Luke 19
1 He entered and was passing through Irikhu.
Тунчи Исусо зажыля андо форо Иерихоно и прожалас пар лэстэ.
2 And look, there was a man named Zakai. He was a chief tax collector, and he was rich.
И акэ, екх мануш, савэс акхарэнас Закхеё, пхурэдэр стидэмарё налогонэндиро, барвало мануш,
3 He was trying to see who Yeshua was, and could not because of the crowd, because he was short.
родэлас тэ дикхэл лэ Исусос, ко Вов кацаво, нэ на сас сар, колэстар со фартэ бут мануша сас пашав Исусо, ай Закхеё сас цэкно ростоса.
4 He ran on ahead, and climbed up into a sycamore tree to see him, for he was to pass that way.
Вов запрастая майанглэ, загульдя пэ тютина, сави барёлас пэ кодва тхан, кай прожалас Исусо.
5 And as he came to the place, looking up, Yeshua saw him, and said to him, "Zakai, hurry and come down, for today I must stay at your house."
Кала Исусо поджыля кав кадва тхан, Вов подикхля упрэ и пхэндя лэсти: — Закхеё! Згуль майсыго! Манди трэбуй адес тэ авав андо тиро чер.
6 He hurried, came down, and received him joyfully.
Закхеё сыго згульдя и лошаса приля Лэс андо пэско чер.
7 And when they saw it, they all murmured, saying, "He has gone in to lodge with a man who is a sinner."
Всаворэ, ко дикхля када, холяйле и лине тэ дэн дума, со Вов зажыля кав бэзэхало мануш.
8 And Zakai stood and said to the Lord, "Look, Lord, half of my goods I give to the poor. If I have wrongfully exacted anything of anyone, I restore four times as much."
Закхеё вщиля и пхэндя Раести: — Рай! Акэ, епаш всаворэстар, со мандэ исин, мэ роздава чёрорэнди, и кастар лем хохавимаса, отдава андэ штарвар майбут!
9 Yeshua said to him, "Today, salvation has come to this house, because he also is a son of Avraham.
Исусо пхэндя лэсти: — Адес авиля фэрисаримос андэ кадва чер, колэсти со и вов исин шаво лэ Авраамоско.
10 For the Son of Man came to seek and to save that which was lost."
Шаво Манушыкано авиля тэ аракхэл и тэ фэрисарэл колэн, ко хасавэл.
11 As they heard these things, he went on and told a parable, because he was near Urishlim, and they supposed that the Kingdom of God would be revealed immediately.
Колэнди, ко ашунэлас Исусос, Вов пхэндя екх дума. Колэстар со онэ сас пашав Иерусалимо, и онэ гындонас, со сыго отпхэрнавэлапэ Тхагаримос Дэвлэско.
12 He said therefore, "A certain nobleman went into a far country to receive for himself a kingdom, and to return.
Иисусо пхэндя кадя: — Екх барвало мануш ладэлас андэ дурутни пхув, кай тэ лэл пэсти тхагаримос и тунчи тэ рисавэл.
13 He called ten servants of his, and gave them ten mina coins, and told them, 'Conduct business until I come.'
Вов акхардя дэшэн пэстирэн слугонэн, дя лэнди по шэл драхморя тай пхэндя: «Терэн арли, жы кала мэ рисавава».
14 But his citizens hated him, and sent an envoy after him, saying, 'We do not want this man to reign over us.'
Нэ мануша кола пхувьятар на камэнас лэс и бишалдэ пала лэстэ пхурэдэрэн манушэн, кай онэ тэ пхэнэн: «На камас, соб вов тэ авэл амарэ тхагараса».
15 "It happened when he had come back again, having received the kingdom, that he commanded these servants, to whom he had given the money, to be called to him, that he might know what they had gained by conducting business.
Нэ вов тэрдиля тхагараса тай рисайля черэ. Вов припхэндя тэ акхарэл лэ слугонэн, касти вов дя руп, кай тэ ужанэл, ко скачи затердя.
16 The first came before him, saying, 'Lord, your mina has made ten more minas.'
Авиля англуно и пхэндя: «Хулай! Тирэ шэл драхморя андэ манди дэш шэла».
17 "And he said to him, 'Well done, good servant. Because you were faithful with very little, you will have authority over ten cities.'
Хулай пхэндя лэсти: «Мишто, лашо бутярно! Пала кода, со ту патимаско андэ кадва цэкно рындо, тути авэла баримос пэ дэш фороря».
18 "The second came, saying, 'Your mina, Lord, has made five minas.'
Авиля авэр и пхэндя: «Хулай! Тирэ шэл драхморя андэ панчшэл».
19 "So he said to him, 'And you are to be over five cities.'
Хулай пхэндя лэсти: «И ту ав пхурэдэр андэ панч фороря».
20 Another came, saying, 'Lord, look, your mina, which I kept laid away in a handkerchief,
Авиля трито и пхэндя: «Хулай! Акэ тути тирэ шэл драхморя. Мэ ритяравас лэн андо кхосноро.
21 for I feared you, because you are an exacting man. You take up that which you did not lay down, and reap that which you did not sow.'
Мэ даравас тутар, ту мануш, саво бут мангэл: лэс кода, со на тховэсас, и стидэс кода, со ту на шосас андэ пхув».
22 "He said to him, 'Out of your own mouth will I judge you, you wicked servant. You knew that I am an exacting man, taking up that which I did not lay down, and reaping that which I did not sow.
Хулай пхэндя лэсти: «Тирэ лавэнца авава тэ сындосарав тут, хохавно бутярно! Ту жанэсас, кай мэ бут мангав, лав кода, со мэ на тховавас, и стидав кода, со на шавас андэ пхув.
23 Then why did you not deposit my money in the bank, and at my coming, I might have earned interest on it?'
Состар ту на дян руп мэрно андэ арли, сар мэ рисавава, тэ авэл руп будэр?»
24 He said to those who stood by, 'Take the mina away from him, and give it to him who has the ten minas.'
И вов пхэндя колэнди, ко котэ ашэлас: «Залэнтэ лэстар шэл драхморя и отдэн колэсти, кастэ дэш шэла».
25 "They said to him, 'Lord, he has ten minas.'
Онэ пхэндэ лэсти: «Хулай! Лэстэ ж исин дэш шэла драхморя».
26 'For I tell you that to everyone who has, will more be given; but from him who does not have, even that which he has will be taken away.
Хулай дя дума: «Пхэнав тумэнди, со всаворэнди колэнди, кастэ исин, дэлапэ инке, а кастэ нинай, залэлапэ и кода, со лэстэ исин.
27 But bring those enemies of mine who did not want me to reign over them here, and kill them before me.'"
А мэрнэн вражымарен, ко на камэлас, кай мэ тэ авав лэндирэ тхагараса, анэн и умарэнтэ англав мандэ».
28 Having said these things, he went on ahead, going up to Urishlim.
Исусо пхэндя када тай жыля майдур кав Иерусалимо.
29 It happened, when he drew near to Beth-Pageh and Beth-Naiya, at the mountain that is called Olivet, he sent two of the disciples,
И сар поджыля кай и гава, савэ акхарэнпэ Вифагия и Вифания, пашав плай, саво акхарэлпэ Оливково, бишалдя дуен сытярнэн Пэстирэн
30 saying, "Go your way into the village on the other side, in which, as you enter, you will find a colt tied, whereon no one ever yet sat. Untie it, and bring it.
и пхэндя лэнди: — Жан андо гав, саво англай тумэндэ, ай сар зажана андэ лэстэ, аракхэна припхангле осликос, пэ саво нико никала на бэшэлас. Отпхандэн лэс и анэн Мандэ.
31 If anyone asks you, 'Why are you untying it?' say to him: 'Because the Lord needs it.'"
Сар ко пушэла тумэндар: «Пэр со отпхандэн лэс?» — пхэнэн лэсти кадя: «Вов трэбуй Раести».
32 Those who were sent went away, and found things just as he had told them.
Сытярнэ, савэн Вов бишалдя, жыле и аракхле, сар Вов пхэндя лэнди.
33 As they were untying the colt, its owners said to them, "Why are you untying the colt?"
Кала онэ отпхандэнас осликос, хулая пушле лэн: — Пэр со тумэ отпхандэн лэс?
34 They said, "Because the Lord needs it."
Онэ пхэндэ: — Вов трэбуй Раести.
35 They brought it to Yeshua. They threw their cloaks on the colt, and set Yeshua on them.
Онэ андэ лэс кав Исусо, шутэ йида пэ ослико и тховдэ пэр лэстэ лэ Исусос.
36 As he went, they spread their cloaks in the way.
Кала Вов ладэлас, онэ шонас йида пэстири пав дром.
37 As he was now getting near, at the descent of the Mount of Olives, the whole crowd of the disciples began to rejoice and praise God with a loud voice for all the mighty works which they had seen,
А кала Вов подлагля кав тхан, кай о дром змукэлпэ пав плай Оливково, фартэ бут сытярнэ радосавэнас и зоралэ гласоса лашарэнас лэ Дэвлэс пала диворя, савэ онэ дикхле.
38 saying, "Blessed is the King who comes in the name of the Lord. Peace in heaven, and glory in the highest."
Онэ пхэнэнас: — Лашардо Тхагар, саво жал важ алав Рае Дэвлэско! Миро по болыбэн, слава упрэ по болыбэн!
39 Some of the Pharisees from the crowd said to him, "Teacher, rebuke your disciples."
Коисавэ фарисеёря, савэ сас машкар мануша, пхэндэ Лэсти: — Сытяримари, припхэн Пэстирэ сытярнэнди тэ ашэн мулком!
40 He answered them, "I tell you that if these were silent, the stones would cry out."
Нэ Вов пхэндя: — Пхэнав тумэнди, сар онэ ашэна мулком, и бара лэна тэ цыписавэн.
41 When he drew near, he saw the city and wept over it,
Кала Исусо поджалас кав Иерусалимо, Вов удикхля о форо и заровдя.
42 saying, "If you, even you, had known today the things that make for peace. But now, they are hidden from your eyes.
Тунчи пхэнэлас: — О, сар ту адес тэ ужанэс, со анэлас бы тути миро! Нэ икхатар када сгарадо тирэ якхэндар.
43 For the days will come on you, when your enemies will throw up a barricade against you, surround you, hem you in on every side,
Авэна кацавэ деса, кала вражымаря тирэ жана пэр тутэ маримаса, тэрдёна тай стасавэна тут всаворэ ригэндар.
44 and will dash you and your children within you to the ground. They will not leave in you one stone on another, because you did not know the time of your visitation."
Онэ розмарэна тут, умарэна тирэ бэяцэн и на ашавэна бар по бар, пала кода со ту на ужанглян вряма, кала о Дэл авиля тутэ.
45 And he entered into the temple, and began to drive out those who were selling and buying in it,
Тунчи Исусо зажыля андо храмо и ля тэ вытрадэл битимарен.
46 saying to them, "It is written, 'And my house will be a house of prayer,' but you have made it a 'den of robbers'."
— Пистросардо, — пхэндя Вов лэнди, — со Мэрно чер авэла черэса, кай мангэнпэ Дэвлэс. А тумэ тердэ андар лэстэ прахарицко тхан.
47 He was teaching daily in the temple, but the chief priests and the scribes and the leaders among the people sought to destroy him.
Кажно дес Исусо сытярэлас андо храмо. Барэ рашая, сытяримаря Законостирэ и майбарэдэр машкар и мануша родэнас тэ умарэн Лэс.
48 They could not find what they might do, for all the people hung on to every word that he said.
Нэ на аракхэнас, сар када тэ терэн, колэстар со всаворэ мануша на камэнас тэ промукэн ни екх лав Лэско.
