James 1
1 James, a slave of God and of the Lord Jesus Christ, sends greeting to the twelve tribes that are scattered abroad.
| یعقوب که غلام خدا و عیسی مسیح خداوند است، به دوازده سبط که پراکنده هستند. خوش باشید. | ۱ |
2 My brothers, when you are beset by various temptations, count it all joy,
| ای برادران من، وقتی که در تجربه های گوناگون مبتلا شوید، کمال خوشی دانید. | ۲ |
3 because you know that the testing of your faith is working out endurance.
| چونکه می‌دانید که امتحان ایمان شما صبر راپیدا می‌کند. | ۳ |
4 But let endurance have its perfect work, so that you may be perfect and entire, not lacking in anything.
| لکن صبر را عمل تام خود باشد تاکامل و تمام شوید و محتاج هیچ‌چیز نباشید. | ۴ |
5 If any one of you is lacking in wisdom, let him ask it from the God who gives to all men freely and without upbraiding; and it will be given to him.
| واگر از شما کسی محتاج به حکمت باشد، سوال بکند از خدایی که هر کس را به سخاوت عطامی کند و ملامت نمی نماید و به او داده خواهدشد. | ۵ |
6 But let him ask in faith, without wavering; for he who wavers is like a surge of the sea, wind-driven and tossed.
| لکن به ایمان سوال بکند و هرگز شک نکندزیرا هرکه شک کند، مانند موج دریاست که از بادرانده و متلاطم می‌شود. | ۶ |
7 Such a man need not suppose that he will receive anything from the Lord,
| زیرا چنین شخص گمان نبرد که از خداوند چیزی خواهد یافت. | ۷ |
8 double-minded as he is, unstable at every turn.
| مرد دودل در تمام رفتار خود ناپایدار است. | ۸ |
9 Let a brother in humble circumstances glory in his exaltation;
| لکن برادر مسکین به‌سرافرازی خود فخربنماید، | ۹ |
10 but a rich brother, in his humiliation; because like the flower of the grass the rich man will pass away.
| و دولتمند از مسکنت خود، زیرا مثل گل علف در گذر است. | ۱۰ |
11 For as the sun comes up with a burning heat, it withers the grass, and its flowers fall, and the grace of the fashion of it perishes; so also shall the rich man fade away amid his pursuits.
| از آنرو که آفتاب باگرمی طلوع کرده، علف را خشکانید و گلش به زیر افتاده، حسن صورتش زایل شد. به همینطورشخص دولتمند نیز در راههای خود، پژمرده خواهد گردید. | ۱۱ |
12 Blessed is the man who endures temptation; for when he has stood the test he will receive the crown of life which the Lord has promised to those who love him.
| خوشابحال کسی‌که متحمل تجربه شود، زیرا که چون آزموده شد، آن تاج حیاتی را که خداوند به محبان خود وعده فرموده است خواهد یافت. | ۱۲ |
13 When he is being tempted, let no one say, "It is God who tempts me," for God cannot be tempted with evil, nor does he tempt any man.
| هیچ‌کس چون در تجربه افتد، نگوید: «خدا مرا تجربه می‌کند»، زیرا خدا هرگزاز بدیها تجربه نمی شود و او هیچ‌کس را تجربه نمی کند. | ۱۳ |
14 But each man is tempted by his own lusts that allure and entice him.
| لکن هرکس در تجربه می‌افتد وقتی که شهوت وی او را می‌کشد و فریفته می‌سازد. | ۱۴ |
15 Then lust conceives and gives birth to sin; and sin, when it is mature, brings forth death.
| پس شهوت آبستن شده، گناه را می‌زاید و گناه به انجام رسیده، موت را تولید می‌کند. | ۱۵ |
16 Do not be deceived, my brothers!
| ای برادران عزیز من، گمراه مشوید! | ۱۶ |
17 Every good gift and every perfect boon is from above, and is ever coming down to us from the Father of the heavenly lights, with whom is no variation nor shadow of eclipse.
| هر بخشندگی نیکو و هر بخشش کامل از بالا است و نازل می‌شود از پدر نورها که نزد او هیچ تبدیل و سایه گردش نیست. | ۱۷ |
18 Because he willed, he gave us birth through the word of truth, so that we should be a kind of first-fruits among his creatures.
| او محض اراده خود ما رابوسیله کلمه حق تولید نمود تا ما چون نوبرمخلوقات او باشیم. | ۱۸ |
19 Mark this well, my dear brothers. Let every man be swift in hearing, slow in speaking, slow in growing angry;
| بنابراین، ای برادران عزیز من، هرکس درشنیدن تند و در گفتن آهسته و در خشم سست باشد. | ۱۹ |
20 for a man’s anger does not further the righteous purpose of God.
| زیرا خشم انسان عدالت خدا را به عمل نمی آورد. | ۲۰ |
21 So strip off all filthiness and superfluity of wickedness, and in meekness receive the implanted Word, which is able to save your souls.
| پس هر نجاست و افزونی شر را دورکنید و با فروتنی، کلام کاشته شده را بپذیرید که قادر است که جانهای شما را نجات‌بخشد. | ۲۱ |
22 And become doers of the Word, and not merely hearers, deceiving yourselves.
| لکن کنندگان کلام باشید نه فقط شنوندگان که خود را فریب می‌دهند. | ۲۲ |
23 Because if any one is a hearer of the Word and not a doer, he is like a man who looks at his natural face in a mirror;
| زیرا اگر کسی کلام را بشنود و عمل نکند، شخصی را ماند که صورت طبیعی خود را در آینه می‌نگرد. | ۲۳ |
24 for after he has looked carefully at himself, he goes away, and at once forgets what he is like.
| زیرا خود رانگریست و رفت و فور فراموش کرد که چطورشخصی بود. | ۲۴ |
25 But the man who looks closely into the perfect law - the law of liberty - and continues looking, this man will be blessed in his deed because he is not a hearer who forgets, but a doer who does.
| لکن کسی‌که بر شریعت کامل آزادی چشم دوخت و در آن ثابت ماند، او چون شنونده فراموشکار نمی باشد، بلکه کننده عمل پس او در عمل خود مبارک خواهد بود. | ۲۵ |
26 If a man thinks himself to be religious, and yet does not bridle his tongue, but deceives his own religion,
| اگرکسی از شما گمان برد که پرستنده خدا است وعنان زبان خود را نکشد بلکه دل خود را فریب دهد، پرستش او باطل است. | ۲۶ |
27 and undefiled before our God and Father, to look after orphans and widows in their affliction, and ever to keep himself unspotted from the world.
| پرستش صاف وبی عیب نزد خدا و پدر این است که یتیمان وبیوه‌زنان را در مصیبت ایشان تفقد کنند و خود رااز آلایش دنیا نگاه دارند. | ۲۷ |
