< Acts 12 >
1 Now about that time, Herod the king stretched out his hands to oppress some of the church.
১তস্মিন্ সমযে হেৰোদ্ৰাজো মণ্ডল্যাঃ কিযজ্জনেভ্যো দুঃখং দাতুং প্ৰাৰভৎ|
2 He killed James, the brother of John, with the sword.
২ৱিশেষতো যোহনঃ সোদৰং যাকূবং কৰৱালাঘাতেন্ হতৱান্|
3 When he saw that it pleased the Jewish people, he proceeded to seize Peter also. This was during the days of unleavened bread.
৩তস্মাদ্ যিহূদীযাঃ সন্তুষ্টা অভৱন্ ইতি ৱিজ্ঞায স পিতৰমপি ধৰ্ত্তুং গতৱান্|
4 When he had arrested him, he put him in prison, and delivered him to four squads of four soldiers each to guard him, intending to bring him out to the people after the Passover.
৪তদা কিণ্ৱশূন্যপূপোৎসৱসময উপাতিষ্টৎ; অত উৎসৱে গতে সতি লোকানাং সমক্ষং তং বহিৰানেয্যামীতি মনসি স্থিৰীকৃত্য স তং ধাৰযিৎৱা ৰক্ষ্ণাৰ্থম্ যেষাম্ একৈকসংঘে চৎৱাৰো জনাঃ সন্তি তেষাং চতুৰ্ণাং ৰক্ষকসংঘানাং সমীপে তং সমৰ্প্য কাৰাযাং স্থাপিতৱান্|
5 Peter therefore was kept in the prison, but constant prayer was made by the church to God for him.
৫কিন্তুং পিতৰস্য কাৰাস্থিতিকাৰণাৎ মণ্ডল্যা লোকা অৱিশ্ৰামম্ ঈশ্ৱৰস্য সমীপে প্ৰাৰ্থযন্ত|
6 The same night when Herod was about to bring him out, Peter was sleeping between two soldiers, bound with two chains. Guards in front of the door kept the prison.
৬অনন্তৰং হেৰোদি তং বহিৰানাযিতুং উদ্যতে সতি তস্যাং ৰাত্ৰৌ পিতৰো ৰক্ষকদ্ৱযমধ্যস্থানে শৃঙ্খলদ্ৱযেন বদ্ধ্ৱঃ সন্ নিদ্ৰিত আসীৎ, দৌৱাৰিকাশ্চ কাৰাযাঃ সম্মুখে তিষ্ঠনতো দ্ৱাৰম্ অৰক্ষিষুঃ|
7 And look, an angel of the Lord stood by him, and a light shone in the cell. He struck Peter on the side, and woke him up, saying, "Stand up quickly." His chains fell off from his hands.
৭এতস্মিন্ সমযে পৰমেশ্ৱৰস্য দূতে সমুপস্থিতে কাৰা দীপ্তিমতী জাতা; ততঃ স দূতঃ পিতৰস্য কুক্ষাৱাৱাতং কৃৎৱা তং জাগৰযিৎৱা ভাষিতৱান্ তূৰ্ণমুত্তিষ্ঠ; ততস্তস্য হস্তস্থশৃঙ্খলদ্ৱযং গলৎ পতিতং|
8 The angel said to him, "Get dressed and put on your sandals." He did so. He said to him, "Put on your cloak, and follow me."
৮স দূতস্তমৱদৎ, বদ্ধকটিঃ সন্ পাদযোঃ পাদুকে অৰ্পয; তেন তথা কৃতে সতি দূতস্তম্ উক্তৱান্ গাত্ৰীযৱস্ত্ৰং গাত্ৰে নিধায মম পশ্চাদ্ এহি|
9 And he went out and followed him. He did not know that what was being done by the angel was real, but thought he saw a vision.
৯ততঃ পিতৰস্তস্য পশ্চাদ্ ৱ্ৰজন বহিৰগচ্ছৎ, কিন্তু দূতেন কৰ্ম্মৈতৎ কৃতমিতি সত্যমজ্ঞাৎৱা স্ৱপ্নদৰ্শনং জ্ঞাতৱান্|
10 When they were past the first and the second guard, they came to the iron gate that leads into the city, which opened to them by itself. They went out, and went down one street, and immediately the angel departed from him.
১০ইত্থং তৌ প্ৰথমাং দ্ৱিতীযাঞ্চ কাৰাং লঙ্ঘিৎৱা যেন লৌহনিৰ্ম্মিতদ্ৱাৰেণ নগৰং গম্যতে তৎসমীপং প্ৰাপ্নুতাং; ততস্তস্য কৱাটং স্ৱযং মুক্তমভৱৎ ততস্তৌ তৎস্থানাদ্ বহি ৰ্ভূৎৱা মাৰ্গৈকস্য সীমাং যাৱদ্ গতৌ; ততোঽকস্মাৎ স দূতঃ পিতৰং ত্যক্তৱান্|
11 When Peter had come to himself, he said, "Now I truly know that the Lord has sent out his angel and delivered me out of the hand of Herod, and from everything the Jewish people were expecting."
১১তদা স চেতনাং প্ৰাপ্য কথিতৱান্ নিজদূতং প্ৰহিত্য পৰমেশ্ৱৰো হেৰোদো হস্তাদ্ যিহূদীযলোকানাং সৰ্ৱ্ৱাশাযাশ্চ মাং সমুদ্ধৃতৱান্ ইত্যহং নিশ্চযং জ্ঞাতৱান্|
12 Thinking about that, he came to the house of Mary, the mother of John whose surname was Mark, where many were gathered together and were praying.
১২স ৱিৱিচ্য মাৰ্কনাম্ৰা ৱিখ্যাতস্য যোহনো মাতু ৰ্মৰিযমো যস্মিন্ গৃহে বহৱঃ সম্ভূয প্ৰাৰ্থযন্ত তন্নিৱেশনং গতঃ|
13 And when Peter knocked at the door of the gate, a servant girl named Rhoda came to answer.
১৩পিতৰেণ বহিৰ্দ্ৱাৰ আহতে সতি ৰোদানামা বালিকা দ্ৰষ্টুং গতা|
14 When she recognized Peter's voice, she did not open the gate for joy, but ran in, and reported that Peter was standing in front of the gate.
১৪ততঃ পিতৰস্য স্ৱৰং শ্ৰুৱা সা হৰ্ষযুক্তা সতী দ্ৱাৰং ন মোচযিৎৱা পিতৰো দ্ৱাৰে তিষ্ঠতীতি ৱাৰ্ত্তাং ৱক্তুম্ অভ্যন্তৰং ধাৱিৎৱা গতৱতী|
15 They said to her, "You are crazy." But she insisted that it was so. They said, "It is his angel."
১৫তে প্ৰাৱোচন্ ৎৱমুন্মত্তা জাতাসি কিন্তু সা মুহুৰ্মুহুৰুক্তৱতী সত্যমেৱৈতৎ|
16 But Peter continued knocking. When they had opened, they saw him, and were amazed.
১৬তদা তে কথিতৱন্তস্তৰ্হি তস্য দূতো ভৱেৎ|
17 But he, beckoning to them with his hand to be silent, declared to them how the Lord had brought him out of the prison. He said, "Tell these things to James, and to the brothers." Then he departed, and went to another place.
১৭পিতৰো দ্ৱাৰমাহতৱান্ এতস্মিন্নন্তৰে দ্ৱাৰং মোচযিৎৱা পিতৰং দৃষ্ট্ৱা ৱিস্মযং প্ৰাপ্তাঃ|
18 Now as soon as it was day, there was no small stir among the soldiers about what had become of Peter.
১৮ততঃ পিতৰো নিঃশব্দং স্থাতুং তান্ প্ৰতি হস্তেন সঙ্কেতং কৃৎৱা পৰমেশ্ৱৰো যেন প্ৰকাৰেণ তং কাৰাযা উদ্ধৃত্যানীতৱান্ তস্য ৱৃত্তান্তং তানজ্ঞাপযৎ, যূযং গৎৱা যাকুবং ভ্ৰাতৃগণঞ্চ ৱাৰ্ত্তামেতাং ৱদতেত্যুক্তা স্থানান্তৰং প্ৰস্থিতৱান্|
19 When Herod had sought for him, and did not find him, he examined the guards, and commanded that they should be put to death. He went down from Judea to Caesarea, and stayed there.
১৯প্ৰভাতে সতি পিতৰঃ ক্ৱ গত ইত্যত্ৰ ৰক্ষকাণাং মধ্যে মহান্ কলহো জাতঃ|
20 Now Herod was very angry with the people of Tyre and Sidon. They came with one accord to him, and, having made Blastus, the king's personal aide, their friend, they asked for peace, because their country depended on the king's country for food.
২০হেৰোদ্ বহু মৃগযিৎৱা তস্যোদ্দেশে ন প্ৰাপ্তে সতি ৰক্ষকান্ সংপৃচ্ছ্য তেষাং প্ৰাণান্ হন্তুম্ আদিষ্টৱান্|
21 On an appointed day, Herod dressed himself in royal clothing, and sat on the throne, and gave a speech to them.
২১পশ্চাৎ স যিহূদীযপ্ৰদেশাৎ কৈসৰিযানগৰং গৎৱা তত্ৰাৱাতিষ্ঠৎ|
22 But the crowd shouted, "The voice of a god, and not of a man."
২২সোৰসীদোনদেশযো ৰ্লোকেভ্যো হেৰোদি যুযুৎসৌ সতি তে সৰ্ৱ্ৱ একমন্ত্ৰণাঃ সন্তস্তস্য সমীপ উপস্থায ল্ৱাস্তনামানং তস্য ৱস্ত্ৰগৃহাধীশং সহাযং কৃৎৱা হেৰোদা সাৰ্দ্ধং সন্ধিং প্ৰাৰ্থযন্ত যতস্তস্য ৰাজ্ঞো দেশেন তেষাং দেশীযানাং ভৰণম্ অভৱৎং
23 Immediately an angel of the Lord struck him, because he did not give God the glory, and he was eaten by worms and died.
২৩অতঃ কুত্ৰচিন্ নিৰুপিতদিনে হেৰোদ্ ৰাজকীযং পৰিচ্ছদং পৰিধায সিংহাসনে সমুপৱিশ্য তান্ প্ৰতি কথাম্ উক্তৱান্|
24 But the word of God grew and multiplied.
২৪ততো লোকা উচ্চৈঃকাৰং প্ৰত্যৱদন্, এষ মনুজৰৱো ন হি, ঈশ্ৱৰীযৰৱঃ|
25 Barnabas and Saul returned to Jerusalem, when they had fulfilled their service, also taking with them John whose surname was Mark.
২৫তদা হেৰোদ্ ঈশ্ৱৰস্য সম্মানং নাকৰোৎ; তস্মাদ্ধেতোঃ পৰমেশ্ৱৰস্য দূতো হঠাৎ তং প্ৰাহৰৎ তেনৈৱ স কীটৈঃ ক্ষীণঃ সন্ প্ৰাণান্ অজহাৎ| কিন্ত্ৱীশ্ৱৰস্য কথা দেশং ৱ্যাপ্য প্ৰবলাভৱৎ| ততঃ পৰং বৰ্ণব্বাশৌলৌ যস্য কৰ্ম্মণো ভাৰং প্ৰাপ্নুতাং তাভ্যাং তস্মিন্ সম্পাদিতে সতি মাৰ্কনাম্না ৱিখ্যাতো যো যোহন্ তং সঙ্গিনং কৃৎৱা যিৰূশালম্নগৰাৎ প্ৰত্যাগতৌ|