Philippians 2
1 Wherefore, if there be any consolation in Christ; if any comfort of love; if any fellowship of the Spirit; if any sympathies and tender mercies,
Әгәр әнди Мәсиһтә риғбәт бар дейилсә, муһәббәтниң тәсәллиси бар дейилсә, Роһниң сирдашлиғи бар дейилсә, қәлбдә ич ағритишлар һәм рәһимдиллиқ бар дейилсә,
2 complete this my joy, that you be likeminded; having the very same love, being unanimous, minding the one thing.
— әнди охшаш бир ой-пикирдә болуп, бир-бириңларға охшаш муһәббәттә бағлинип, бир җан бир нийәттә болуп, араңларда һеч иш риқабәттин яки қуруқ шөһрәтпәрәсликтин болмисун; әксичә, ой-хиялиңларда кичик пеиллиқ болуп һәр бириңлар башқиларни өзүңлардин жуқури дәп билиңлар; шундақ болғанда шат-хурамлиғимни камил қилисиләр.
3 Let nothing be done through strife or vainglory, but, in humbleness of mind esteem each other better that yourselves:
4 not aiming every one at his own interests, but every one also, at the interests of the others.
Һәр бириңлар пәқәт өз ишлириңларға көңүл бөлүп қалмай, бәлки башқиларниңкигиму көңүл бөлүңлар.
5 Now let this disposition be in you which was also in Christ Jesus;
Мәсиһ Әйсада болған ой-позитсийә силәрдиму болсун: —
6 who, though he was in the form of God, did not affect to appear in divine majesty;
У Худаниң тип-шәклидә болсиму, Өзини Худа билән тәң қилишни олҗа қилип тутувалмиди;
7 but divested himself, taking upon him the form of a servant, being made in the likeness of men;
Әксичә, У Өзидин һәммини қуруқдиди, Өзигә қулниң шәклини елип, Инсанларниң сияқиға кирип, инсаний тәбиәттин ортақдаш болуп,
8 and being found in fashion as a man, he humbled himself, and became obedient to death, even the death of the cross.
Өзини төвән қилип, Һәтта өлүмгичә, йәни кресттики өлүмгичә итаәтмән болди;
9 And for this reason, God has exceedingly exalted him, and has bestowed on him a name which is above every name;
Шуңа Худа Уни интайин жуқури көтирип мәртивилик қилди, Униңға һәр қандақ намдин үстүн болған намни беғишлидики,
10 that, at the name of Jesus, every knee should bow; of those in heaven, and upon the earth, and under the earth;
Әйсаниң намиға асманларда, йәр йүзидә һәм йәр астида барлиқ тизлар пүкүлүп,
11 and that every tongue should confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father.
ХудаАтиға шан-шәрәп кәлтүрүп һәр бир тил Әйса Мәсиһниң Рәб екәнлигини етирап қилиду.
12 Wherefore, my beloved, since you have always obeyed, not in my presence only, but now much more in my absence; effectually work out your own salvation, with fear and trembling;
Шуниң билән, әй сөйүмлүклирим, силәр һемишә итаәт қилғиниңлардәк, пәқәт мән йениңларда болғинимдила әмәс, бәлки һазирқидәк мән силәрдин нери болғанда техиму шундақ итаәт билән әймиништә, титригән һалда өз ниҗатиңларни һәртәрәпкә тәтбиқлашқа интилиңлар.
13 for it is God who works effectually in you, both to will and to perform, on account of his benevolence.
Чүнки Худаниң гөзәл хаһиши бойичә силәрниң ирадә тиклишиңларға вә шуниңдәк уни әмәлгә ашурушуңларда ичиңларда ишлигучи Униң Өзидур.
14 Do all things without murmurings and disputings;
Һәммә ишларни ғудуңшимай яки талаш-тартиш қилмай қилиңлар;
15 that you may be blameless and harmless, the children of God, unblemished in the midst of a crooked and perverse race; among whom shine as lights in the world,
шуниң билән силәр әйипсиз, сап диллиқ болуп, бу дәвирдики тәтүр, әсәббий адәмләр оттурисида яшап, уларниң арисида дунияға йоруқлуқ бәргүчиләрдәк парлап, Худаниң дағсиз пәрзәнтлири болисиләр;
16 holding forth the word of life; that I may rejoice in the day of Christ, that I have not run in vain, nor have labored in vain.
шуниңдәк һаятниң сөз-каламини сунуп бәргүчи болғиниңлар түпәйлидин, мән силәрдин Мәсиһниң күнидә бекар жүгүрмәптимән, бекар җапа тартмаптимән дәп пәхирлинип тәнтәнә қилайлайдиған болимән.
17 Yes, and if I be made a drink-offering upon the sacrifice and ministry of your faith, I joy and rejoice with you all;
Һәтта мән «шарап һәдийә» сүпитидә етиқатиңлардики қурбанлиқ һәм хизмәт-ибадәтниң үстигә қуюлсамму, мән шатлинимән, шундақла силәр билән биллә ортақ шатлинимән.
18 and for the same do you also joy and rejoice with me.
Силәрму охшаш йолда шатлинисиләр вә мән билән биллә ортақ шатлинишиңлар керәк.
19 Now I hope in the Lord Jesus to send Timothy to you soon, that I also may be of good courage, that I also may be of good courage, when I know your affairs.
Лекин мән Рәбдә пат арида Тимотийни йениңларға әвәтишни үмүт қилимәнки, әһвалиңларни аңлап мәнму хуш болсам;
20 For I have no one like disposed, who will sincerely take care of your affairs;
чүнки йенимда униңға охшаш, дилимиз бир болған, ишлириңларға чин дилидин көңүл бөлгүчи башқа адәм йоқтур.
21 for all seek their own, not the things of Jesus Christ.
Чүнки һәммә адәм Әйса Мәсиһниң ишлириға әмәс, бәлки өзиниң ишлири билән шуғуллинишқа интилиду;
22 But you know the proof of him, that, as a son with a father, so he has served with me in the gospel.
амма силәр униң салаһийитини, униң хуш хәвәрниң хизмитидә худди атисиға һәмраһ болуп ишләйдиған балидәк мән билән биргә меһнәт сиңдүргәнлигини билисиләр.
23 Now, indeed, I hope to send him immediately, as soon as I shall see how it will go with me.
Әнди ақивитимниң қандақ болидиғанлиғини ениқ билгән һаман, уни дәрһал маңдуруветишни үмүт қилимән;
24 However, I am fully persuaded by the Lord, that even I myself shall soon come.
амма өзүмниң йениңларға пат арида баридиғанлиғимға Рәб арқилиқ ишәшим бар.
25 Yet I thought it necessary to send to you Epaphroditus, my brother and fellowlaborer, and fellowsoldier; but your Apostle, and a minister to my want.
Амма буниңдин авал мениң қериндишим, хизмәтдишим һәм сәпдишим болған, силәрниң әлчиңлар һәм һаҗитимдин чиққан қурбанлиқ ярдимиңларни йәткүзгүчи Епафродитни йениңларға әвәтишни зөрүр таптим,
26 For he longed after you all, and was exceedingly grieved, because you had heard that he had been sick.
чүнки у һәммиңларға сеғинип тәлпүнгән еди һәм силәрниң униң кесәл һалидин хәвәр тапқиниңлар түпәйлидин азапланди.
27 And, indeed, he was sick nigh to death: but God had mercy on him; and not on him only, but on me also, that I might not have sorrow upon sorrow.
У дәрвәқә кесәл болуп әҗәлгә йеқинлишип қалди; лекин Худа униңға рәһим қилди; һәм мениң дәрдимниң үстигә дәрд болмисун дәп ялғуз униңғила әмәс, бәлки маңиму рәһим қилди.
28 Wherefore I have sent him the more speedily, that seeing him again, you may rejoice, and that I may be the more free from sorrow.
Шуниңдәк униң билән йәнә көрүшүп шатлинишиңлар вә шундақла өзүмгә нисбәтән дәрдлиримни азайтиш үчүн уни техиму җиддий йолға салмақчимән.
29 Receive him, therefore, in the Lord, with all joy, and have such persons in great estimation;
Әнди уни шат-хурамлиқ билән Рәбдә қобул қилиңлар һәм униңдәк адәмләргә һөрмәт қилиңлар;
30 because for the work of Christ, he drew nigh to death, not regarding his life, that he might fully supply the want of your service toward me.
чүнки у Мәсиһниң хизмитини дәп, силәрниң маңа қилмақчи болған ярдимиңларни беҗириштә йолуққан бошлуқни толдуруп әҗәлгә йүзлинип, өз җенини тәвәккүл қилди.
