< 2 Corinthians 5 >

1 For we know that if the earthly house of our tent is dissolved, we have a building from God, a house not made with hands, everlasting, in the heavens. (aiōnios g166)
Nasayod kita nga kung malaglag ang yutan-ong pinuy-anan nga atong gipuy-an, aduna kitay pinuy-anan nga gikan sa Dios. Usa kini ka balay nga dili binuhat sa tawhanong mga kamot, kondili usa ka walay kataposang balay, sa langit. (aiōnios g166)
2 For truly in this we groan, longing to be clothed with our habitation which is from heaven,
Kay nag-agulo kita niini nga tolda, naghandom nga masul-oban sa atong langitnong pinuy-anan.
3 since, after we have put it on, we will not be found naked.
Naghandom kita niini tungod kay sa pagsul-ob niini dili na kita makaplagan nga hubo.
4 For indeed we who are in this tent do groan, being burdened; not that we desire to be unclothed, but that we desire to be clothed, that what is mortal may be swallowed up by life.
Kay sa pagkatinuod samtang anaa kita niini nga tolda, nag-agulo kita, nga gibug-atan. Dili kita buot nga mahimong hubo. Hinuon, buot kita nga mabistihan, aron nga kung unsa man ang may kamatayon mahimong lamyon pinaagi sa kinabuhi.
5 Now he who made us for this very thing is God, who also gave to us the down payment of the Rukha.
Ang usa nga miandam kanato alang niining butang mao ang Dios, nga naghatag kanato sa Espiritu ingon nga panaad kung unsa man ang moabot.
6 Therefore, we are always confident and know that while we are at home in the body, we are absent from the Lord;
Busa magmasaligon sa kanunay. Pagmabinantayon samtang anaa pa kita niining lawasa, nalayo kita sa Ginoo.
7 for we walk by faith, not by sight.
Kay maglakaw kita pinaagi sa pagtuo, dili pinaagi sa panan-aw.
8 We are of good courage, I say, and are willing rather to be absent from the body, and to be at home with the Lord.
Busa magmasaligon kita. Mas maayo hinoon nga mahilayo kita gikan sa lawas ug makauban ang Ginoo didto sa pinuy-anan.
9 Therefore also we make it our aim, whether at home or absent, to be well pleasing to him.
Busa himoon nato kini nga tumong, bisan kung anaa kita sa pinuy-anan o nalayo, aron sa pagpahimuot kaniya.
10 For we must all appear before the judgment seat of Meshikha; that each one may receive the things in the body, according to what he has done, whether good or bad.
Kay kinahanglan mopakita kitang tanan sa atubangan sa paghukom ni Cristo, aron nga ang matag-usa makadawat kung unsa ang angay alang sa mga butang nga nabuhat sa lawas, kung maayo ba kini o daotan.
11 Knowing therefore the fear of the Lord, we persuade people, but we are revealed to God; and I hope that we are revealed also in your consciences.
Busa, sa pag-ila sa kahadlok sa Ginoo, nagdani kami sa mga tawo. Ug kung unsa kami tin-aw nga nakita sa Dios. Naglaom ako nga tin-aw usab kini diha sa inyong mga konsensya.
12 We are not commending ourselves to you again, but speak as giving you occasion of boasting on our behalf, that you may have something to answer those who boast in appearance, and not in heart.
Wala kami magsulay sa pagdani kaninyo pag-usab aron sa pagpakita kanamo ingon nga tinud-anay. Hinuon, naghatag kami kaninyo ug hinungdan aron nga kamo makapasigarbo kanamo, aron nga aduna kamoy ikatubag niadtong nagpahambog mahitungod sa binuhatan apan dili mahitungod sa kung unsa ang anaa sa kasingkasing.
13 For if we are out of control, it is for God. If we are in a reasonable way, it is for you.
Kay kung kami mawala sa among mga panghunahuna, mao kini ang alang sa Dios. Ug kung kami anaa sa maayong mga panghunahuna, kini alang sa inyong kaayohan.
14 For the love of Meshikha constrains us; because we judge thus, that one died for all, therefore all died.
Kay ang gugma ni Cristo nagdasig kanato, tungod kay kami sigurado niini: nga ang usa ka tawo namatay alang sa tanan, ug busa ang tanan nangamatay.
15 He died for all, that those who live should no longer live to themselves, but to him who for their sakes died and rose again.
Ug si Cristo namatay alang sa tanan, aron nga kadtong buhi kinahanglan nga dili na gayod magkinabuhi sa ilang mga kaugalingon. Hinuon, kinahanglan silang magkinabuhi alang kaniya nga namatay ug nabanhaw.
16 Therefore we know no one after the flesh from now on. Even though we have known Meshikha after the flesh, yet now we no longer know him in this way.
Tungod niini nga hinungdan, sukad karon dili na kami mohukom kang bisan kinsa sumala sa tawhanong sukaran, bisan paman kami sa makausa giila si Cristo sa sama niini nga pamaagi. Apan karon dili na gayod kami mohukom kang bisan kinsa niini nga paagi.
17 Therefore if anyone is in Meshikha, he is a new creation. The old things have passed away. Look, new things have come.
Busa, si bisan kinsa nga anaa na kang Cristo, usa na siya ka bag-ong binuhat. Ang daang mga butang miagi na. Tan-awa, nabag-o na sila.
18 But all things are of God, who reconciled us to himself through Yeshua Meshikha, and gave to us the ministry of reconciliation;
Kining tanang mga butang gikan sa Dios. Iya kitang gipasig-uli sa iyang kaugalingon pinaagi kang Cristo, ug gihatag kanato ang buluhaton sa pagpasig-uli.
19 namely, that God was in Meshikha reconciling the world to himself, not counting their trespasses against them, and having committed to us the word of reconciliation.
Mao nga, diha kang Cristo ang Dios nagpasig-uli sa kalibotan alang sa iyang kaugalingon, wala gihunahuna ang ilang mga kalapasan batok kanila. Gisalig niya kanamo ang mensahe sa pagpasig-uli.
20 We are therefore ambassadors on behalf of Meshikha, as though God were making his appeal through us. We implore you on behalf of Meshikha, be reconciled to God.
Busa gipili na kami ingon nga pinadala ni Cristo, ingon nga gipakita niya ang iyang pagka-Dios pinaagi kanamo. Kami nangalipuyo kaninyo, alang sa kaayohan ni Cristo: “Pagpasig-uli sa Dios!”
21 For him who knew no sin he made to be sin on our behalf; so that in him we might become the righteousness of God.
Gihimo niya si Cristo ingon nga halad alang sa atong sala. Siya ang usa nga wala gayod makasala. Gibuhat niya kini aron nga kita mahimong matarong sa Dios pinaagi kaniya.

< 2 Corinthians 5 >