Matthew 28
1 Now after the Sabbath, as it began to dawn on the first day of the week, Maryam Magdelaitha and the other Maryam came to see the tomb.
Шабат күни өтүп, һәптиниң биринчи күни таң атай дегәндә, Магдаллиқ Мәрйәм билән йәнә бир Мәрйәм қәбирни көрүшкә кәлди.
2 And look, there was a great earthquake, for an angel of the Lord descended from the sky, and came and rolled away the stone, and sat on it.
Вә мана, йәрләр туюқсиз қаттиқ тәврәп кәтти; чүнки Пәрвәрдигарниң бир пәриштиси асмандин чүшүп, [қәбиргә] берип, ташни бир чәткә домилитип, үстидә олтарған еди.
3 His appearance was like lightning, and his clothing white as snow.
Пәриштиниң қияпити чақмақтәк, кийимлири қардәк аппақ еди.
4 For fear of him, the guards shook, and became like dead men.
Күзәтчиләр униңдин шунчә қорқуштики, титришип, өлүктәк қетипла қалди.
5 The angel answered the women, "Do not be afraid, for I know that you seek Yeshua, who has been crucified.
Пәриштә аялларға қарап: — Қорқмаңлар! Силәрниң крестләнгән Әйсани издәватқиниңларни билимән.
6 He is not here, for he has risen, just like he said. Come, see the place where he was lying.
У бу йәрдә әмәс; у өзи ейтқандәк тирилдүрүлди. Келиңлар, Рәб ятқан җайни көрүңлар;
7 Go quickly and tell his disciples, 'He has risen from the dead, and look, he goes before you into Galila; there you will see him.' See, I have told you."
андин дәрһал берип униң мухлислириға: «У өлүмдин тирилипту. Вә мана, у силәрдин авал Галилийәгә баридикән, уни шу йәрдә көридикәнсиләр» дәңлар. Мана мән буларни силәргә ейтип бәрдим, — деди.
8 They departed quickly from the tomb, frightened yet with great joy, and ran to bring his disciples word.
Шуңа аяллар һәм қорқунуч һәм зор хошаллиқ ичидә қәбирдин дәрһал айрилип, униң мухлислириға хәвәр беришкә жүгүрүшти.
9 And look, Yeshua met them, saying, "Rejoice!" And they came and took hold of his feet, and worshiped him.
Улар мухлислирини хәвәрләндүрүшкә маңғанда, мана Әйса уларниң алдиға чиқип: — Салам силәргә! — деди. Уларму алдиға берип, униң путиға есилип, униңға сәҗдә қилди.
10 Then Yeshua said to them, "Do not be afraid. Go tell my brothers that they should go into Galila, and there they will see me."
Андин Әйса уларға: — Қорқмаңлар! Берип қериндашлиримға: Галилийәгә бериңлар, дәп уқтуруңлар, улар мени шу йәрдә көриду, — деди.
11 Now while they were going, look, some of the guards came into the city, and told the chief priests all the things that had happened.
Аяллар техи йолда кетиватқанда, мана күзәтчиләрниң бәзилири шәһәргә кирип, болған вақиәләрниң һәммиси тоғрисида баш каһинларға хәвәр қилди.
12 When they were assembled with the elders, and had taken counsel, they gave a large amount of silver to the soldiers,
[Баш каһинлар] ақсақаллар билән бир йәргә жиғилип мәслиһәтләшкәндин кейин, ләшкәрләргә бәк көп пул берип:
13 saying, "Say that his disciples came by night, and stole him away while we slept.
— Силәр: «Униң мухлислири кечиси келип, биз ухлаватқанда униң җәситини оғрилап әкетипту» — дәңлар.
14 If this comes to the governor's ears, we will persuade him and make you free of worry."
Әгәр бу хәвәр валийниң қулиқиға йетип қалса, биз уни қайил қилип силәрни аваричиликтин сақлаймиз — деди.
15 So they took the money and did as they were told. This saying was spread abroad among the Jewish people, and continues until this day.
Шундақ қилип, ләшкәрләр пулни алди вә өзлиригә тапиланғандәк қилди. Шуниң билән бу гәп бүгүнгичә Йәһудийлар арисида тарқилип кәлмәктә.
16 But the eleven disciples went into Galila, to the mountain where Yeshua had sent them.
Он бир мухлис Галилийәгә берип, Әйса уларға беқиткән таққа чиқишти.
17 When they saw him, they bowed down to him, but some doubted.
Улар уни көргинидә униңға сәҗдә қилишти; лекин бәзилири гуманлинип қалди.
18 Yeshua came to them and spoke to them, saying, "All authority has been given to me in heaven and on earth.
Әйса уларниң йениға келип, мундақ деди: — Әрштә вә йәр йүзидә барлиқ һоқуқ маңа берилди.
19 Therefore go, and make disciples of all nations, baptizing them in the name of the Father and of the Son and of the Rukha d'Qudsha,
Шуниң үчүн, берип пүткүл әлләрни [өзүмгә] мухлис қилип йетиштүрүңлар, шундақла уларни Ата, Оғул вә Муқәддәс Роһниң намиға тәвә қилип чөмүлдүрүп,
