Acts 15
1 Some men came down from Yehuda and taught the brothers, "Unless you are circumcised after the custom of Mushe, you cannot be saved."
യിഹൂദാദേശാത് കിയന്തോ ജനാ ആഗത്യ ഭ്രാതൃഗണമിത്ഥം ശിക്ഷിതവന്തോ മൂസാവ്യവസ്ഥയാ യദി യുഷ്മാകം ത്വക്ഛേദോ ന ഭവതി തർഹി യൂയം പരിത്രാണം പ്രാപ്തും ന ശക്ഷ്യഥ|
2 Therefore when Paul and Bar-Naba had no small discord and discussion with them, they appointed Paul and Bar-Naba, and some others of them, to go up to Urishlim to the apostles and elders about this question.
പൗലബർണബ്ബൗ തൈഃ സഹ ബഹൂൻ വിചാരാൻ വിവാദാംശ്ച കൃതവന്തൗ, തതോ മണ്ഡലീയനോകാ ഏതസ്യാഃ കഥായാസ്തത്ത്വം ജ്ഞാതും യിരൂശാലമ്നഗരസ്ഥാൻ പ്രേരിതാൻ പ്രാചീനാംശ്ച പ്രതി പൗലബർണബ്ബാപ്രഭൃതീൻ കതിപയജനാൻ പ്രേഷയിതും നിശ്ചയം കൃതവന്തഃ|
3 They, being sent on their way by the church, passed through both Phoenicia and Samaria, describing in detail the conversion of the non-Jewish people. They caused great joy to all the brothers.
തേ മണ്ഡല്യാ പ്രേരിതാഃ സന്തഃ ഫൈണീകീശോമിരോന്ദേശാഭ്യാം ഗത്വാ ഭിന്നദേശീയാനാം മനഃപരിവർത്തനസ്യ വാർത്തയാ ഭ്രാതൃണാം പരമാഹ്ലാദമ് അജനയൻ|
4 When they had come to Urishlim, they were received by the church and the apostles and the elders, and they reported all things that God had done with them.
യിരൂശാലമ്യുപസ്ഥായ പ്രേരിതഗണേന ലോകപ്രാചീനഗണേന സമാജേന ച സമുപഗൃഹീതാഃ സന്തഃ സ്വൈരീശ്വരോ യാനി കർമ്മാണി കൃതവാൻ തേഷാം സർവ്വവൃത്താന്താൻ തേഷാം സമക്ഷമ് അകഥയൻ|
5 But some of the sect of the Pharisees who believed rose up, saying, "It is necessary to circumcise them, and to command them to keep the Law of Mushe."
കിന്തു വിശ്വാസിനഃ കിയന്തഃ ഫിരൂശിമതഗ്രാഹിണോ ലോകാ ഉത്ഥായ കഥാമേതാം കഥിതവന്തോ ഭിന്നദേശീയാനാം ത്വക്ഛേദം കർത്തും മൂസാവ്യവസ്ഥാം പാലയിതുഞ്ച സമാദേഷ്ടവ്യമ്|
6 The apostles and the elders were gathered together to see about this matter.
തതഃ പ്രേരിതാ ലോകപ്രാചീനാശ്ച തസ്യ വിവേചനാം കർത്തും സഭായാം സ്ഥിതവന്തഃ|
7 When there had been much discussion, Kipha rose up and said to them, "Brothers, you know that a good while ago God made a choice among you, that by my mouth the nations should hear the word of the Good News, and believe.
ബഹുവിചാരേഷു ജാതഷു പിതര ഉത്ഥായ കഥിതവാൻ, ഹേ ഭ്രാതരോ യഥാ ഭിന്നദേശീയലോകാ മമ മുഖാത് സുസംവാദം ശ്രുത്വാ വിശ്വസന്തി തദർഥം ബഹുദിനാത് പൂർവ്വമ് ഈശ്വരോസ്മാകം മധ്യേ മാം വൃത്വാ നിയുക്തവാൻ|
8 God, who knows the heart, testified about them by giving the Rukha d'Qudsha, just like he did to us.
അന്തര്യ്യാമീശ്വരോ യഥാസ്മഭ്യം തഥാ ഭിന്നദേശീയേഭ്യഃ പവിത്രമാത്മാനം പ്രദായ വിശ്വാസേന തേഷാമ് അന്തഃകരണാനി പവിത്രാണി കൃത്വാ
9 He made no distinction between us and them, cleansing their hearts by faith.
തേഷാമ് അസ്മാകഞ്ച മധ്യേ കിമപി വിശേഷം ന സ്ഥാപയിത്വാ താനധി സ്വയം പ്രമാണം ദത്തവാൻ ഇതി യൂയം ജാനീഥ|
10 Now therefore why do you tempt God, that you should put a yoke on the neck of the disciples which neither our fathers nor we were able to bear?
അതഏവാസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷാ വയഞ്ച സ്വയം യദ്യുഗസ്യ ഭാരം സോഢും ന ശക്താഃ സമ്പ്രതി തം ശിഷ്യഗണസ്യ സ്കന്ധേഷു ന്യസിതും കുത ഈശ്വരസ്യ പരീക്ഷാം കരിഷ്യഥ?
11 But we believe that we are saved through the grace of the Lord Yeshua, just as they are."
പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹേണ തേ യഥാ വയമപി തഥാ പരിത്രാണം പ്രാപ്തുമ് ആശാം കുർമ്മഃ|
12 And all the people kept quiet, and they listened to Bar-Naba and Paul reporting what signs and wonders God had done among the nations through them.
അനന്തരം ബർണബ്ബാപൗലാഭ്യാമ് ഈശ്വരോ ഭിന്നദേശീയാനാം മധ്യേ യദ്യദ് ആശ്ചര്യ്യമ് അദ്ഭുതഞ്ച കർമ്മ കൃതവാൻ തദ്വൃത്താന്തം തൗ സ്വമുഖാഭ്യാമ് അവർണയതാം സഭാസ്ഥാഃ സർവ്വേ നീരവാഃ സന്തഃ ശ്രുതവന്തഃ|
13 After they were silent, Yaquv answered, "Brothers, listen to me.
തയോഃ കഥായാം സമാപ്തായാം സത്യാം യാകൂബ് കഥയിതുമ് ആരബ്ധവാൻ
14 Shimon has reported how God first visited the nations, to take out of them a people for his name.
ഹേ ഭ്രാതരോ മമ കഥായാമ് മനോ നിധത്ത| ഈശ്വരഃ സ്വനാമാർഥം ഭിന്നദേശീയലോകാനാമ് മധ്യാദ് ഏകം ലോകസംഘം ഗ്രഹീതും മതിം കൃത്വാ യേന പ്രകാരേണ പ്രഥമം താൻ പ്രതി കൃപാവലേകനം കൃതവാൻ തം ശിമോൻ വർണിതവാൻ|
15 This agrees with the words of the prophets. As it is written,
ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരുക്താനി യാനി വാക്യാനി തൈഃ സാർദ്ധമ് ഏതസ്യൈക്യം ഭവതി യഥാ ലിഖിതമാസ്തേ|
16 'After these things I will return; and I will rebuild the tabernacle of David that has fallen, and I will rebuild its ruins, and I will restore it,
സർവ്വേഷാം കർമ്മണാം യസ്തു സാധകഃ പരമേശ്വരഃ| സ ഏവേദം വദേദ്വാക്യം ശേഷാഃ സകലമാനവാഃ| ഭിന്നദേശീയലോകാശ്ച യാവന്തോ മമ നാമതഃ| ഭവന്തി ഹി സുവിഖ്യാതാസ്തേ യഥാ പരമേശിതുഃ|
17 that the rest of humanity may seek after the Lord, and all the nations who are called by my name, says the Lord, who makes these things
തത്വം സമ്യക് സമീഹന്തേ തന്നിമിത്തമഹം കില| പരാവൃത്യ സമാഗത്യ ദായൂദഃ പതിതം പുനഃ| ദൂഷ്യമുത്ഥാപയിഷ്യാമി തദീയം സർവ്വവസ്തു ച| പതിതം പുനരുഥാപ്യ സജ്ജയിഷ്യാമി സർവ്വഥാ||
19 "Therefore my judgment is that we do not trouble those from among the non-Jewish people who turn to God,
അതഏവ മമ നിവേദനമിദം ഭിന്നദേശീയലോകാനാം മധ്യേ യേ ജനാ ഈശ്വരം പ്രതി പരാവർത്തന്ത തേഷാമുപരി അന്യം കമപി ഭാരം ന ന്യസ്യ
20 but that we write to them that they abstain from things defiled by idols, from sexual immorality, from what is strangled, and from blood.
ദേവതാപ്രസാദാശുചിഭക്ഷ്യം വ്യഭിചാരകർമ്മ കണ്ഠസമ്പീഡനമാരിതപ്രാണിഭക്ഷ്യം രക്തഭക്ഷ്യഞ്ച ഏതാനി പരിത്യക്തും ലിഖാമഃ|
21 For Mushe from generations of old has in every city those who proclaim him, being read in the synagogues every Sabbath."
യതഃ പൂർവ്വകാലതോ മൂസാവ്യവസ്ഥാപ്രചാരിണോ ലോകാ നഗരേ നഗരേ സന്തി പ്രതിവിശ്രാമവാരഞ്ച ഭജനഭവനേ തസ്യാഃ പാഠോ ഭവതി|
22 Then it seemed good to the apostles and the elders, with the whole church, to choose men out of their company, and send them to Antioch with Paul and Bar-Naba: Yehudah called Bar-Shaba, and Silas, leaders among the brothers.
തതഃ പരം പ്രേരിതഗണോ ലോകപ്രാചീനഗണഃ സർവ്വാ മണ്ഡലീ ച സ്വേഷാം മധ്യേ ബർശബ്ബാ നാമ്നാ വിഖ്യാതോ മനോനീതൗ കൃത്വാ പൗലബർണബ്ബാഭ്യാം സാർദ്ധമ് ആന്തിയഖിയാനഗരം പ്രതി പ്രേഷണമ് ഉചിതം ബുദ്ധ്വാ താഭ്യാം പത്രം പ്രൈഷയൻ|
23 They wrote these things by their hand: "The apostles, the elders, and the brothers, to the non-Jewish brothers who are in Antioch, Syria, and Cilicia: greetings.
തസ്മിൻ പത്രേ ലിഖിതമിംദ, ആന്തിയഖിയാ-സുരിയാ-കിലികിയാദേശസ്ഥഭിന്നദേശീയഭ്രാതൃഗണായ പ്രേരിതഗണസ്യ ലോകപ്രാചീനഗണസ്യ ഭ്രാതൃഗണസ്യ ച നമസ്കാരഃ|
24 Because we have heard that some who went out from us have troubled you with words, unsettling your souls, to whom we gave no commandment;
വിശേഷതോഽസ്മാകമ് ആജ്ഞാമ് അപ്രാപ്യാപി കിയന്തോ ജനാ അസ്മാകം മധ്യാദ് ഗത്വാ ത്വക്ഛേദോ മൂസാവ്യവസ്ഥാ ച പാലയിതവ്യാവിതി യുഷ്മാൻ ശിക്ഷയിത്വാ യുഷ്മാകം മനസാമസ്ഥൈര്യ്യം കൃത്വാ യുഷ്മാൻ സസന്ദേഹാൻ അകുർവ്വൻ ഏതാം കഥാം വയമ് അശൃന്മ|
25 it seemed good to us, having come to one accord, to choose out men and send them to you with our beloved Bar-Naba and Paul,
തത്കാരണാദ് വയമ് ഏകമന്ത്രണാഃ സന്തഃ സഭായാം സ്ഥിത്വാ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമനിമിത്തം മൃത്യുമുഖഗതാഭ്യാമസ്മാകം
26 who have risked their lives for the name of our Lord Yeshua Meshikha.
പ്രിയബർണബ്ബാപൗലാഭ്യാം സാർദ്ധം മനോനീതലോകാനാം കേഷാഞ്ചിദ് യുഷ്മാകം സന്നിധൗ പ്രേഷണമ് ഉചിതം ബുദ്ധവന്തഃ|
27 We have sent therefore Yehudah and Silas, who themselves will also tell you the same things by word of mouth.
അതോ യിഹൂദാസീലൗ യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രേഷിതവന്തഃ, ഏതയോ ർമുഖാഭ്യാം സർവ്വാം കഥാം ജ്ഞാസ്യഥ|
28 For it seemed good to the Rukha d'Qudsha, and to us, to lay no greater burden on you than these necessary things:
ദേവതാപ്രസാദഭക്ഷ്യം രക്തഭക്ഷ്യം ഗലപീഡനമാരിതപ്രാണിഭക്ഷ്യം വ്യഭിചാരകർമ്മ ചേമാനി സർവ്വാണി യുഷ്മാഭിസ്ത്യാജ്യാനി; ഏതത്പ്രയോജനീയാജ്ഞാവ്യതിരേകേന യുഷ്മാകമ് ഉപരി ഭാരമന്യം ന ന്യസിതും പവിത്രസ്യാത്മനോഽസ്മാകഞ്ച ഉചിതജ്ഞാനമ് അഭവത്|
29 that you abstain from things sacrificed to idols, from blood, from things strangled, and from sexual immorality, from which if you keep yourselves, it will be well with you. Farewell."
അതഏവ തേഭ്യഃ സർവ്വേഭ്യഃ സ്വേഷു രക്ഷിതേഷു യൂയം ഭദ്രം കർമ്മ കരിഷ്യഥ| യുഷ്മാകം മങ്ഗലം ഭൂയാത്|
30 So, when they were sent off, they came to Antioch, and having gathered the congregation together, they delivered the letter.
തേ വിസൃഷ്ടാഃ സന്ത ആന്തിയഖിയാനഗര ഉപസ്ഥായ ലോകനിവഹം സംഗൃഹ്യ പത്രമ് അദദൻ|
31 When they had read it, they rejoiced over the encouragement.
തതസ്തേ തത്പത്രം പഠിത്വാ സാന്ത്വനാം പ്രാപ്യ സാനന്ദാ അഭവൻ|
32 Yehudah and Silas, also being prophets themselves, encouraged the brothers with many words, and strengthened them.
യിഹൂദാസീലൗ ച സ്വയം പ്രചാരകൗ ഭൂത്വാ ഭ്രാതൃഗണം നാനോപദിശ്യ താൻ സുസ്ഥിരാൻ അകുരുതാമ്|
33 After they had spent some time there, they were sent back with greetings from the brothers to those that had sent them forth.
ഇത്ഥം തൗ തത്ര തൈഃ സാകം കതിപയദിനാനി യാപയിത്വാ പശ്ചാത് പ്രേരിതാനാം സമീപേ പ്രത്യാഗമനാർഥം തേഷാം സന്നിധേഃ കല്യാണേന വിസൃഷ്ടാവഭവതാം|
34 However, Silas decided to remain there.
കിന്തു സീലസ്തത്ര സ്ഥാതും വാഞ്ഛിതവാൻ|
35 And Paul and Bar-Naba stayed in Antioch, teaching and proclaiming the word of the Lord, with many others also.
അപരം പൗലബർണബ്ബൗ ബഹവഃ ശിഷ്യാശ്ച ലോകാൻ ഉപദിശ്യ പ്രഭോഃ സുസംവാദം പ്രചാരയന്ത ആന്തിയഖിയായാം കാലം യാപിതവന്തഃ|
36 After some days Paul said to Bar-Naba, "Let us return now and visit our brothers in every city in which we proclaimed the word of the Lord, to see how they are doing."
കതിപയദിനേഷു ഗതേഷു പൗലോ ബർണബ്ബാമ് അവദത് ആഗച്ഛാവാം യേഷു നഗരേഷ്വീശ്വരസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരിതവന്തൗ താനി സർവ്വനഗരാണി പുനർഗത്വാ ഭ്രാതരഃ കീദൃശാഃ സന്തീതി ദ്രഷ്ടും താൻ സാക്ഷാത് കുർവ്വഃ|
37 Bar-Naba planned to take Yukhanan, who was called Markos, with them also.
തേന മാർകനാമ്നാ വിഖ്യാതം യോഹനം സങ്ഗിനം കർത്തും ബർണബ്ബാ മതിമകരോത്,
38 But Paul did not think that it was a good idea to take with them someone who had withdrawn from them in Pamphylia, and did not go with them to do the work.
കിന്തു സ പൂർവ്വം താഭ്യാം സഹ കാര്യ്യാർഥം ന ഗത്വാ പാമ്ഫൂലിയാദേശേ തൗ ത്യക്തവാൻ തത്കാരണാത് പൗലസ്തം സങ്ഗിനം കർത്തുമ് അനുചിതം ജ്ഞാതവാൻ|
39 Then the contention grew so sharp that they separated from each other. Bar-Naba took Markos with him, and sailed away to Cyprus,
ഇത്ഥം തയോരതിശയവിരോധസ്യോപസ്ഥിതത്വാത് തൗ പരസ്പരം പൃഥഗഭവതാം തതോ ബർണബ്ബാ മാർകം ഗൃഹീത്വാ പോതേന കുപ്രോപദ്വീപം ഗതവാൻ;
40 but Paul chose Silas, and went out, being commended by the brothers to the grace of the Lord.
കിന്തു പൗലഃ സീലം മനോനീതം കൃത്വാ ഭ്രാതൃഭിരീശ്വരാനുഗ്രഹേ സമർപിതഃ സൻ പ്രസ്ഥായ
41 He went through Syria and Cilicia, strengthening the congregations.
സുരിയാകിലികിയാദേശാഭ്യാം മണ്ഡലീഃ സ്ഥിരീകുർവ്വൻ അഗച്ഛത്|
