2 Samuel 16
1 Now when David was a little past the top, look, Ziba the servant of Mippibaal met him with a couple of donkeys saddled, and on them two hundred loaves of bread, a hundred bunches of raisins, a hundred of summer fruits, and a container of wine.
Sa dihang nakalakaw na si David sa dili pa tantong layo, lampas sa tumoy sa bungtod, misugat kaniya si Ziba ang sulugoon ni Mefiboset uban sa paris nga mga asno nga adunay sakang; diha kanila adunay 200 ka buok nga tinapay, 100 sa linain nga mga pasas, ug 100 ka pungpong sa igos, ug panit nga gisudlan ug bino.
2 And the king said to Ziba, "Why did you bring these things?" And Ziba replied, "The donkeys are for the king's household to ride on, and the bread and summer fruit for the young men to eat, and the wine is for those who get exhausted in the desert."
Ang hari miingon kang Ziba, “Nganong gidala mo man kining mga butanga?” Mitubag si Ziba, “Ang mga asno mahimong kasakyan sa panimalay sa hari, ang tinapay ug tinapay nga adunay igos alang sa pagkaon sa imong katawhan, ug ang bino aron adunay mainom alang kang bisan kinsa nga maluya didto sa kamingawan.”
3 Then the king said, "Where is your master's son?" Ziba said to the king, "Look, he is staying in Jerusalem, for he said, 'Today the children of Israel will restore to me the kingdom of my father.'"
Miingon ang hari, “Ug hain man ang apo sa imong agalon?” Mitubag si Ziba sa hari, “Tan-awa, nagpuyo siya duol sa Jerusalem, tungod kay miingon siya, 'Karong adlawa iuli sa panimalay sa Israel ang gingharian sa akong amahan kanako.”
4 Then the king said to Ziba, "Look, all that pertains to Mippibaal is yours." Ziba said, "I humbly bow. May I find favor in the sight of my lord the king."
Unya miingon ang hari kang Ziba, “Tan-awa, ang tanan nga iya ni Mefiboset gipanag-iya na nimo.” Mitubag si Ziba, “Mohapa ako sa pagpaubos kanimo, akong agalon, ang hari. Tugoti ako nga makakaplag ug pabor sa imong panan-aw.”
5 And when king David reached Bahurim, now look, a man of the family of the house of Saul came out, whose name was Shimei the son of Gera. He came out and cursed continuously as he approached.
Sa dihang miabot si David sa Bahurim, didto migawas ang usa ka tawo nga gikan sa banay ni Saul, nga ginganlan ug Simei ang anak nga lalaki ni Gera. Migawas siya nga nagpunay ug tunglo samtang naglakaw.
6 And he threw stones at David and at all his servants, and all the people and all the soldiers at his right hand and at his left.
Gibato niya si David ug ngadto usab sa tanang mga opisyal, bisan pag adunay mga kasundalohan ug mga guwardiya nga anaa sa tuo ug wala sa hari.
7 And Shimei said as he cursed, "Get out, get out, you man of blood, and worthless man.
Nagpunay ug singgit sa pagtunglo si Simei, “Palayo, hawa nganhi, ikaw nga daotan, ikaw nga mipatay ug daghang tawo!
8 Jehovah has returned on you all the blood of the house of Saul, in whose place you have reigned, and Jehovah has given the kingdom into the hand of your son Absalom. And look, your evil is upon you, because you are a man of bloodshed."
Gipanimaslan kamong tanan ni Yahweh sa tanang dugo sa pamilya ni Saul, nga imong giilogan ug gingharian. Gihatag ni Yahweh ang gingharian ngadto sa kamot sa imong anak nga si Absalom. Ug karon mapukan ka tungod kay mipatay ka ug daghang tawo.”
9 Then Abishai the son of Zeruiah said to the king, "Why should this dead dog curse my lord the king? Please let me go over and take off his head."
Unya miiingon sa hari si Abisai nga anak ni Seruia, “Nganong kining patay nga iro nagtunglo man sa akong agalon nga hari? Palihog tugoti ako sa pag-adto kaniya aron nga mapunggotan ko siya ug ulo.”
10 The king said, "What have I to do with you, you sons of Zeruiah? Because he curses, and because Jehovah has said to him, 'Curse David;' who then shall say, 'Why have you done so?'"
Apan miingon ang hari, “Unsa may nabuhat ko kaninyo, mga anak nga lalaki ni Seruia? Gitunglo tingali niya ako tungod kay si Yahweh maoy miingon kaniya, 'Tungloha si David.' Karon kinsa may makaingon kaniya, 'Nganong gitunglo mo man ang hari?'”
11 Then David said to Abishai and to all his servants, "Look, my son who came from my body seeks my life. So also now this Benjamite. Leave him alone and let him curse, for Jehovah has told him to.
Busa miingon si David kang Abisai ug ngadto sa tanan niyang mga sulugoon, “Tan-awa, ang akong anak, nga gipakatawo gikan sa akong lawas, buot mokuha sa akong kinabuhi. Unsa pa kaha kini nga Benjaminhon karon nga nagtinguha sa akong pagkapukan? Pasagdi siya ug tugoti sa pagtunglo, tungod kay gisugo siya ni Yahweh sa pagbuhat niini.
12 Perhaps Jehovah will look on my affliction and return good to me for his cursing today."
Basin pagmakita ni Yahweh ang kagul-anan nga ania kanako, ug baslan ako ug maayo tungod sa iyang pagtunglo kanako karon.”
13 So David and his men went by the way; and Shimei went along on the hillside opposite him, and cursed as he went, threw stones at his flank, and threw dirt.
Busa mipadayon ug panaw si David ug ang iyang mga katawhan, samtang si Simei miuban tupad kaniya hangtod sa kilid sa bungtod, nagtunglo ug nanglabay ug abog ug mga bato kaniya samtang naglakaw.
14 Now the king and all his people arrived weary at the Jordan, and he refreshed himself there.
Unya ang hari ug ang tanang katawhan nga miuban kaniya gipangkapoy, ug nagpahulay siya sa dihang mihunong sila alang sa kagabhion.
15 Now Absalom and all the men of Israel arrived in Jerusalem, and Ahithophel was with him.
Samtang si Absalom ug ang tanang katawhan sa Israel nga uban kaniya, miabot sila sa Jerusalem, ug uban kaniya si Ahitofel.
16 And it came about when David's friend Hushai the Archite came to Absalom, that Hushai said to Absalom, "Long live the king. Long live the king."
Nahitabo kini sa dihang si Husai nga Arkihanon, nga higala ni David miadto kang Absalom, ug si Husai miingon kang Absalom, “Mabuhi ang hari! Mabuhi ang hari!”
17 So Absalom said to Hushai, "Is this your loyalty to your friend? Why did you not go with your friend?"
Miingon si Absalom kang Husai, “Mao ba kini ang imong pagkamaunongon sa imong higala? Nganong wala ka man miuban kaniya?”
18 Then Hushai said to Absalom, "No, but whom Jehovah and this people and all the men of Israel have chosen, his will I belong, and with him I will stay.
Miingon si Husai kang Absalom, “Dili! Hinuon, kadtong gipili ni Yahweh ug niining mga tawo ug sa tanang katawhan sa Israel, nianang tawhana ako mahisakop, ug magpabilin ako kaniya.
19 Again, whom should I serve? Shouldn't I serve in the presence of his son? As I have served in your father's presence, so will I be in your presence."
Ug usab, kinsa man ang tawo nga akong alagaran? Dili ba mag-alagad man ako sa iyang anak? Sama sa akong pag-alagad sa imong amahan, alagaran ko ikaw.”
20 Then Absalom said to Ahithophel, "Give your counsel. What should we do?"
Unya miingon si Absalom kang Ahitofel, “Hatagi kami ug tambag kung unsa ang among buhaton.”
21 Ahithophel said to Absalom, "Go in to your father's secondary wives, that he has left to care for the palace. Then all Israel will hear that you have made yourself a stench to your father. Then those on your side will be motivated to support you."
Mitubag si Ahitofel kang Absalom, “Lakaw ug pakigdulog sa mga ulipong puyopuyo sa imong amahan nga gibilin niya aron sa pag-atiman sa palasyo, ug makadungog ang tanang Israel nga nahimo kang baho sa imong amahan. Ug ang tanang kamot sa mga mikuyog kanimo malig-on.”
22 So they set up a tent for Absalom on the roof, and Absalom went in to his father's secondary wives in the sight of all Israel.
Busa nagbukhad sila ug tolda alang kang Absalom ngadto sa atop sa palasyo, ug nakigdulog si Absalom sa mga ulipong asawa sa iyang amahan atubangan sa tanang tawo sa Israel.
23 Now in those days the counsel that Ahithophel gave was as if one inquired of the word of God. So was all the counsel of Ahithophel both to David and to Absalom.
Karon ang tambag ni Ahitofel nga iyang gihatag niadtong mga adlawa ingon sa usa ka tawo nga nakadungog gikan mismo sa baba sa Dios. Mao kana ang pagtan-aw ni David ug ni Absalom sa tanang tambag ni Ahitofel.
