Lamentations 3
1 I am the man that has seen affliction by the rod of his wrath.
| من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام. | ۱ |
2 He has led me and caused me to walk in darkness, and not in light.
| او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی. | ۲ |
3 Surely against me he turns his hand again and again all the day.
| به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است. | ۳ |
4 My flesh and my skin he has made old; he has broken my bones.
| گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است. | ۴ |
5 He has built against me, and surrounded me with bitterness and hardship.
| به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است. | ۵ |
6 He has made me to dwell in dark places, like those that have been long dead.
| مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است. | ۶ |
7 He has walled me in, so I can't escape; he has made my chains heavy.
| گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است. | ۷ |
8 Yes, when I cry, and call for help, he shuts out my prayer.
| و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند. | ۸ |
9 He has walled up my ways with cut stone; he has made my paths crooked.
| راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است. | ۹ |
10 He is to me as a bear lying in wait, as a lion in hiding.
| او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد. | ۱۰ |
11 He has obstructed my path, and torn me in pieces; he has made me desolate.
| راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است. | ۱۱ |
12 He has bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
| کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است. | ۱۲ |
13 He has caused the arrows of his quiver to pierce my inward parts.
| و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است. | ۱۳ |
14 I have become a laughingstock to all peoples, and their song all the day.
| من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام. | ۱۴ |
15 He has filled me with bitterness, he has given me in full measure wormwood.
| مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است. | ۱۵ |
16 He has also broken my teeth with gravel; he has pressed me down in the dust.
| دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است. | ۱۶ |
17 You have removed my soul far away from peace; I have forgotten what prosperity is.
| تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم، | ۱۷ |
18 And I said, "My strength and my hope has perished from the LORD."
| و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است. | ۱۸ |
19 Remember my affliction and my misery, the wormwood and the gall.
| مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور. | ۱۹ |
20 My soul considers them, and is depressed.
| تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است. | ۲۰ |
21 But this I call to my mind; therefore I have hope:
| و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود. | ۲۱ |
22 The LORD's faithful love does not cease; his compassion does not fail.
| از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است. | ۲۲ |
23 They are new every morning; great is your faithfulness.
| آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست. | ۲۳ |
24 "The LORD is my portion," says my soul, "therefore I will hope in him."
| و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم. | ۲۴ |
25 The LORD is good to those who wait for him, to the soul that seeks him.
| خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است. | ۲۵ |
26 It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
| خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد. | ۲۶ |
27 It is good for a man that he bear the yoke while he is young.
| برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد. | ۲۷ |
28 Let him sit alone and keep silence when he is disciplining him.
| به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است. | ۲۸ |
29 Let him put his mouth to the dust, there may yet be hope.
| دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد. | ۲۹ |
30 Let him give his cheek to him who strikes him; let him be filled with insults.
| رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود. | ۳۰ |
31 For the LORD will not reject forever.
| زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود. | ۳۱ |
32 For though he may cause grief, yet he will have compassion according to the abundance of his loving kindness.
| زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود. | ۳۲ |
33 For he is not predisposed to bring affliction or suffering to human beings.
| چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد. | ۳۳ |
34 To crush under foot all the prisoners of the earth;
| تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن، | ۳۴ |
35 to deprive a man of justice before the face of the Most High,
| و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی، | ۳۵ |
36 to subvert a man in his cause, the LORD does not approve.
| و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست. | ۳۶ |
37 Who can speak a thing and have it come to pass, unless the LORD has commanded it?
| کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد. | ۳۷ |
38 Doesn't both calamity and good come out of the mouth of the Most High?
| آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟ | ۳۸ |
39 Why does a living man complain, a man for the punishment of his sins?
| پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟ | ۳۹ |
40 Let us examine and search our ways, and return to the LORD.
| راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم. | ۴۰ |
41 Let us lift up our heart with our hands to God in the heavens.
| دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم، | ۴۱ |
42 We have transgressed and have rebelled, and you have not forgiven.
| (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی. | ۴۲ |
43 You have covered yourself with anger and pursued us; you killed without sparing.
| خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی. | ۴۳ |
44 You have covered yourself with a cloud, so that no prayer can pass through.
| خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد. | ۴۴ |
45 You have made us rubbish and refuse in the midst of the peoples.
| ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.» | ۴۵ |
46 All our enemies have opened their mouth wide against us.
| تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند. | ۴۶ |
47 Fear and the pit have come on us, devastation and destruction.
| خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است. | ۴۷ |
48 Streams of tears run down from my eyes because of the destruction of the daughter of my people.
| به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد. | ۴۸ |
49 My tears flow and do not cease, without respite,
| چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد. | ۴۹ |
50 until the LORD looks down and sees from heaven.
| تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند. | ۵۰ |
51 My eyes bring my soul grief, because of all the daughters of my city.
| چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند. | ۵۱ |
52 They have chased me relentlessly like a bird, those who are my enemies without cause.
| آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند. | ۵۲ |
53 They have cut off my life in a pit, and have cast a stone on me.
| جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند. | ۵۳ |
54 Waters flowed over my head; I said, 'I am finished.'
| آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم. | ۵۴ |
55 I called on your name, LORD, out of the depths of the pit.
| آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم. | ۵۵ |
56 You heard my voice; do not hide your ear at my sighs, to my cry.
| آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان! | ۵۶ |
57 You drew near in the day that I called on you; you said, "Do not be afraid."
| در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس. | ۵۷ |
58 LORD, you have taken up the case for my soul; you have redeemed my life.
| ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای! | ۵۸ |
59 You have seen, LORD, the wrong done to me; judge my case.
| ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما! | ۵۹ |
60 You have seen all their vengeance and all their plots against me.
| تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای. | ۶۰ |
61 You have heard their insults, LORD, and all their plots against me.
| ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای! | ۶۱ |
62 The lips of those that rose up against me, and their plots against me all day long.
| سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ). | ۶۲ |
63 Look their sitting down, and their rising up; I am their mocking song.
| نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام. | ۶۳ |
64 You will render to them what they deserve, LORD, according to the work of their hands.
| ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان. | ۶۴ |
65 You will give them hardness of heart as your curse to them.
| غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد! | ۶۵ |
66 You will pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of the LORD.
| ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن. | ۶۶ |
