Romans 9
1 I am speaking the truth in Christ, it is no lie. My conscience bears me witness in the Holy Spirit that I have deep sorrow
Nagasulti ako sa kamatuoran diha kang Cristo. Wala ako mamakak, ug ang akong konsensiya nagasaksi uban kanako diha sa Balaang Espiritu,
2 and incessant anguish in my heart.
nga kanako adunay dakong kasubo ug walay hunong nga kasakit sa akong kasingkasing.
3 For I was on the point of praying to be accursed from Christ on behalf of my brothers, my kinsmen according to the flesh.
Kay ako nangandoy sa akong kaugalingon nga mahimong tinunglo ug mahimulag gikan kang Cristo tungod ug alang sa akong mga igsoon, kadtong gikan sa akong kaugalingong banay sumala sa unod.
4 For they are Israelites; to them belong the sonship, the Shekinah glory, the covenants, the giving of the Law; the service of the temple, and the promises;
Sila mao ang mga Israelita. Aduna silay pagsagop, ang himaya, ang mga kasabotan, ang gasa sa balaod, ang pagsimba sa Dios, ug ang mga saad.
5 theirs are the patriarchs, and of them, as concerning the flesh, is Christ, who is over all, God, blessed forever, Amen. (aiōn g165)
Sa ilang mga katigulangan naggikan ang Cristo nga mao ang miabot uban ang pagtahod sa unod – siya mao ang Dios sa tanan. Pagadayegon siya sa walay kataposan. Amen. (aiōn g165)
6 It is not, however, as though God’s word had failed! For they are not all Israel who have sprung from Israel;
Apan dili ingon nga ang mga saad sa Dios napakyas. Kay dili tanan diha sa Israel tinuod nga iya sa Israel.
7 they are not all children of Abraham because they are Abraham’s descendants. The promise was, In Isaac shall thy posterity be called.
Ni ang tanan nga mga kaliwat ni Abraham tinuod niyang mga anak. Apan, “Pinaagi kini kang Isaac nga pagatawagon ang inyong mga kaliwat.”
8 That is, it is not the children of the flesh who are children of God; but the children of the promise are counted as his posterity.
Mao kana, nga ang mga anak sa unod dili mga anak sa Dios. Apan ang mga anak sa saad giila nga mga kaliwat.
9 For thus is the word of promise, According to this season I will come, and Sarah shall bear a son.
Kay kini mao ang pulong sa saad: “Sa ingon niini nga panahon moanhi ako ug ang usa ka anak nga lalaki igahatag ngadto kang Sara.”
10 And not only so, but when Rebecca was pregnant by our forefather Isaac, though one man was the father of both children,
Dili lamang kini, apan human nagmabdos usab si Rebeka pinaagi sa usa ka lalaki, ang atong amahan nga si Isaac -
11 and even though they were still unborn, and had done nothing either good or bad, in order that the purpose of God might stand according to election, not of works, but of Him who called,
kay ang mga anak sa wala pa mahimugso ug wala pa makabuhat sa bisan unsang maayo o daotan, aron nga ang katuyoan sa Dios sumala sa gipili mahimong mobarog, dili tungod sa mga buhat, kondili tungod kaniya nga nagtawag -
12 it was said to her, The elder shall serve the younger.
giingon kini kaniya, “Ang magulang mag-alagad sa manghod.”
13 As it is written, Jacob have I loved, but Esau have I hated.
Sama kini sa nahisulat, “Gihigugma ko si Jacob, apan gidumtan ko si Esau.”
14 What shall we say then? that there is injustice with God? No indeed.
Unsa unya ang atong ikasulti? Aduna bay dili pagkamatarong diha sa Dios? Unta kini dili mahitabo.
15 His words to Moses are. I will have mercy on whom I choose to have mercy; I will have compassion on whom I choose to have compassion.
Kay siya miingon kang Moises, “Maluoy ako niadtong akong gikaluy-an, ug mahingawa ako niadtong akong gikahingawaan.”
16 So then it is not a question of him who wills, nor of him who runs, but of God who has mercy.
Busa, dili kini tungod kaniya nga nagbuot, ni tungod kaniya nga midagan, apan tungod sa Dios, nga nagpakita sa kaluoy.
17 For the Scripture says to Pharaoh, It is for this very purpose that I have raised you up, To show in you my power, And to proclaim my name far and wide, in all the earth.
Kay ang kasulatan nag-ingon kang Paraon, “Kay niini nga katuyoan gituboy ko ikaw, aron akong mapasundayag ang akong gahom diha kanimo, ug aron ang akong ngalan mamantala sa tibuok kalibotan.”
18 So then he has mercy on whom he will, and whom he will, he hardens.
Busa, ang Dios adunay kaluoy niadtong buot niya, ug niadtong gimbut-an niya, himoon niyang matig-a.
19 Then you will say to me. "Why does he still go on finding fault? Who can withstand his will?"
Makasulti ka unya nganhi kanako, “Nganong nakahimo gihapon siya sa pagpangita ug sayop? Kay si kinsa man ang makasukol sa iyang kabubut-on?”
20 "Nay, but who are you, O man, that replies to God? Shall the thing formed say unto him who formed it, "Why did you do me like this?"
Sa laing bahin, tawo, kinsa ka ba nga motubag batok sa Dios? Makahimo ba ang hinulma sa pagsulti sa usa ka tawo nga nag-umol niini, “Nganong gihimo mo man ako nga ingon niini?”
21 Or has not the potter power over the clay, to make out of the same lump one vessel for noble, and another for ignoble uses?
Ang magkokolon ba walay katungod ngadto sa lapok aron maghimo gikan sa samang lapok sa usa ka sudlanan alang sa pinasahi nga paggamit, ug ang laing sudlanan alang sa inadlaw-adlaw nga paggamit?
22 But what if God, while intending to show forth his wrath, and to make known his power, yet endured, with much long-suffering, vessels of wrath, fitted to destruction?
Unsa kaha kung ang Dios, nga buot magpakita sa iyang kapungot ug magpaila sa iyang gahom, naglahutay uban sa dakong pailob nga mga panudlanan sa kapungot nga giandam alang sa paglaglag?
23 And what if he thus purposed to make known the riches of his glory upon vessels of mercy, which he had before prepared for glory?
Unsa kaha kung gibuhat niya kini aron ipaila ang kadato sa iyang himaya ngadto sa mga panudlanan sa kaluoy, nga iyang giandam nang daan alang sa himaya?
24 Now such are we whom he has called, not only from among the Jews, but also from among the Gentiles.
Unsa kaha kung gibuhat niya kini alang kanato, nga gitawag usab niya, dili lamang gikan sa mga Judio, kondili gikan usab sa mga Gentil?
25 As he also said in Hosea. Those who were not my people I will call "my people," And her "beloved" who was not beloved;
Ingon usab sa gisulti niya sa Oseas: “Tawgon ko nga akong katawhan ang dili nako katawhan, ug iyang hinigugma nga dili hinigugma.
26 And in that very spot where it was told them, "You are not my people," There they shall be called "Sons of the living God."
Ug mahimo kini nga kung diin giingon kini kanila, 'Dili kamo akong katawhan,' didto sila pagatawagon nga 'mga anak sa Buhing Dios.'”
27 And in regard to Israel, Isaiah exclaims. Though the number of the sons of Israel be like the sands of the sea, it is but a remnant of those who shall be saved;
Si Isaias misinggit mahitungod sa Israel, “Kung ang gidaghanon sa mga anak sa Israel sama sa balas sa dagat, ang mahibilin lamang niini mao ang mangaluwas.
28 for the Lord will execute his word upon the earth, finishing it and cutting it short.
Kay ang Ginoo magapatuman sa iyang pulong sa kalibotan, sa dili madugay ug sa hingpit.
29 Even as in an earlier passage, Isaiah says, Except the Lord of Sabbath had us some few descendants, we should have become like Sodom, and should have fared like Gomorrah.
Ug sama kini sa giingon ni Isaias kaniadto, “Kung ang Ginoo nga labing gamhanan wala nagbilin sa mga kaliwatan alang kanato, mahimo kitang sama sa Sodoma, ug mahisama sa Gomora.
30 What then shall we say? That Gentiles who never pursed righteousness have overtaken it, even the righteousness of faith?
Unya unsa ang atong ikasulti? Nga ang mga Gentil, nga wala magtinguha sa pagkamatarong, nakaangkon sa pagkamatarong, ang pagkamatarong pinaagi sa pagtuo.
31 But that the descendants of Israel, who were in pursuit of a law of righteousness, did not arrive at that law?
Apan ang Israel, nga nagpadayon sa balaod sa pagkamatarong, wala nahiabot niini.
32 And why? Because they sought it not by faith, but thought to gain it by works. They stumbled at the stone of stumbling;
Nganong wala? Tungod kay wala nila kini gipadayon pinaagi sa pagtuo, kondili pinaagi sa mga buhat. Napandol sila sa bato sa kapandolan,
33 even as it is written. Behold, I lay in Zion a stone of stumbling and a rock of offense; but he that believes on Him shall not be put to shame.
ingon kini sa nahisulat, “Tan-awa nagbutang ako sa Zion ug usa ka bato nga kapandolan ug bato sa kalapasan. Siya nga motuo niini dili gayod maulawan.”
