Matthew 25
1 Then may the kingdom of heaven be compared to ten virgins, who went out with their lamps to meet the bridegroom.
ยา ทศ กนฺยา: ปฺรทีปานฺ คฺฤหฺลโตฺย วรํ สากฺษาตฺ กรฺตฺตุํ พหิริตา: , ตาภิสฺตทา สฺวรฺคียราชฺยสฺย สาทฺฤศฺยํ ภวิษฺยติฯ
2 Of these, five were prudent and five foolish.
ตาสำ กนฺยานำ มเธฺย ปญฺจ สุธิย: ปญฺจ ทุรฺธิย อาสนฺฯ
3 The foolish took their lamps, but carried no oil with them.
ยา ทุรฺธิยสฺตา: ปฺรทีปานฺ สงฺเค คฺฤหีตฺวา ไตลํ น ชคฺฤหุ: ,
4 But the prudent, besides their lamps, carried oil in their vessels.
กินฺตุ สุธิย: ปฺรทีปานฺ ปาเตฺรณ ไตลญฺจ ชคฺฤหุ: ฯ
5 While the bridegroom tarried, they all became drowsy, and fell asleep.
อนนฺตรํ วเร วิลมฺพิเต ตา: สรฺวฺวา นิทฺราวิษฺฏา นิทฺรำ ชคฺมุ: ฯ
6 And at midnight a cry was raised, The bridegroom is coming, go out and meet him.
อนนฺตรมฺ อรฺทฺธราเตฺร ปศฺยต วร อาคจฺฉติ, ตํ สากฺษาตฺ กรฺตฺตุํ พหิรฺยาเตติ ชนรวาตฺ
7 Then all the virgins arose and trimmed their lamps.
ตา: สรฺวฺวา: กนฺยา อุตฺถาย ปฺรทีปานฺ อาสาทยิตุํ อารภนฺตฯ
8 And the foolish said to the prudent, Give us of your oil; for our lamps are going out.
ตโต ทุรฺธิย: สุธิย อูจุ: , กิญฺจิตฺ ไตลํ ทตฺต, ปฺรทีปา อสฺมากํ นิรฺวฺวาณา: ฯ
9 But the prudent answered, saying, Lest there be not enough for us and you, go rather to them who sell, and buy for yourselves.
กินฺตุ สุธิย: ปฺรตฺยวทนฺ, ทตฺเต ยุษฺมานสฺมำศฺจ ปฺรติ ไตลํ นฺยูนีภเวตฺ, ตสฺมาทฺ วิเกฺรตฺฤณำ สมีปํ คตฺวา สฺวารฺถํ ไตลํ กฺรีณีตฯ
10 While they went to buy, the bridegroom came, and those who were ready, went in with him to the marriage, and the door was shut.
ตทา ตาสุ เกฺรตุํ คตาสุ วร อาชคาม, ตโต ยา: สชฺชิตา อาสนฺ, ตาเสฺตน สากํ วิวาหียํ เวศฺม ปฺรวิวิศุ: ฯ
11 Afterward the other virgins came also, saying, Master, Master, open to us.
อนนฺตรํ ทฺวาเร รุทฺเธ อปรา: กนฺยา อาคตฺย ชคทุ: , เห ปฺรโภ, เห ปฺรโภ, อสฺมานฺ ปฺรติ ทฺวารํ โมจยฯ
12 He answered, Indeed, I say to you, I know you not.
กินฺตุ ส อุกฺตวานฺ, ตถฺยํ วทามิ, ยุษฺมานหํ น เวทฺมิฯ
13 Watch, therefore, because you know neither the day nor the hour.
อโต ชาคฺรต: สนฺตสฺติษฺฐต, มนุชสุต: กสฺมินฺ ทิเน กสฺมินฺ ทณฺเฑ วาคมิษฺยติ, ตทฺ ยุษฺมาภิ รฺน ชฺญายเตฯ
14 For the Son of Man is like one who intending to travel, called his servants, and committed to them his stock;
อปรํ ส เอตาทฺฤศ: กสฺยจิตฺ ปุํสสฺตุลฺย: , โย ทูรเทศํ ปฺรติ ยาตฺรากาเล นิชทาสานฺ อาหูย เตษำ สฺวสฺวสามรฺถฺยานุรูปมฺ
15 to one he gave five talents, to another two, and to another one; to each according to his respective ability, and immediately set out.
เอกสฺมินฺ มุทฺราณำ ปญฺจ โปฏลิกา: อนฺยสฺมึศฺจ เทฺว โปฏลิเก อปรสฺมึศฺจ โปฏลิไกกามฺ อิตฺถํ ปฺรติชนํ สมรฺปฺย สฺวยํ ปฺรวาสํ คตวานฺฯ
16 Then he who had received the five talents, went and traded with them, and gained five others.
อนนฺตรํ โย ทาส: ปญฺจ โปฏลิกา: ลพฺธวานฺ, ส คตฺวา วาณิชฺยํ วิธาย ตา ทฺวิคุณีจการฯ
17 Likewise he who had received two, gained other two.
ยศฺจ ทาโส เทฺว โปฏลิเก อลภต, โสปิ ตา มุทฺรา ทฺวิคุณีจการฯ
18 Whereas he who had received but one, digged a hole in the ground and hid his master's money.
กินฺตุ โย ทาส เอกำ โปฏลิกำ ลพฺธวานฺ, ส คตฺวา ภูมึ ขนิตฺวา ตนฺมเธฺย นิชปฺรโภสฺตา มุทฺรา โคปยาญฺจการฯ
19 After a long time, their master returned and reckoned with them.
ตทนนฺตรํ พหุติเถ กาเล คเต เตษำ ทาสานำ ปฺรภุราคตฺย ไตรฺทาไส: สมํ คณยาญฺจการฯ
20 Then he who had received the five talents, came and presented five other talents, saying, Sir, you delivered to me five talents; here they are, and five other talents which I have gained.
ตทานีํ ย: ปญฺจ โปฏลิกา: ปฺราปฺตวานฺ ส ตา ทฺวิคุณีกฺฤตมุทฺรา อานีย ชคาท; เห ปฺรโภ, ภวตา มยิ ปญฺจ โปฏลิกา: สมรฺปิตา: , ปศฺยตุ, ตา มยา ทฺวิคุณีกฺฤตา: ฯ
21 His master answered, Well done, good and faithful servant, you have been faithful in a small matter, I will give you a more important trust. Partake you of your master's joy.
ตทานีํ ตสฺย ปฺรภุสฺตมุวาจ, เห อุตฺตม วิศฺวาสฺย ทาส, ตฺวํ ธโนฺยสิ, โสฺตเกน วิศฺวาโสฺย ชาต: , ตสฺมาตฺ ตฺวำ พหุวิตฺตาธิปํ กโรมิ, ตฺวํ สฺวปฺรโภ: สุขสฺย ภาคี ภวฯ
22 He, also, who had received the two talents, advancing said, Sir, you delivered to me two talents: here they are, and two other talents which I have gained.
ตโต เยน เทฺว โปฏลิเก ลพฺเธ โสปฺยาคตฺย ชคาท, เห ปฺรโภ, ภวตา มยิ เทฺว โปฏลิเก สมรฺปิเต, ปศฺยตุ เต มยา ทฺวิคุณีกฺฤเตฯ
23 His master answered, Well done, good and faithful servant, you have been faithful in a small matter, I will give you a more important trust. Partake you of your master's joy.
เตน ตสฺย ปฺรภุสฺตมโวจตฺ, เห อุตฺตม วิศฺวาสฺย ทาส, ตฺวํ ธโนฺยสิ, โสฺตเกน วิศฺวาโสฺย ชาต: , ตสฺมาตฺ ตฺวำ พหุทฺรวิณาธิปํ กโรมิ, ตฺวํ นิชปฺรโภ: สุขสฺย ภาคี ภวฯ
24 Then came he also who had received the talent, and said, Sir, I know that you are a severe man, reaping where you have not sown, and gathering where you have not scattered;
อนนฺตรํ ย เอกำ โปฏลิกำ ลพฺธวานฺ, ส เอตฺย กถิตวานฺ, เห ปฺรโภ, ตฺวำ กฐินนรํ ชฺญาตวานฺ, ตฺวยา ยตฺร โนปฺตํ, ตไตฺรว กฺฤตฺยเต, ยตฺร จ น กีรฺณํ, ตไตฺรว สํคฺฤหฺยเตฯ
25 being therefore afraid, I hid your talent under ground; but now I restore you your own.
อโตหํ สศงฺก: สนฺ คตฺวา ตว มุทฺรา ภูมเธฺย สํโคปฺย สฺถาปิตวานฺ, ปศฺย, ตว ยตฺ ตเทว คฺฤหาณฯ
26 His master answering, said to him, Malignant and slothful servant, did you know that I reap where I have not sown, and gather where I have not scattered?
ตทา ตสฺย ปฺรภุ: ปฺรตฺยวทตฺ เร ทุษฺฏาลส ทาส, ยตฺราหํ น วปามิ, ตตฺร ฉินทฺมิ, ยตฺร จ น กิรามิ, ตเตฺรว สํคฺฤหฺลามีติ เจทชานาสฺตรฺหิ
27 Should you not then have given my money to the bankers, that, at my return, I might have received it with interest?
วณิกฺษุ มม วิตฺตารฺปณํ ตโวจิตมาสีตฺ, เยนาหมาคตฺย วฺฤทฺวฺยา สากํ มูลมุทฺรา: ปฺราปฺสฺยมฺฯ
28 Take from him, therefore, the talent, and give it to him who has ten:
อโตสฺมาตฺ ตำ โปฏลิกามฺ อาทาย ยสฺย ทศ โปฏลิกา: สนฺติ ตสฺมินฺนรฺปยตฯ
29 for to every one that has, more shall be given, and he shall abound; but from him that has not, even that which he has shall be taken.
เยน วรฺทฺวฺยเต ตสฺมินฺไนวารฺปิษฺยเต, ตไสฺยว จ พาหุลฺยํ ภวิษฺยติ, กินฺตุ เยน น วรฺทฺวฺยเต, ตสฺยานฺติเก ยตฺ กิญฺจน ติษฺฐติ, ตทปิ ปุนรฺเนษฺยเตฯ
30 And thrust out this unprofitable servant into darkness, where shall be weeping and gnashing of teeth.
อปรํ ยูยํ ตมกรฺมฺมณฺยํ ทาสํ นีตฺวา ยตฺร สฺถาเน กฺรนฺทนํ ทนฺตฆรฺษณญฺจ วิเทฺยเต, ตสฺมินฺ พหิรฺภูตตมสิ นิกฺษิปตฯ
31 Now when the Son of Man shall come in his glory, accompanied by all the angels, and shall be seated on his glorious throne;
ยทา มนุชสุต: ปวิตฺรทูตานฺ สงฺคิน: กฺฤตฺวา นิชปฺรภาเวนาคตฺย นิชเตโชมเย สึหาสเน นิเวกฺษฺยติ,
32 then shall all the nations be assembled before him; and out of them he will separate the good from the bad, as a shepherd separates the sheep from the goats.
ตทา ตตฺสมฺมุเข สรฺวฺวชาตียา ชนา สํเมลิษฺยนฺติฯ ตโต เมษปาลโก ยถา ฉาเคโภฺย'วีนฺ ปฺฤถกฺ กโรติ ตถา โสเปฺยกสฺมาทนฺยมฺ อิตฺถํ ตานฺ ปฺฤถก กฺฤตฺวาวีนฺ
33 The sheep he will set at his right hand, and the goats at his left.
ทกฺษิเณ ฉาคำศฺจ วาเม สฺถาปยิษฺยติฯ
34 Then will the King say to those at his right hand: Come, you blessed of my Father, inherit the kingdom prepared for you from the foundation of the world:
ตต: ปรํ ราชา ทกฺษิณสฺถิตานฺ มานวานฺ วทิษฺยติ, อาคจฺฉต มตฺตาตสฺยานุคฺรหภาชนานิ, ยุษฺมตฺกฺฤต อา ชคทารมฺภตฺ ยทฺ ราชฺยมฺ อาสาทิตํ ตทธิกุรุตฯ
35 for I was hungry, and you gave me food; I was thirsty, and you gave me drink; I was a stranger, and you lodged me; I was a stranger, and you lodged me;
ยโต พุภุกฺษิตาย มหฺยํ โภชฺยมฺ อทตฺต, ปิปาสิตาย เปยมทตฺต, วิเทศินํ มำ สฺวสฺถานมนยต,
36 I was naked, and you clothed me; I was sick and you assisted me; I was in prison, and you visited me.
วสฺตฺรหีนํ มำ วสนํ ปรฺยฺยธาปยต, ปีฑีตํ มำ ทฺรษฺฏุมาคจฺฉต, การาสฺถญฺจ มำ วีกฺษิตุม อาคจฺฉตฯ
37 Then the righteous will answer him, saying, Lord, when did we see thee hungry, and feed thee; or thirsty, and give thee drink?
ตทา ธารฺมฺมิกา: ปฺรติวทิษฺยนฺติ, เห ปฺรโภ, กทา ตฺวำ กฺษุธิตํ วีกฺษฺย วยมโภชยาม? วา ปิปาสิตํ วีกฺษฺย อปายยาม?
38 When did we see thee a stranger, and lodged thee; or naked, and clothed thee?
กทา วา ตฺวำ วิเทศินํ วิโลกฺย สฺวสฺถานมนยาม? กทา วา ตฺวำ นคฺนํ วีกฺษฺย วสนํ ปรฺยฺยธาปยาม?
39 When did we see thee sick, or in prison, and visited thee?
กทา วา ตฺวำ ปีฑิตํ การาสฺถญฺจ วีกฺษฺย ตฺวทนฺติกมคจฺฉาม?
40 The King will reply to them, Indeed, I say to you, that inasmuch as you have done this to any the least of these my brethren, you have done it to me.
ตทานีํ ราชา ตานฺ ปฺรติวทิษฺยติ, ยุษฺมานหํ สตฺยํ วทามิ, มไมเตษำ ภฺราตฺฤณำ มเธฺย กญฺจไนกํ กฺษุทฺรตมํ ปฺรติ ยทฺ อกุรุต, ตนฺมำ ปฺรตฺยกุรุตฯ
41 Then he will say to those at his left hand, Depart from me, you cursed, into the eternal fire, prepared for the devil and his messengers; (aiōnios g166)
ปศฺจาตฺ ส วามสฺถิตานฺ ชนานฺ วทิษฺยติ, เร ศาปคฺรสฺตา: สรฺเวฺว, ไศตาเน ตสฺย ทูเตภฺยศฺจ โย'นนฺตวหฺนิราสาทิต อาเสฺต, ยูยํ มทนฺติกาตฺ ตมคฺนึ คจฺฉตฯ (aiōnios g166)
42 for I was hungry, but you gave me no food; thirsty, but you gave me no drink;
ยโต กฺษุธิตาย มหฺยมาหารํ นาทตฺต, ปิปาสิตาย มหฺยํ เปยํ นาทตฺต,
43 I was a stranger, but you did not lodge me; naked, but you did not clothe me; sick, and in prison, but you did not visit me.
วิเทศินํ มำ สฺวสฺถานํ นานยต, วสนหีนํ มำ วสนํ น ปรฺยฺยธาปยต, ปีฑิตํ การาสฺถญฺจ มำ วีกฺษิตุํ นาคจฺฉตฯ
44 Then they also will answer, saying, Lord, when did we see thee hungry, or thirsty, or a stranger, or naked, or sick, or in prison, and did not assist thee?
ตทา เต ปฺรติวทิษฺยนฺติ, เห ปฺรโภ, กทา ตฺวำ กฺษุธิตํ วา ปิปาสิตํ วา วิเทศินํ วา นคฺนํ วา ปีฑิตํ วา การาสฺถํ วีกฺษฺย ตฺวำ นาเสวามหิ?
45 Then he will reply to them, saying, Indeed, I say to you, that inasmuch as you did it not to any the least of these, you did it not to me.
ตทา ส ตานฺ วทิษฺยติ, ตถฺยมหํ ยุษฺมานฺ พฺรวีมิ, ยุษฺมาภิเรษำ กญฺจน โกฺษทิษฺฐํ ปฺรติ ยนฺนาการิ, ตนฺมำ ปฺรเตฺยว นาการิฯ
