Psalms 102

1 [A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed and pours out his complaint before the LORD.] Hear my prayer, LORD. Let my cry come to you.

Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

2 Do not hide your face from me in the day of my distress. Turn your ear to me. Answer me quickly in the day when I call.

Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

3 For my days consume away like smoke. My bones are burned like a hearth.

Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

4 My heart is blighted like grass, and withered, for I forget to eat my bread.

Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

5 By reason of the voice of my groaning, my bones stick to my skin.

Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

6 I am like a pelican of the wilderness. I have become as an owl of the waste places.

Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

7 I watch, and have become like a sparrow that is alone on the housetop.

Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

8 My enemies reproach me all day. Those who are mad at me use my name as a curse.

Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

9 For I have eaten ashes like bread, and mixed my drink with tears,

Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

10 Because of your indignation and your wrath, for you have taken me up, and thrown me away.

Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

11 My days are like a long shadow. I have withered like grass.

Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

12 But you, LORD, will abide forever; your renown endures to all generations.

Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

13 You will arise and have mercy on Zion; for it is time to have pity on her. Yes, the set time has come.

Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

14 For your servants take pleasure in her stones, and have pity on her dust.

Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

15 So the nations will fear the name of the LORD; all the kings of the earth your glory.

Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

16 For the LORD has built up Zion. He has appeared in his glory.

Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

17 He has responded to the prayer of the destitute, and has not despised their prayer.

Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

18 This will be written for the generation to come, that a people yet to be created may praise the LORD.

Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

19 For he has looked down from the height of his sanctuary. From heaven, the LORD looked at the earth;

Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

20 to hear the groans of the prisoner; to free those who are condemned to death;

Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

21 that men may declare the name of the LORD in Zion, and his praise in Jerusalem;

Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

22 when the peoples are gathered together, the kingdoms, to serve the LORD.

Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

23 He weakened my strength along the course. He shortened my days.

Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

24 I said, "My God, do not take me away in the midst of my days. Your years are throughout all generations.

Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

25 In the beginning, LORD, you established the foundation of the earth. The heavens are the works of your hands.

Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

26 They will perish, but you remain; and they will all wear out like a garment. You will change them like a cloak, and they will be changed.

Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

27 But you are the same. Your years will have no end.

Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

28 The children of your servants will continue, and their descendants will be established before you."

Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.