Acts 23
1 With a stedfast gaze at the Sanhedrin, Paul said, "Brothers, I have lived with a good conscience before God to this day."
Si Pablo mitan-aw ug diretso sa mga miyembro sa konseho ug miingon, “Mga igsoon, nagpuyo ako atubangan sa Dios sa tanang maayong konsinsya hangtod karong adlawa.”
2 Then the High Priest Ananias ordered those who stood near Paul to strike him on the mouth.
Ang labaw nga pari nga si Ananias nagmando niadtong tawo nga nagtindog uban kaniya sa pagsagpa sa iyang baba.
3 "You whited sepulcher," exclaimed Paul, "God will strike you! You are sitting there to judge me according to the law, are you? And do you command me to be struck, contrary to the Law?"
Unya miingon si Pablo ngadto kaniya, “Ang Dios mohapak kanimo, ikaw bong-bong nga gipaputi. Naglingkod ka ba sa paghukom kanako pinaagi sa balaod, ug pagsugo sa paghapak kanako, batok sa balaod?”
4 "Do you rail at God’s high priest?" said the bystanders.
Kadtong mga nanagtindog miingon, “Ingon ba niini ang imong pag-insulto sa labaw nga pari sa Dios?”
5 "Brothers, I did not know that he was the high priest," exclaimed Paul, "for it is written, Thou shalt not speak evil of a ruler of my people."
Si Pablo miingon, “Wala ako makahibalo, mga igsoon, nga siya labaw nga pari. Kay mao kini ang nahisulat, dili ka angay mosulti ug daotan sa magmamando sa imong mga katawhan.”
6 Then perceiving that half the Sanhedrin were Sadducees and the other half Pharisee, he cried out in the Sanhedrin. "Brothers, I am a Pharisee, the son of Pharisees! It is for the hope of the resurrection of the dead that I am on trial!"
Sa dihang nakita ni Pablo ang usa ka bahin sa konseho nga mga Saduseo ug ang ubang mga Pariseo, nag-istorya siya sa makusog didto sa konseho, “Mga igsoon, Ako usa ka Pariseo, anak sa usa ka Pariseo. Tungod kay masaligon ako nga ang pagkabanhaw sa mga patay ingon nga ako hinukman.”
7 When he said this, there arose a quarrel between the Pharisees and Sadducees; the meeting was divided.
Sa dihang iya kining giingon, ang panaglalis nagsugod taliwala sa mga Pariseo ug mga Saduseo, ug ang panagtigom nabahin.
8 For the Sadducees say that there is no resurrection, neither angel nor spirit; the Pharisees affirm them all.
Alang sa mga Saduseo nag-ingon nga walay pagkabanhaw, walay mga anghel, ug walay mga espiritu, apan ang mga Pariseo nag-ingon nga kining tanan anaa.
9 Then a great clamor arose; some of the scribes who belonged to the Pharisaic party stood up, and contended. "We find nothing wrong in this man. What if a spirit has spoken to him, or an angel?"
Busa ang dako nga kaguliyang nahitabo, ug ang ubang mga manunulat sa balaod nga nahisakop sa mga Pariseo mitindog ug nakiglantugi nga nag-ingon, “Wala kitay nakitang sayop niining tawhana. Unsa kaha kung ang espiritu o ang anghel nagsulti ngadto kaniya?”
10 But when the dissension became violent, the tribune, fearing that they would tear Paul in pieces, ordered the troops to march down and take him by force from among them, and bring him into the barracks.
Sa dihang adunay miabot nga dakong panagbangi, ang pangulo sa kapitan nahadlok nga kunis-kunison nila sa pino si Pablo, busa iyang gimanduan ang mga sundalo aron moadto sa ubos ug pugson siya pagkuha gikan sa mga miyembro sa konseho, ug pagdala kaniya didto sa kuta.
11 And the following night the Lord stood by him and said. "Be of good courage; for as you have borne faithful witness concerning me at Jerusalem, so you must testify at Rome also."
Pagkasunod gabii ang Ginoo mitindog tapad kaniya ug miingon,” Ayaw kahadlok, kay ikaw man ang nagpamatuod mahitungod kanako sa Jerusalem, busa kinahanglan usab kang mosaksi sa Roma.”
12 When day dawned the Jews made a conspiracy, and bound themselves under a curse, saying that they would neither eat nor drink till they had killed Paul.
Sa dihang buntag na, ang ubang mga Judio naghimo ug panagsabot ug gitawag nga tinunglo ang ilang kaugalingon: Sila miingon nga dili nila buot mokaon ni moinom bisan unsa hangtod nga mapatay nila si Pablo.
13 And there were more than forty who had sworn this oath.
Adunay sobra 40 ka mga tawo nga naghimo niining laraw.
14 They went to the high priests and elders, and said to them. "We have bound ourselves by a solemn oath to eat nothing until we have killed Paul.
Miadto sila sa mga pangulong pari ug mga kadagkoan ug miingon, “Gibutang namo ang among kaugalingon ilalom sa dakong tunglo, nga dili mokaon hangtod among mapatay si Pablo.
15 "Now do you and the Sanhedrin ask the tribune to bring him down to you, as though you would judge his case more exactly; and we are ready to kill him, before he comes near the place."
Busa karon, pasagdi ang konseho pagsulti sa pangulong kapitan sa pagdala kaniya ngadto kanimo, ingon nga ikaw buot modisisyon sa iyang kaso nga labaw pa sa tukma. Alang kanamo, kami andam sa pagpatay kaniya sa dili pa siya moanhi dinhi.”
16 But Paul’s sister’s son heard of their intended attack, and he went and got into the barracks, and told Paul.
Apan ang anak nga lalaki sa igsoong babaye ni Pablo nakadungog nga sila namakak nga maghulat, busa siya miadto ug misulod sa kuta ug giingnan si Pablo.
17 And Paul called one of the centurions, and said, "Take this young man to the tribune, for he has something to tell him."
Mitawag si Pablo sa usa sa mga kapitan ug miingon, “Dad-a kining batan-ong lalaki didto sa pangulong kapitan, kay aduna siyay gustong isulti ngadto kaniya.”
18 So he took him, and brought his to the tribune, and said, "Paul, the prisoner, called me to him, and begged me to bring this young man to you, because he has something to tell you."
Busa ang kapitan gikuha ang batan-ong lalaki ug gidala siya ngadto sa pangulong kapitan ug miingon, ''Si Pablo nga binilanggo nagtawag kanako ngadto kaniya, ug namalihog kanako sa pagdala niining batan-ong lalaki nganha kanimo. Aduna siyay buot isulti nganha kanimo.”
19 And the tribune took him by the hand, and going aside, asked him privately, "What is it that you have to tell me?"
Ang pangulong kapitan nagdala kaniya pinaagi sa iyang kamot ngadto sa pribadong dapit ug gipangutana siya, “Unsa kining imong isulti kanako?”
20 "The Jews," he answered, "have agreed to ask you to bring down Paul tomorrow to the Sanhedrin, as though they wish to examine his case in detail.
Ang batan-ong lalaki miingon, “Ang mga Judio miuyon sa paghangyo kanimo sa pagdala kang Pablo ugma ngadto sa konseho, ingon nga sila moadto aron sa pagpangutana ug mas tukma mahitungod niining kaso.
21 "Now do not let them persuade, for more than forty men are lying in wait for him, who have bound themselves under a curse, not to eat nor drink until they have killed him; even now they are all ready, awaiting your consent."
Apan ayaw pagsugot ngadto kanila, tungod kay sobra sila sa 40 ka mga tawo nga namakak ug naghulat kaniya. Sila gitawag nga nagtunglo sa ilang mga kaugalingon, ni sa pagkaon o sa pag-inom hangtod ilang mapatay siya. Bisan karon sila andam, naghulat sa pagtugot gikan kanimo.”
22 So the tribune sent the young man home with the injunction, "Tell no man that you have given me this information."
Busa ang pangulong kapitan gitugotan ang batan-ong lalaki nga molakaw, pagkahuman ug tudlo kaniya, “Ayaw pagsaba nga imong gisulti kining mga butanga nganhi kanako.”
23 Then he called two centurions to him and said. "Get ready by nine o’clock tonight two hundred infantry to march as far as Caesarea, and also seventy troopers and two hundred spearmen."
Unya iyang gitawag ang duha ka mga kapitan ug miingon, “Pagkuha ug duha ka gatos ka mga sundalo nga andam sa pag-adto sa mas layo pa sa Cesarea, ug 70 ka mga mangangabayo usab, ug 200 nga magbabangkaw. Ikaw mobiya sa ika tulo nga takna sa kagabhion.”
24 He further ordered them to provide horses on which to mount Paul, so as to bring him safely to Felix, the governor.
Iya usab gimandoan sa paghatag ug mga hayop kanila nga mahimong masakyan ni Pablo, ug sa pagdala kaniya nga luwas ngadto kang Felix nga gobernador.
25 He also wrote a letter in the following terms.
Unya nagsulat siya ug sulat nga sama niini:
26 "Claudius Lysais unto the Most Excellent Governor Felix, greeting.
“Claudio Lisias ngadto sa labing maayo nga gobernador nga si Felix, ug mga pangumusta.
27 "This man Paul had been seized by the Jews, and was about to be killed by them, when I came upon them with the troops, and rescued him, as I had learned that he was a Roman citizen.
Kining tawhana gidakop sa mga Judio ug patyon na unta nila, sa dihang miabot ako kanila uban sa mga sundalo ug giluwas siya, sukad nga akong nahibaloan nga siya usa ka lomulupyo sa Roma.
28 "Anxious to find out why they had accused him, I brought him down to their Sanhedrin.
Gusto nako mahibalo ngano nga giakusahan nila siya, busa ako siyang gikuha ngadto sa ilang konseho.
29 "Here I learned that he was accused about questions of their law, but was not charged with anything worthy of death or imprisonment.
Akong nahibaw-an nga siya giakusahan mahitungod sa mga pangutana sa ilang kaugalingong balaod, apan walay giakusar batok kaniya nga angay sa kamatayon o pagkabilanggo.
30 "Now when I received information that there would be a plot against the man, I sent him at once to you, charging his accusers also to speak against him before you."
Unya kini nahimo nga inila nganhi kanako nga adunay laraw batok sa tawo, busa ako dayon siyang gipadala nganha kanimo, ug gitugonan ang iyang magsusumbong usab sa pagdala sa ilang mga sumbong batok kaniya sa imong presensiya. Panamilit.”
31 So the soldiers took Paul, as they were bid, and brought him by night to Antipatris.
Busa ang mga sundalo misunod sa ilang mga mando: gikuha nila si Pablo ug gidala siya pagkagabii sa Antipatris.
32 Next day the infantry returned to the barracks, leaving the troopers to ride on with him.
Sa sunod adlaw, kasagaran sa mga sundalo nibiya sa mangangabayo aron pagkuyog uban kaniya ug sila mismo nibalik ngadto sa kuta.
33 They reached Caesarea and delivered the letter to the governor, and also presented Paul before him.
Sa dihang ang mga mangangabayo niabot sa Cesarea ug gihatod ang sulat ngadto sa gobernador, ilang gipakita usab si Pablo ngadto kaniya.
34 After reading the letter, he asked to what province he belonged, and when he understood that he was of Cilicia, he said,
Sa dihang nabasa sa gobernador ang sulat, nangutana siya asa nga probinsiya gikan si Pablo; sa dihang iyang nahibaw-an nga siya gikan sa Cilicia, miingon siya,
35 "I will hear your case when your accusers also are come." And he ordered him to be kept in custody in Herod’s palace.
“Nadungog ko ikaw nga bug-os sa dihang ang imong magsusumbong mianhi.” Unya nagmando siya sa pagtago kaniya sa palasyo ni Herodes.
