< Galatians 2 >

1 Fourteen years later I went up to Jerusalem again, with Barnabas, and took Titus also with me
دوای چواردە ساڵ لەگەڵ بەرناباس گەڕامەوە ئۆرشەلیم و تیتۆسیشم لەگەڵ خۆم برد.
2 (I went up at that time in obedience to a revelation). And I laid before them the gospel which I am wont to preach among the Gentiles. I did this privately before those in authority, lest by any means I should be running, or should already have run, in vain.
گەڕانەوەکەم بەگوێرەی ئاشکراکردنێک بوو و ئەو پەیامەی ئینجیل کە لەنێو نەتەوەکان جاڕی دەدەم، تەنها خستمە بەردەم گەورە پیاوانی کڵێسا، تاکو ئەوەی بۆی ڕادەکەم و ڕامکردووە بەفیڕۆ نەڕوات.
3 But although Titus, my companion, was a Greek, they did not compel even him to be circumcised.
بەڵام هەرچەندە تیتۆس کە لەگەڵم بوو یۆنانی بوو، زۆریان لێ نەکرد خەتەنە بکرێت.
4 Yet there were false brethren who had crept in to spy out the freedom we enjoy in Christ Jesus, in order to enslave us again.
ئەم بابەتە لەوەوە سەری هەڵدا هەندێک برایانی درۆزن دزەیان کردبووە ناومان. هاتبوون بمانکەن بە کۆیلە لە ڕێگەی سیخوڕیکردن لەسەر ئەم ئازادییەی کە بەهۆی یەکبوونمان لەگەڵ عیسای مەسیح هەمانە.
5 To them we did not yield submission even for an hour, in order that the truth of the gospel might abide unshaken among you.
بۆ کاتژمێرێکیش ملکەچیان نەبووین، تاکو ڕاستی ئینجیل لەگەڵتان بمێنێتەوە.
6 But those in authority - what they once were makes no difference to me; God is no respecter of persons - those I say who were in authority had no additions to make my message.
بەڵام ئەوانەی بە گەورە پیاو دادەنران، هەرچییەک بن، بەلای منەوە گرنگ نییە، چونکە خودا تەماشای ڕواڵەتی مرۆڤ ناکات، ئەوان هیچیان بۆ پەیامەکەم زیاد نەکرد.
7 On the contrary, when they saw that I had been entrusted with the gospel for the uncircumcised, just as Peter has with the gospel for the circumcised
بەڵکو بە پێچەوانەوە، بینییان کە پەیامی ئینجیل بۆ ناجولەکەکان بە من سپێردراوە، هەروەک پەیامی ئینجیل بۆ جولەکەکان بە پەترۆس سپێردراوە،
8 (for he who has equipped Peter for the apostleship to the circumcised, equipped me also for the apostleship to the Gentiles),
چونکە خودا بەهۆی پەترۆسەوە وەک نێردراو بۆ جولەکەکان کاری دەکرد، لە منیشدا بۆ ناجولەکەکان کاری دەکرد.
9 and when they recognized the grace which had been given to me, James and Cephas and John, then thought to be pillars, gave to Barnabas and to me the right hand of fellowship. They agreed that we should go to the Gentiles and they to the Jews.
کاتێک یاقوب و پەترۆس و یۆحەنا کە بە کۆڵەکە دانرابوون، بەم نیعمەتەیان زانی کە بە من دراوە، ئەوسا ئەوان دەستی ڕاستی هاوبەشییان بۆ من و بەرناباس درێژکرد، تاکو ئێمە بۆ لای نەتەوەکان بچین و ئەوانیش بۆ لای جولەکەکان بچن.
10 They stipulated only that we should remember the poor, which very thing indeed I was quite eager to do.
تەنها داوایان کرد هەژاران لەیاد نەکەین، ئەمەش شتێکە هەمیشە کۆششم بۆی کردووە.
11 But when Cephas came to Antioch I resisted him to his face, because he stood self-condemned.
بەڵام کاتێک پەترۆس هاتە ئەنتاکیا، ڕووبەڕوو بەربەرەکانێم کرد، لەبەر ئەوەی گلەیی لەسەر بوو،
12 For until certain men came from James he used to eat with the Gentile Christians, but when they came, he began to draw back and to separate himself, because he was afraid of the circumcision party.
چونکە پێش ئەوەی کەسانێک لەلای یاقوبەوە بێن، ئەو لەگەڵ ناجولەکەکان نانی دەخوارد، بەڵام کاتێک ئەوان هاتن، لە ترسی ئەو تاقمەی کە دەڵێن دەبێ باوەڕدار خەتەنە بکرێت، خۆی کێشایەوە.
13 And the rest of the Jewish Christians also dissimulated with him, so that even Barnabas was carried away by their hypocrisy.
جولەکەکانی دیکەش لەگەڵیدا دەستیان بە دووڕوویی کرد، تەنانەت بەرناباسیش بە دووڕووییان چەواشە بوو.
14 But when I saw that they were not walking a straight path, in the presence of the truth of the gospel, I said to Cephas before them all. "If you, although you are a Jew, live like the Gentiles and not like the Jews, why do you try to compel the Gentiles to become Jews?
کاتێک بینیم بەگوێرەی ڕێگای ڕاستی پەیامی ئینجیل ناڕۆن، لەبەرچاوی هەمووان بە پەترۆسم گوت: «ئەگەر تۆ جولەکەی، وەک ناجولەکە دەژیت نەک وەکو جولەکە، ئیتر چۆن ناجولەکەکان ناچار دەکەیت نەریتی جولەکەکان پەیڕەو بکەن؟
15 "We are Jews by birth, and not ‘Gentile sinners’;
«ئێمە بە جولەکەیی لەدایک بووین و لە نەتەوە گوناهبارەکان نین،
16 "yet because we know that no man is justified by the works of the Law, but by the faith of Jesus Christ, we ourselves also have put our faith in Jesus Christ, that we might be justified by the faith of Christ, and not by the works of the Law; for "By the works of the Law shall no flesh be justified."
دەزانین مرۆڤ بە کارکردن بە شەریعەت بێتاوان ناکرێ، بەڵکو بە باوەڕ بە عیسای مەسیح. جا ئێمە باوەڕمان بە عیسای مەسیح هێنا تاکو بە باوەڕ بە مەسیح بێتاوان بکرێین، ئەمەش نەک بە کارکردن بە شەریعەت، چونکە لە ڕێی کارکردن بە شەریعەت کەس بێتاوان ناکرێت.
17 But if while seeking to be justified in Christ we ourselves also have been found to be sinners, is Christ then a minister of sin? Far from it!
«بەڵام ئەگەر ئێمە لە هەوڵدانمان بۆ بێتاوانبوون بە مەسیح، خۆمان دۆزییەوە کە گوناهبارین، ئیتر ئایا مەسیح خزمەتکاری گوناهە؟ بێگومان نەخێر!
18 For if I am rebuilding the very things which I destroyed, I am proving myself a transgressor.
ئەگەر من شتێک بنیاد بنێمەوە کە لەپێشدا تێکمدابێت، ئەوا دەیسەلمێنم سەرپێچیکارم.
19 For it is through law I died to law, in order to live to God.
«چونکە لە ڕێگەی شەریعەت بۆ شەریعەت مردم، تاکو بۆ خودا بژیم.
20 I have been crucified with Christ, so it is no longer I who am living, but it is Christ who is living in me; and the life I am now living in the flesh, I am living in faith of the Son of God who loved me and gave himself up for me.
من لەگەڵ مەسیح لە خاچ درام، ئیتر من نیم ئەوەی دەژیێت، بەڵکو مەسیحە لە مندا دەژیێت. ئێستاش کەوا بە جەستە دەژیم، ئەوا بە باوەڕ بە کوڕی خودا دەژیم، ئەوەی منی خۆشویست و خۆی کردە قوربانی بۆ من.
21 I do not annul the grace of God; for if righteousness comes by way of the Law, then indeed Christ died Christ for nothing.
من نیعمەتی خودا پووچەڵ ناکەمەوە، چونکە ئەگەر بێتاوانبوون بە شەریعەت بووایە، ئەوا مردنی مەسیح بێ سوود دەبوو.»

< Galatians 2 >