< Acts 18 >

1 After this Paul left Athens and went to Corinth.
μετα δε ταυτα χωρισθεις ο παυλος εκ των αθηνων ηλθεν εις κορινθον
2 Here he found a certain Jew named Aquila, a native of Pontus, who had recently come from Italy with his wife, Priscilla, because Claudius had ordered all Jews to leave Rome.
και ευρων τινα ιουδαιον ονοματι ακυλαν ποντικον τω γενει προσφατως εληλυθοτα απο της ιταλιας και πρισκιλλαν γυναικα αυτου δια το διατεταχεναι κλαυδιον χωριζεσθαι παντας τους ιουδαιους εκ της ρωμης προσηλθεν αυτοις
3 Paul came to them, and because he was of the same trade with them, he lodged with them, and worked with them - for by trade they were tentmakers.
και δια το ομοτεχνον ειναι εμενεν παρ αυτοις και ειργαζετο ησαν γαρ σκηνοποιοι την τεχνην
4 Every Sabbath he used to preach in the synagogue, and tried to persuade both Jews and Greeks.
διελεγετο δε εν τη συναγωγη κατα παν σαββατον επειθεν τε ιουδαιους και ελληνας
5 And when Silas and Timothy arrived from Macedonia, Paul was engrossed in his message, earnestly testifying to the Jews that Jesus was the Messiah.
ως δε κατηλθον απο της μακεδονιας ο τε σιλας και ο τιμοθεος συνειχετο τω πνευματι ο παυλος διαμαρτυρομενος τοις ιουδαιοις τον χριστον ιησουν
6 But as they opposed him and abused him, he shook out his garments in protest, and said. "Your blood be upon your own hands. I am clean. From now on I will go to the Gentiles."
αντιτασσομενων δε αυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος τα ιματια ειπεν προς αυτους το αιμα υμων επι την κεφαλην υμων καθαρος εγω απο του νυν εις τα εθνη πορευσομαι
7 So he left the place, and went into the house of a man named Titus Justus, a worshiper of God, whose house adjoined the synagogue.
και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις οικιαν τινος ονοματι ιουστου σεβομενου τον θεον ου η οικια ην συνομορουσα τη συναγωγη
8 And Crispus, the warden of the synagogue, believed on the Lord, with all his household; and many of the Corinthians from time to time listened, believed, and were baptized.
κρισπος δε ο αρχισυναγωγος επιστευσεν τω κυριω συν ολω τω οικω αυτου και πολλοι των κορινθιων ακουοντες επιστευον και εβαπτιζοντο
9 And the Lord said to Paul in a vision, by night. "Have no fear; go on speaking, and do not keep silent;
ειπεν δε ο κυριος δι οραματος εν νυκτι τω παυλω μη φοβου αλλα λαλει και μη σιωπησης
10 "for I am with you, and no one shall set upon you to injure you; for I have very many people in this city."
διοτι εγω ειμι μετα σου και ουδεις επιθησεται σοι του κακωσαι σε διοτι λαος εστιν μοι πολυς εν τη πολει ταυτη
11 So he lived there a year and six months and continued to teach them the word of God.
εκαθισεν τε ενιαυτον και μηνας εξ διδασκων εν αυτοις τον λογον του θεου
12 But when Gallio was proconsul of Achaia, the Jews with one accord rose against Paul, and brought him before the tribunal.
γαλλιωνος δε ανθυπατευοντος της αχαιας κατεπεστησαν ομοθυμαδον οι ιουδαιοι τω παυλω και ηγαγον αυτον επι το βημα
13 "This fellow," they said, "is persuading men to offer unlawful worship to God."
λεγοντες οτι παρα τον νομον ουτος αναπειθει τους ανθρωπους σεβεσθαι τον θεον
14 Paul was about to open his mouth, when Gallio said to the Jews. "If it had been some misdemeanor or wicked villainy, it would have been within reason for me to listen to you Jews;
μελλοντος δε του παυλου ανοιγειν το στομα ειπεν ο γαλλιων προς τους ιουδαιους ει μεν ουν ην αδικημα τι η ραδιουργημα πονηρον ω ιουδαιοι κατα λογον αν ηνεσχομην υμων
15 but as these are merely questions about words and names and your own law, you yourselves must see to it. I am not willing to be a judge of these matters."
ει δε ζητημα εστιν περι λογου και ονοματων και νομου του καθ υμας οψεσθε αυτοι κριτης γαρ εγω τουτων ου βουλομαι ειναι
16 And he drove them from the tribunal.
και απηλασεν αυτους απο του βηματος
17 Then they all laid hold of Sosthenes, the warden of the synagogue, and beat him in front of the tribunal; but Gallio took no notice.
επιλαβομενοι δε παντες οι ελληνες σωσθενην τον αρχισυναγωγον ετυπτον εμπροσθεν του βηματος και ουδεν τουτων τω γαλλιωνι εμελεν
18 And Paul after remaining in Corinth some time longer, took leave of the brothers, and sailed away to Syria, accompanied by Priscilla and Aquila. As Paul was under a vow, he had his head shaved at Cenchrea.
ο δε παυλος ετι προσμεινας ημερας ικανας τοις αδελφοις αποταξαμενος εξεπλει εις την συριαν και συν αυτω πρισκιλλα και ακυλας κειραμενος την κεφαλην εν κεγχρεαις ειχεν γαρ ευχην
19 When they came to Ephesus he left them there; but he himself entered into the synagogue and reasoned with the Jews.
κατηντησεν δε εις εφεσον κακεινους κατελιπεν αυτου αυτος δε εισελθων εις την συναγωγην διελεχθη τοις ιουδαιοις
20 When they begged him to stay longer, he would not consent,
ερωτωντων δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι παρ αυτοις ουκ επενευσεν
21 but said, as he took leave of them, "I will return again to you, if God will."
αλλ απεταξατο αυτοις ειπων δει με παντως την εορτην την ερχομενην ποιησαι εις ιεροσολυμα παλιν δε ανακαμψω προς υμας του θεου θελοντος και ανηχθη απο της εφεσου
22 Then, setting sail from Ephesus, he landed at Caesarea; he went up to Jerusalem and saluted the church, and came down to Antioch.
και κατελθων εις καισαρειαν αναβας και ασπασαμενος την εκκλησιαν κατεβη εις αντιοχειαν
23 After spending some time there, he set out and went through the region of Galatia and Phrygia, in order, and strengthened all the disciples.
και ποιησας χρονον τινα εξηλθεν διερχομενος καθεξης την γαλατικην χωραν και φρυγιαν επιστηριζων παντας τους μαθητας
24 Now a certain Jew named Apollos, a native of Alexandria, a learned man and mighty in the Scriptures, came to Ephesus.
ιουδαιος δε τις απολλως ονοματι αλεξανδρευς τω γενει ανηρ λογιος κατηντησεν εις εφεσον δυνατος ων εν ταις γραφαις
25 He had been instructed in the ways of the Lord, and being full of zeal, he used to speak and to teach accurately the facts about Jesus, although he knew only the baptism of John.
ουτος ην κατηχημενος την οδον του κυριου και ζεων τω πνευματι ελαλει και εδιδασκεν ακριβως τα περι του κυριου επισταμενος μονον το βαπτισμα ιωαννου
26 He began to speak boldly in the synagogue; and when Priscilla and Aquila heard him they took him home and explained to him more accurately the way of God.
ουτος τε ηρξατο παρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δε αυτου ακυλας και πρισκιλλα προσελαβοντο αυτον και ακριβεστερον αυτω εξεθεντο την του θεου οδον
27 When he wished to cross over into Achaia, the brothers encouraged him, and wrote to the disciples in Corinth to receive him. On his arrival he mightily helped those who through grace had believed,
βουλομενου δε αυτου διελθειν εις την αχαιαν προτρεψαμενοι οι αδελφοι εγραψαν τοις μαθηταις αποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενος συνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν δια της χαριτος
28 for he powerfully refuted the Jews in public argument, proving to them from the Scriptures that Jesus is the Messiah.
ευτονως γαρ τοις ιουδαιοις διακατηλεγχετο δημοσια επιδεικνυς δια των γραφων ειναι τον χριστον ιησουν

< Acts 18 >