฺย สฺวียสรฺวฺวปริวารสฺย จ ศาสนปทํ ตไสฺม ทตฺตวานฺฯ
11 Now a famine came over all the land of Egypt and Canaan, and great affliction, and our fathers found no food.
ตสฺมินฺ สมเย มิสร-กินานเทศโย รฺทุรฺภิกฺษเหโตรติกฺลิษฺฏตฺวาตฺ น: ปูรฺวฺวปุรุษา ภกฺษฺยทฺรวฺยํ นาลภนฺตฯ
12 But when Jacob heard that there was grain in Egypt, he sent out our fathers the first time.
กินฺตุ มิสรเทเศ ศสฺยานิ สนฺติ, ยากูพฺ อิมำ วารฺตฺตำ ศฺรุตฺวา ปฺรถมมฺ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษานฺ มิสรํ เปฺรษิตวานฺฯ
13 On the second time Joseph was made known to his brothers, and Joseph's family became known to Pharaoh.
ตโต ทฺวิตียวารคมเน ยูษผฺ สฺวภฺราตฺฤภิ: ปริจิโต'ภวตฺ; ยูษโผ ภฺราตร: ผิเราณฺ ราเชน ปริจิตา อภวนฺฯ
14 Then Joseph sent, and summoned Jacob, his father, and all his relatives, seventy-five souls.
อนนฺตรํ ยูษผฺ ภฺราตฺฤคณํ เปฺรษฺย นิชปิตรํ ยากูพํ นิชานฺ ปญฺจาธิกสปฺตติสํขฺยกานฺ ชฺญาติชนำศฺจ สมาหูตวานฺฯ
15 Jacob went down into Egypt, and he died, himself and our fathers,
ตสฺมาทฺ ยากูพฺ มิสรเทศํ คตฺวา สฺวยมฺ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษาศฺจ ตสฺมินฺ สฺถาเน'มฺริยนฺตฯ
16 and they were brought back to Shechem, and placed in the tomb that Abraham bought for a price in silver from the children of Hamor in Shechem.
ตตเสฺต ศิขิมํ นีตา ยตฺ ศฺมศานมฺ อิพฺราหีมฺ มุทฺราทตฺวา ศิขิม: ปิตุ รฺหโมร: ปุเตฺรภฺย: กฺรีตวานฺ ตตฺศฺมศาเน สฺถาปยาญฺจกฺริเรฯ
17 "But as the time of the promise came close which God had made to Abraham, the people grew and multiplied in Egypt,
ตต: ปรมฺ อีศฺวร อิพฺราหีม: สนฺนิเธา ศปถํ กฺฤตฺวา ยำ ปฺรติชฺญำ กฺฤตวานฺ ตสฺยา: ปฺรติชฺญายา: ผลนสมเย นิกเฏ สติ อิสฺราเยโลฺลกา สิมรเทเศ วรฺทฺธมานา พหุสํขฺยา อภวนฺฯ
18 until 'there arose a different king over Egypt, who did not know Joseph.'
เศเษ ยูษผํ โย น ปริจิโนติ ตาทฺฤศ เอโก นรปติรุปสฺถาย
19 The same took advantage of our race, and mistreated our fathers, and forced them to throw out their babies, so that they would not stay alive.
อสฺมากํ ชฺญาติภิ: สารฺทฺธํ ธูรฺตฺตตำ วิธาย ปูรฺวฺวปุรุษานฺ ปฺรติ กุวฺยวหรณปูรฺวฺวกํ เตษำ วํศนาศนาย เตษำ นวชาตานฺ ศิศูนฺ พหิ รฺนิรกฺเษปยตฺฯ
20 At that time Moses was born, and was exceedingly handsome. He was nourished three months in his father's house.
เอตสฺมินฺ สมเย มูสา ชชฺเญ, ส ตุ ปรมสุนฺทโร'ภวตฺ ตถา ปิตฺฤคฺฤเห มาสตฺรยปรฺยฺยนฺตํ ปาลิโต'ภวตฺฯ
21 When he was thrown out, Pharaoh's daughter took him up, and reared him as her own son.
กินฺตุ ตสฺมินฺ พหิรฺนิกฺษิปฺเต สติ ผิเราณราชสฺย กนฺยา ตมฺ อุตฺโตลฺย นีตฺวา ทตฺตกปุตฺรํ กฺฤตฺวา ปาลิตวตีฯ
22 Moses was instructed in all the wisdom of the Egyptians. He was mighty in his words and works.
ตสฺมาตฺ ส มูสา มิสรเทศียายา: สรฺวฺววิทฺยายา: ปารทฺฤษฺวา สนฺ วาเกฺย กฺริยายาญฺจ ศกฺติมานฺ อภวตฺฯ
23 But when he was forty years old, it came into his heart to visit his brothers, the children of Israel.
ส สมฺปูรฺณจตฺวารึศทฺวตฺสรวยโสฺก ภูตฺวา อิสฺราเยลียวํศนิชภฺราตฺฤนฺ สากฺษาตฺ กรฺตุํ มตึ จเกฺรฯ
24 Seeing one of them suffer wrong, he defended him, and avenged him who was oppressed, striking the Egyptian.
เตษำ ชนเมกํ หึสิตํ ทฺฤษฺฏฺวา ตสฺย สปกฺษ: สนฺ หึสิตชนมฺ อุปกฺฤตฺย มิสรียชนํ ชฆานฯ
25 He supposed that his brothers understood that God, by his hand, was giving them deliverance; but they did not understand.
ตสฺย หเสฺตเนศฺวรสฺตานฺ อุทฺธริษฺยติ ตสฺย ภฺราตฺฤคณ อิติ ชฺญาสฺยติ ส อิตฺยนุมานํ จการ, กินฺตุ เต น พุพุธิเรฯ
26 "The day following, he appeared to them as they fought, and urged them to be at peace again, saying, 'Men, you are brothers. Why do you wrong one another?'
ตตฺปเร 'หนิ เตษามฺ อุภโย รฺชนโย รฺวากฺกลห อุปสฺถิเต สติ มูสา: สมีปํ คตฺวา ตโย เรฺมลนํ กรฺตฺตุํ มตึ กฺฤตฺวา กถยามาส, เห มหาศเยา ยุวำ ภฺราตเรา ปรสฺปรมฺ อนฺยายํ กุต: กุรุถ: ?
27 But he who did his neighbor wrong pushed him away, saying, 'Who made you a ruler and a judge over us?
ตต: สมีปวาสินํ ปฺรติ โย ชโน'นฺยายํ จการ ส ตํ ทูรีกฺฤตฺย กถยามาส, อสฺมากมุปริ ศาสฺตฺฤตฺววิจารยิตฺฤตฺวปทโย: กสฺตฺวำ นิยุกฺตวานฺ?
28 Do you want to kill me, as you killed the Egyptian yesterday?'
โหฺย ยถา มิสรียํ หตวานฺ ตถา กึ มามปิ หนิษฺยสิ?
29 Moses fled at this saying, and became a stranger in the land of Midian, where he became the father of two sons.
ตทา มูสา เอตาทฺฤศีํ กถำ ศฺรุตฺวา ปลายนํ จเกฺร, ตโต มิทิยนเทศํ คตฺวา ปฺรวาสี สนฺ ตเสฺถา, ตตสฺตตฺร เทฺวา ปุเตฺรา ชชฺญาเตฯ
30 "When forty years were fulfilled, an angel appeared to him in the wilderness of Mount Sinai, in a flame of fire in a bush.
อนนฺตรํ จตฺวารึศทฺวตฺสเรษุ คเตษุ สีนยปรฺวฺวตสฺย ปฺรานฺตเร ปฺรชฺวลิตสฺตมฺพสฺย วหฺนิศิขายำ ปรเมศฺวรทูตสฺตไสฺม ทรฺศนํ ทเทาฯ
31 When Moses saw it, he wondered at the sight. As he came close to see, a voice of the Lord came,
มูสาสฺตสฺมินฺ ทรฺศเน วิสฺมยํ มตฺวา วิเศษํ ชฺญาตุํ นิกฏํ คจฺฉติ,
32 'I am the God of your fathers, the God of Abraham, and of Isaac, and of Jacob.' Moses trembled, and dared not look.
เอตสฺมินฺ สมเย, อหํ ตว ปูรฺวฺวปุรุษาณามฺ อีศฺวโร'รฺถาทฺ อิพฺราหีม อีศฺวร อิสฺหาก อีศฺวโร ยากูพ อีศฺวรศฺจ, มูสามุทฺทิศฺย ปรเมศฺวรไสฺยตาทฺฤศี วิหายสียา วาณี พภูว, ตต: ส กมฺปานฺวิต: สนฺ ปุน รฺนิรีกฺษิตุํ ปฺรคลฺโภ น พภูวฯ
33 The Lord said to him, 'Take your sandals off of your feet, for the place where you stand is holy ground.
ปรเมศฺวรสฺตํ ชคาท, ตว ปาทโย: ปาทุเก โมจย ยตฺร ติษฺฐสิ สา ปวิตฺรภูมิ: ฯ
34 I have surely seen the affliction of my people that is in Egypt, and have heard their groaning. I have come down to deliver them. Now come, I will send you to Egypt.'
อหํ มิสรเทศสฺถานำ นิชโลกานำ ทุรฺทฺทศำ นิตานฺตมฺ อปศฺยํ, เตษำ กาตรฺโยฺยกฺติญฺจ ศฺรุตวานฺ ตสฺมาตฺ ตานฺ อุทฺธรฺตฺตุมฺ อวรุหฺยาคมมฺ; อิทานีมฺ อาคจฺฉ มิสรเทศํ ตฺวำ เปฺรษยามิฯ
35 "This Moses, whom they refused, saying, 'Who made you a ruler and a judge?'—God has sent him as both a ruler and a deliverer by the hand of the angel who appeared to him in the bush.
กสฺตฺวำ ศาสฺตฺฤตฺววิจารยิตฺฤตฺวปทโย รฺนิยุกฺตวานฺ, อิติ วากฺยมุกฺตฺวา ไต โรฺย มูสา อวชฺญาตสฺตเมว อีศฺวร: สฺตมฺพมเธฺย ทรฺศนทาตฺรา เตน ทูเตน ศาสฺตารํ มุกฺติทาตารญฺจ กฺฤตฺวา เปฺรษยามาสฯ
36 This man led them out, having worked wonders and signs in Egypt, in the Red Sea, and in the wilderness for forty years.
ส จ มิสรเทเศ สูผฺนามฺนิ สมุเทฺร จ ปศฺจาตฺ จตฺวารึศทฺวตฺสรานฺ ยาวตฺ มหาปฺรานฺตเร นานาปฺรการาณฺยทฺภุตานิ กรฺมฺมาณิ ลกฺษณานิ จ ทรฺศยิตฺวา ตานฺ พหิ: กฺฤตฺวา สมานินายฯ
37 This is that Moses, who said to the children of Israel, 'God will raise up a prophet for you from among your brothers, like me.'
ปฺรภุ: ปรเมศฺวโร ยุษฺมากํ ภฺราตฺฤคณสฺย มเธฺย มาทฺฤศมฺ เอกํ ภวิษฺยทฺวกฺตารมฺ อุตฺปาทยิษฺยติ ตสฺย กถายำ ยูยํ มโน นิธาสฺยถ, โย ชน อิสฺราเยล: สนฺตาเนภฺย เอนำ กถำ กถยามาส ส เอษ มูสา: ฯ
38 This is he who was in the assembly in the wilderness with the angel that spoke to him on Mount Sinai, and with our fathers, who received words of life to give to us,
มหาปฺรานฺตรสฺถมณฺฑลีมเธฺย'ปิ ส เอว สีนยปรฺวฺวโตปริ เตน สารฺทฺธํ สํลาปิโน ทูตสฺย จาสฺมตฺปิตฺฤคณสฺย มธฺยสฺถ: สนฺ อสฺมภฺยํ ทาตวฺยนิ ชีวนทายกานิ วากฺยานิ เลเภฯ
39 to whom our fathers would not be obedient, but rejected him, and turned back in their hearts to Egypt,
อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษาสฺตมฺ อมานฺยํ กตฺวา เสฺวโภฺย ทูรีกฺฤตฺย มิสรเทศํ ปราวฺฤตฺย คนฺตุํ มโนภิรภิลษฺย หาโรณํ ชคทุ: ,
40 saying to Aaron, 'Make us gods that will go before us, for as for this Moses, who led us out of the land of Egypt, we do not know what has become of him.'
อสฺมากมฺ อเคฺร'เคฺร คนฺตุมฺ อสฺมทรฺถํ เทวคณํ นิรฺมฺมาหิ ยโต โย มูสา อสฺมานฺ มิสรเทศาทฺ พหิ: กฺฤตฺวานีตวานฺ ตสฺย กึ ชาตํ ตทสฺมาภิ รฺน ชฺญายเตฯ
41 They made a calf in those days, and brought a sacrifice to the idol, and rejoiced in the works of their hands.
ตสฺมินฺ สมเย เต โควตฺสากฺฤตึ ปฺรติมำ นิรฺมฺมาย ตามุทฺทิศฺย ไนเวทฺยมุตฺมฺฤชฺย สฺวหสฺตกฺฤตวสฺตุนา อานนฺทิตวนฺต: ฯ
42 But God turned, and gave them over to worship the host of heaven, as it is written in the book of the prophets, 'Did you offer to me sacrifices and offerings forty years in the wilderness, O house of Israel?
ตสฺมาทฺ อีศฺวรเสฺตษำ ปฺรติ วิมุข: สนฺ อากาศสฺถํ โชฺยติรฺคณํ ปูชยิตุํ เตโภฺย'นุมตึ ทเทา, ยาทฺฤศํ ภวิษฺยทฺวาทินำ คฺรนฺเถษุ ลิขิตมาเสฺต, ยถา, อิสฺราเยลียวํศา เร จตฺวารึศตฺสมานฺ ปุราฯ มหติ ปฺรานฺตเร สํสฺถา ยูยนฺตุ ยานิ จฯ พลิโหมาทิกรฺมฺมาณิ กฺฤตวนฺตสฺตุ ตานิ กึฯ มำ สมุทฺทิศฺย ยุษฺมาภิ: ปฺรกฺฤตานีติ ไนว จฯ
43 You took up the tabernacle of Moloch, and the star of your god Rephan, the images that you made to worship them. Therefore I will exile you beyond Babylon.'
กินฺตุ โว โมลกาขฺยสฺย เทวสฺย ทูษฺยเมว จฯ ยุษฺมากํ ริมฺผนาขฺยายา เทวตายาศฺจ ตารกาฯ เอตโยรุภโย รฺมูรฺตี ยุษฺมาภิ: ปริปูชิเตฯ อโต ยุษฺมำสฺตุ พาเพล: ปารํ เนษฺยามิ นิศฺจิตํฯ
44 "Our fathers had the tabernacle of the testimony in the wilderness, even as he who spoke to Moses commanded him to make it according to the pattern that he had seen;
อปรญฺจ ยนฺนิทรฺศนมฺ อปศฺยสฺตทนุสาเรณ ทูษฺยํ นิรฺมฺมาหิ ยสฺมินฺ อีศฺวโร มูสามฺ เอตทฺวากฺยํ พภาเษ ตตฺ ตสฺย นิรูปิตํ สากฺษฺยสฺวรูปํ ทูษฺยมฺ อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุไษ: สห ปฺรานฺตเร ตเสฺถาฯ
45 which also our fathers, in their turn, brought in with Joshua when they entered into the possession of the nations, whom God drove out before the face of our fathers, to the days of David,
ปศฺจาตฺ ยิโหศูเยน สหิไตเสฺตษำ วํศชาไตรสฺมตฺปูรฺวฺวปุรุไษ: เสฺวษำ สมฺมุขาทฺ อีศฺวเรณ ทูรีกฺฤตานามฺ อนฺยเทศียานำ เทศาธิกฺฤติกาเล สมานีตํ ตทฺ ทูษฺยํ ทายูโทธิการํ ยาวตฺ ตตฺร สฺถาน อาสีตฺฯ
46 who found favor in the sight of God, and asked to find a habitation for the God of Jacob.
ส ทายูทฺ ปรเมศฺวรสฺยานุคฺรหํ ปฺราปฺย ยากูพฺ อีศฺวรารฺถมฺ เอกํ ทูษฺยํ นิรฺมฺมาตุํ ววาญฺฉ;
47 But Solomon built him a house.
กินฺตุ สุเลมานฺ ตทรฺถํ มนฺทิรมฺ เอกํ นิรฺมฺมิตวานฺฯ
48 However, the Most High does not dwell in temples made with hands, as the prophet says,
ตถาปิ ย: สรฺโวฺวปริสฺถ: ส กสฺมึศฺจิทฺ หสฺตกฺฤเต มนฺทิเร นิวสตีติ นหิ, ภวิษฺยทฺวาที กถาเมตำ กถยติ, ยถา,
49 'Heaven is my throne, and the earth a footstool for my feet. What kind of house will you build me?' says the Lord; 'or what is the place of my rest?
ปเรโศ วทติ สฺวรฺโค ราชสึหาสนํ มมฯ มทียํ ปาทปีฐญฺจ ปฺฤถิวี ภวติ ธฺรุวํฯ ตรฺหิ ยูยํ กฺฤเต เม กึ ปฺรนิรฺมฺมาสฺยถ มนฺทิรํฯ วิศฺรามาย มทียํ วา สฺถานํ กึ วิทฺยเต ตฺวิหฯ
50 Did not my hand make all these things?'
สรฺวฺวาเณฺยตานิ วสฺตูนิ กึ เม หสฺตกฺฤตานิ น๚
51 "You stiff-necked and uncircumcised in heart and ears, you always resist the Holy Spirit. As your fathers did, so you do.
เห อนาชฺญาคฺราหกา อนฺต: กรเณ ศฺรวเณ จาปวิตฺรโลกา: ยูยมฺ อนวรตํ ปวิตฺรสฺยาตฺมน: ปฺราติกูลฺยมฺ อาจรถ, ยุษฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษา ยาทฺฤศา ยูยมปิ ตาทฺฤศา: ฯ
52 Which of the prophets did not your fathers persecute? They killed those who foretold the coming of the Righteous One, of whom you have now become betrayers and murderers.
ยุษฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษา: กํ ภวิษฺยทฺวาทินํ นาตาฑยนฺ? เย ตสฺย ธารฺมฺมิกสฺย ชนสฺยาคมนกถำ กถิตวนฺตสฺตานฺ อฆฺนนฺ ยูยมฺ อธูนา วิศฺวาสฆาติโน ภูตฺวา ตํ ธารฺมฺมิกํ ชนมฺ อหตฯ
53 You received the Law as it was ordained by angels, and did not keep it."
ยูยํ สฺวรฺคียทูตคเณน วฺยวสฺถำ ปฺราปฺยาปิ ตำ นาจรถฯ
54 Now when they heard these things, they were furious, and they ground their teeth at him.
อิมำ กถำ ศฺรุตฺวา เต มน: สุ พิทฺธา: สนฺตสฺตํ ปฺรติ ทนฺตฆรฺษณมฺ อกุรฺวฺวนฺฯ
55 But he, being full of the Holy Spirit, looked up steadfastly into heaven, and saw the glory of God, and Jesus standing on the right hand of God.
กินฺตุ สฺติผาน: ปวิเตฺรณาตฺมนา ปูรฺโณ ภูตฺวา คคณํ ปฺรติ สฺถิรทฺฤษฺฏึ กฺฤตฺวา อีศฺวรสฺย ทกฺษิเณ ทณฺฑายมานํ ยีศุญฺจ วิโลกฺย กถิตวานฺ;
56 And he said, "Look, I see the heavens opened, and the Son of Man standing at the right hand of God."
ปศฺย, เมฆทฺวารํ มุกฺตมฺ อีศฺวรสฺย ทกฺษิเณ สฺถิตํ มานวสุตญฺจ ปศฺยามิฯ
57 But they shouted out with a loud voice, and stopped their ears, and rushed at him with one accord.
ตทา เต โปฺรจฺไจ: ศพฺทํ กฺฤตฺวา กรฺเณษฺวงฺคุลี รฺนิธาย เอกจิตฺตีภูย ตมฺ อากฺรมนฺฯ
58 They threw him out of the city, and stoned him. The witnesses placed their garments at the feet of a young man named Saul.
ปศฺจาตฺ ตํ นคราทฺ พหิ: กฺฤตฺวา ปฺรสฺตไรราฆฺนนฺ สากฺษิโณ ลากา: เศาลนามฺโน ยูนศฺจรณสนฺนิเธา นิชวสฺตฺราณิ สฺถาปิตวนฺต: ฯ
59 They stoned Stephen as he called out, saying, "Lord Jesus, receive my spirit."
อนนฺตรํ เห ปฺรโภ ยีเศ มทียมาตฺมานํ คฺฤหาณ สฺติผานเสฺยติ ปฺรารฺถนวากฺยวทนสมเย เต ตํ ปฺรสฺตไรราฆฺนนฺฯ
60 He kneeled down, and shouted out, "Lord, do not hold this sin against them." When he had said this, he fell asleep.
ตสฺมาตฺ ส ชานุนี ปาตยิตฺวา โปฺรจฺไจ: ศพฺทํ กฺฤตฺวา, เห ปฺรเภ ปาปเมตทฺ เอเตษุ มา สฺถาปย, อิตฺยุกฺตฺวา มหานิทฺรำ ปฺราปฺโนตฺฯ
