Luke 17
1 He said to the disciples, "It is impossible that no occasions of stumbling should come, but woe to him through whom they come.
อิต: ปรํ ยีศุ: ศิษฺยานฺ อุวาจ, วิคฺไหฺนรวศฺยมฺ อาคนฺตวฺยํ กินฺตุ วิฆฺนา เยน ฆฏิษฺยนฺเต ตสฺย ทุรฺคติ รฺภวิษฺยติฯ
2 It would be better for him if a millstone were hung around his neck, and he were thrown into the sea, rather than that he should cause one of these little ones to stumble.
เอเตษำ กฺษุทฺรปฺราณินามฺ เอกสฺยาปิ วิฆฺนชนนาตฺ กณฺฐพทฺธเปษณีกสฺย ตสฺย สาคราคาธชเล มชฺชนํ ภทฺรํฯ
3 Watch yourselves. If your brother sins, rebuke him. If he repents, forgive him.
ยูยํ เสฺวษุ สาวธานาสฺติษฺฐต; ตว ภฺราตา ยทิ ตว กิญฺจิทฺ อปราธฺยติ ตรฺหิ ตํ ตรฺชย, เตน ยทิ มน: ปริวรฺตฺตยติ ตรฺหิ ตํ กฺษมสฺวฯ
4 And if he sins against you seven times in the day, and seven times returns to you, saying, 'I repent,' you must forgive him."
ปุนเรกทินมเธฺย ยทิ ส ตว สปฺตกฺฤโตฺว'ปราธฺยติ กินฺตุ สปฺตกฺฤตฺว อาคตฺย มน: ปริวรฺตฺย มยาปราทฺธมฺ อิติ วทติ ตรฺหิ ตํ กฺษมสฺวฯ
5 The apostles said to the Lord, "Increase our faith."
ตทา เปฺรริตา: ปฺรภุมฺ อวทนฺ อสฺมากํ วิศฺวาสํ วรฺทฺธยฯ
6 The Lord said, "If you had faith like a grain of mustard seed, you would tell this mulberry tree, 'Be uprooted, and be planted in the sea,' and it would obey you.
ปฺรภุรุวาจ, ยทิ ยุษฺมากํ สรฺษไปกปฺรมาโณ วิศฺวาโสสฺติ ตรฺหิ ตฺวํ สมูลมุตฺปาฏิโต ภูตฺวา สมุเทฺร โรปิโต ภว กถายามฺ เอตสฺยามฺ เอตทุฑุมฺพราย กถิตายำ ส ยุษฺมากมาชฺญาวโห ภวิษฺยติฯ
7 But who is there among you, having a servant plowing or keeping sheep, that will say, when he comes in from the field, 'Come immediately and sit down at the table'?
อปรํ สฺวทาเส หลํ วาหยิตฺวา วา ปศูนฺ จารยิตฺวา เกฺษตฺราทฺ อาคเต สติ ตํ วทติ, เอหิ โภกฺตุมุปวิศ, ยุษฺมากมฺ เอตาทฺฤศ: โกสฺติ?
8 But will he not say to him, 'Prepare my supper, clothe yourself properly, and serve me, while I eat and drink, and afterward you can eat and drink'?
วรญฺจ ปูรฺวฺวํ มม ขาทฺยมาสาทฺย ยาวทฺ ภุญฺเช ปิวามิ จ ตาวทฺ พทฺธกฏิ: ปริจร ปศฺจาตฺ ตฺวมปิ โภกฺษฺยเส ปาสฺยสิ จ กถามีทฺฤศีํ กึ น วกฺษฺยติ?
9 Does he thank that servant because he did the things that were commanded?
เตน ทาเสน ปฺรโภราชฺญานุรูเป กรฺมฺมณิ กฺฤเต ปฺรภุ: กึ ตสฺมินฺ พาธิโต ชาต: ? เนตฺถํ พุธฺยเต มยาฯ
10 Even so you also, when you have done all the things that are commanded you, say, 'We are unworthy servants. We have done our duty.'"
อิตฺถํ นิรูปิเตษุ สรฺวฺวกรฺมฺมสุ กฺฤเตษุ สตฺมุ ยูยมปีทํ วากฺยํ วทถ, วยมฺ อนุปการิโณ ทาสา อสฺมาภิรฺยทฺยตฺกรฺตฺตวฺยํ ตนฺมาตฺรเมว กฺฤตํฯ
11 It happened as he was on his way to Urishlim, that he was passing along the borders of Samaria and Galila.
ส ยิรูศาลมิ ยาตฺรำ กุรฺวฺวนฺ โศมิโรณฺคาลีลฺปฺรเทศมเธฺยน คจฺฉติ,
12 As he entered into a certain village, ten men who were lepers met him, who stood at a distance.
เอตรฺหิ กุตฺรจิทฺ คฺราเม ปฺรเวศมาเตฺร ทศกุษฺฐินสฺตํ สากฺษาตฺ กฺฤตฺวา
13 They lifted up their voices, saying, "Yeshua, Master, have mercy on us."
ทูเร ติษฺฐนต อุจฺไจ รฺวกฺตุมาเรภิเร, เห ปฺรโภ ยีโศ ทยสฺวาสฺมานฺฯ
14 When he saw them, he said to them, "Go and show yourselves to the priests." It happened that as they went, they were cleansed.
ตต: ส ตานฺ ทฺฤษฺฏฺวา ชคาท, ยูยํ ยาชกานำ สมีเป สฺวานฺ ทรฺศยต, ตตเสฺต คจฺฉนฺโต โรคาตฺ ปริษฺกฺฤตา: ฯ
15 One of them, when he saw that he was healed, turned back, glorifying God with a loud voice.
ตทา เตษาเมก: สฺวํ สฺวสฺถํ ทฺฤษฺฏฺวา โปฺรจฺไจรีศฺวรํ ธนฺยํ วทนฺ วฺยาฆุฏฺยายาโต ยีโศ รฺคุณานนุวทนฺ ตจฺจรณาโธภูเมา ปปาต;
16 He fell on his face at Yeshua's feet, giving him thanks; and he was a Samaritan.
ส จาสีตฺ โศมิโรณีฯ
17 Yeshua answered, "Weren't the ten cleansed? But where are the nine?
ตทา ยีศุรวทตฺ, ทศชนา: กึ น ปริษฺกฺฤตา: ? ตหฺยเนฺย นวชนา: กุตฺร?
18 Were there none found who returned to give glory to God, except this stranger?"
อีศฺวรํ ธนฺยํ วทนฺตมฺ เอนํ วิเทศินํ วินา โกปฺยโนฺย น ปฺราปฺยตฯ
19 Then he said to him, "Get up, and go your way. Your faith has healed you."
ตทา ส ตมุวาจ, ตฺวมุตฺถาย ยาหิ วิศฺวาสเสฺต ตฺวำ สฺวสฺถํ กฺฤตวานฺฯ
20 Being asked by the Pharisees when the Kingdom of God would come, he answered them, "The Kingdom of God does not come with observation;
อถ กเทศฺวรสฺย ราชตฺวํ ภวิษฺยตีติ ผิรูศิภิ: ปฺฤษฺเฏ ส ปฺรตฺยุวาจ, อีศฺวรสฺย ราชตฺวมฺ ไอศฺวรฺยฺยทรฺศเนน น ภวิษฺยติฯ
21 neither will they say, 'Look, here.' or, 'Look, there.' for the Kingdom of God is within you."
อต เอตสฺมินฺ ปศฺย ตสฺมินฺ วา ปศฺย, อิติ วากฺยํ โลกา วกฺตุํ น ศกฺษฺยนฺติ, อีศฺวรสฺย ราชตฺวํ ยุษฺมากมฺ อนฺตเรวาเสฺตฯ
22 He said to the disciples, "The days will come, when you will desire to see one of the days of the Son of Man, and you will not see it.
ตต: ส ศิษฺยานฺ ชคาท, ยทา ยุษฺมาภิ รฺมนุชสุตสฺย ทินเมกํ ทฺรษฺฏุมฺ วาญฺฉิษฺยเต กินฺตุ น ทรฺศิษฺยเต, อีทฺฤกฺกาล อายาติฯ
23 And they will tell you, 'Look, there.' or 'Look, here.' Do not go away, nor follow after them,
ตทาตฺร ปศฺย วา ตตฺร ปเศฺยติ วากฺยํ โลกา วกฺษฺยนฺติ, กินฺตุ เตษำ ปศฺจาตฺ มา ยาต, มานุคจฺฉต จฯ
24 for as the lightning, when it flashes out of the one part under the sky, shines to the other part under the sky; so will the Son of Man be in his day.
ยตสฺตฑิทฺ ยถากาไศกทิศฺยุทิย ตทนฺยามปิ ทิศํ วฺยาปฺย ปฺรกาศเต ตทฺวตฺ นิชทิเน มนุชสูนุ: ปฺรกาศิษฺยเตฯ
25 But first, he must suffer many things and be rejected by this generation.
กินฺตุ ตตฺปูรฺวฺวํ เตนาเนกานิ ทุ: ขานิ โภกฺตวฺยาเนฺยตทฺวรฺตฺตมานโลไกศฺจ โส'วชฺญาตวฺย: ฯ
26 As it happened in the days of Nukh, even so will it be also in the days of the Son of Man.
โนหสฺย วิทฺยมานกาเล ยถาภวตฺ มนุษฺยสูโน: กาเลปิ ตถา ภวิษฺยติฯ
27 They ate, they drank, they married, they were given in marriage, until the day that Nukh entered into the box-shaped ship, and the flood came, and destroyed them all.
ยาวตฺกาลํ โนโห มหาโปตํ นาโรหทฺ อาปฺลาวิวารฺเยฺยตฺย สรฺวฺวํ นานาศยจฺจ ตาวตฺกาลํ ยถา โลกา อภุญฺชตาปิวนฺ วฺยวหนฺ วฺยวาหยํศฺจ;
28 Likewise, even as it happened in the days of Lot: they ate, they drank, they bought, they sold, they planted, they built;
อิตฺถํ โลโฏ วรฺตฺตมานกาเลปิ ยถา โลกา โภชนปานกฺรยวิกฺรยโรปณคฺฤหนิรฺมฺมาณกรฺมฺมสุ ปฺราวรฺตฺตนฺต,
29 but in the day that Lot went out from Sedum, it rained fire and sulfur from the sky, and destroyed them all.
กินฺตุ ยทา โลฏฺ สิโทโม นิรฺชคาม ตทา นภส: สคนฺธกาคฺนิวฺฤษฺฏิ รฺภูตฺวา สรฺวฺวํ วฺยนาศยตฺ
30 It will be the same way in the day that the Son of Man is revealed.
ตทฺวนฺ มานวปุตฺรปฺรกาศทิเนปิ ภวิษฺยติฯ
31 In that day, he who will be on the housetop, and his goods in the house, let him not go down to take them away. Let him who is in the field likewise not turn back.
ตทา ยทิ กศฺจิทฺ คฺฤโหปริ ติษฺฐติ ตรฺหิ ส คฺฤหมธฺยาตฺ กิมปิ ทฺรวฺยมาเนตุมฺ อวรุหฺย ไนตุ; ยศฺจ เกฺษเตฺร ติษฺฐติ โสปิ วฺยาฆุฏฺย นายาตุฯ
32 Remember Lot's wife.
โลฏ: ปตฺนีํ สฺมรตฯ
33 Whoever seeks to keep his life will lose it, but whoever loses it will preserve it.
ย: ปฺราณานฺ รกฺษิตุํ เจษฺฏิษฺยเต ส ปฺราณานฺ หารยิษฺยติ ยสฺตุ ปฺราณานฺ หารยิษฺยติ เสอว ปฺราณานฺ รกฺษิษฺยติฯ
34 I tell you, in that night there will be two people in one bed. The one will be taken, and the other will be left.
ยุษฺมานหํ วจฺมิ ตสฺยำ ราเตฺรา ศไยฺยกคตโย โรฺลกโยเรโก ธาริษฺยเต ปรสฺตฺยกฺษฺยเตฯ
35 Two will be grinding grain together; one will be taken and the other left.
สฺตฺริเยา ยุคปตฺ เปษณีํ วฺยาวรฺตฺตยิษฺยตสฺตโยเรกา ธาริษฺยเต ปราตฺยกฺษฺยเตฯ
ปุรุเษา เกฺษเตฺร สฺถาสฺยตสฺตโยเรโก ธาริษฺยเต ปรสฺตฺยกฺษฺยเตฯ
37 They, answering, asked him, "Where, Lord?" He said to them, "Where the body is, there will the vultures also be gathered together."
ตทา เต ปปฺรจฺฉุ: , เห ปฺรโภ กุเตฺรตฺถํ ภวิษฺยติ? ตต: ส อุวาจ, ยตฺร ศวสฺติษฺฐติ ตตฺร คฺฤธฺรา มิลนฺติฯ
