Mark 4
1 Again, he was teaching by the sea side, when so great a multitude gathered about him, that he was obliged to go aboard a bark, and sit there, while all the people remained on shore.
I począł zasię uczyć przy morzu; i zgromadził się do niego lud wielki, tak iż wstąpiwszy w łódź, siedział na morzu, a wszystek lud był przy morzu na ziemi.
2 Then he taught them many things by parables.
I nauczał ich wiele rzeczy w podobieństwach, a mówił do nich w nauce swojej: Słuchajcie!
3 In teaching, he said to them, Attend, behold the sower went out to sow.
Oto wyszedł rozsiewca, aby rozsiewał.
4 And as he sowed, part of the seed fell by the way-side, and the birds came and picked it up.
I stało się, gdy rozsiewał, że jedno padło podle drogi, a ptaki niebieskie przyleciały i podziobały je.
5 Part fell upon rocky ground, where it had little mold. This sprang sooner, because there was no depth of soil.
Drugie zasię padło na miejsce opoczyste, gdzie nie miało wiele ziemi; i prędko weszło, przeto iż nie miało głębokości ziemi;
6 But after the sun had beaten upon it, it was scorched, and having no root, it withered away.
A gdy słońce weszło, wygorzało, a iż korzenia nie miało, uschło.
7 Part fell among thorns; and the thorns grew up and stifled it, so that it yielded nothing.
A drugie padło między ciernie; i wzrosły ciernie i zadusiły je, i nie wydało pożytku.
8 Part fell into good ground, and sprang up, and became so fruitful, that some grains produced thirty, some sixty, and some a hundred.
Drugie zasię padło na ziemię dobrą, i wydało pożytek bujno wschodzący i rosnący; i przyniosło jedno trzydziesiątny, a drugie sześćdziesiątny, a drugie setny.
9 He added. Whoever has ears to hear, let him hear.
I mówił im: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.
10 When he was in private, those who were about him with the twelve, asked him the meaning of the parable.
A gdy sam tylko był, pytali go ci, co przy nim byli ze dwunastoma, o to podobieństwo.
11 He said to them, It is your privilege to know the secrets of the Reign of God, but to those without everything is vailed in parables;
A on im odpowiedział: Wam dano wiedzieć tajemnicę królestwa Bożego; ale tym, którzy są obcymi, wszystko się podawa w podobieństwach;
12 that they may not perceive what they look at, or understand what they hear; lest they should be reclaimed, and obtain the forgiveness of their sins.
Aby patrząc patrzeli, ale nie widzieli, i słysząc słyszeli, ale nie zrozumieli, by się snać nie nawrócili, a byłyby im grzechy odpuszczone.
13 He said also to them, Do you not understand this parable? How then will you understand all the parables?
Zatem rzekł do nich: Nie rozumiecie tego podobieństwa? A jakoż zrozumiecie wszystkie inne podobieństwa?
14 The sower is he who disperses the word.
Rozsiewca on rozsiewa słowo.
15 The wayside on which some of the grain fell, denotes those who have no sooner heard the word, than Satan comes, and takes away that which was sown in their hearts.
A którzy podle drogi, ci są, którym się rozsiewa słowo; ale gdy usłyszeli, zaraz przychodzi szatan, a wybiera słowo wsiane w serca ich.
16 The rocky ground denotes those, who, hearing the word, receive it first with pleasure;
Także i ci, którzy na opoczystych miejscach posiani są, ci są, którzy, gdy usłyszeli słowo, zaraz je z radością przyjmują;
17 yet not having it rooted in their minds, retain it but a while; for when trouble or persecution comes because of the word, they instantly relapse.
Wszakże nie mają korzenia w sobie, ale są doczesnymi; potem, gdy przychodzi ucisk albo prześladowanie dla słowa, wnet się gorszą;
18 The ground overrun with thorns, denotes those hearers
A którzy między cierniem są posiani, ci są, którzy słuchają słowa;
19 in whom worldly cares, and delusive riches, and the inordinate desire of other things, stifle the word, and render it unfruitful. (aiōn g165)
Ale pieczołowanie świata tego i omamienie bogactw, i pożądliwości innych rzeczy, wszedłszy zaduszają słowo, i staje się bez pożytku. (aiōn g165)
20 The good soil on which some grains yielded thirty, some sixty, and some a hundred, denotes those who hear the word, and retain it, and produce the fruits thereof.
A którzy na dobrą ziemię przyjęli nasienie, ci są, co słuchają słowa, i przyjmują je, przynoszą pożytek, jedno trzydziesiątny, a drugie sześćdziesiątny, a drugie setny.
21 He said further, Is a lamp brought to be put under a vessel, or under a bed, and not to be set on a stand?
Nadto mówił im: Izali przynoszą świecę, aby wstawiona była pod korzec albo pod łoże? izali nie dlatego, aby ją na świecznik wstawiono?
22 For there is no secret, that is not discovered; nor has anything been concealed, which is not to be divulged.
Bo nic nie masz tajemnego, co by nie miało być objawiono; ani się stało co skrytego, aby na jaw nie wyszło.
23 If any man have ears to hear, let him hear.
Jeźli kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha!
24 He said, moreover, Consider what you hear: with the measure with which you give, you shall receive.
I rzekł do nich: Patrzcież, czego słuchacie; jaką miarą mierzycie, taką wam będzie odmierzono, a będzie wam przydano, którzy słuchacie.
25 For to him who has, more shall be given; but from him who has not, even that which he has shall be taken.
Albowiem kto ma, będzie mu dano; a kto nie ma, i to, co ma, będzie od niego odjęto.
26 He said also, The kingdom of God is like seed, which a man sowed in his field.
I mówił: Takie jest królestwo Boże, jako gdyby człowiek wrzucił nasienie w ziemię;
27 While he slept by night, and waked by day, the seed shot up, and grew without his minding it.
A spałby i wstawałby we dnie i w nocy, a nasienie by weszło i urosło, gdy on nie wie.
28 For the earth produces of itself first the blade, then the ear; afterward the full corn.
Boć ziemia sama z siebie pożytek wydawa, naprzód trawę, potem kłos, a potem zupełne zboże w kłosie.
29 But as soon as the grain was ripe, he applied the sickle, because it was time to reap it.
A skoro się okaże urodzaj, wnet gospodarz zapuszcza sierp; bo żniwo przyszło.
30 He said also, To what shall we compare the kingdom of God, or by what similitude shall we represent it?
Nad to rzekł: Do czego przypodobamy królestwo Boże, albo którem je podobieństwem wyrazimy?
31 It is like a grain of mustard seed, which, when it is sown in the earth, is the smallest of all the seeds that are there.
Jest jako ziarno gorczyczne; które, gdy wsiane bywa w ziemię, najmniejsze jest ze wszystkich nasion, które są na ziemi.
32 But after it is sown, it springs up, and becomes greater than any herb, and shoots out branches so large, that under their shades, the birds of the air may find shelter.
Ale gdy bywa wsiane, wzrasta, i bywa największe nad wszystkie jarzyny, i rozpuszcza gałęzie wielkie, tak iż pod cieniem jego mogą sobie czynić gniazda ptaki niebieskie.
33 And in many such similitudes, he conveyed instruction to the people, as he found them disposed to hear:
I przez wiele takich podobieństw mówił do nich słowo, tak jako słuchać mogli.
34 and without a similitude he told them nothing; but he solved all to his disciples in private.
A bez podobieństwa nie mówił do nich; wszakże uczniom swym wszystko z osobna wykładał.
35 That day, in the evening, he said to them, Let us pass to the other side.
I rzekł do nich w tenże dzień, gdy już był wieczór: Przeprawmy się na drugą stronę.
36 And they, leaving the people, but having him in the bark, set sail in company with other small barks.
A rozpuściwszy lud, wzięli go z sobą, tak jako był w łodzi; ale i inne łódki były przy nim.
37 Then there arose a great storm of wind which drove the billows into the bark, which was now full.
Tedy powstała wielka nawałność wiatru, a wały biły na łódź, tak że się już napełniała.
38 Jesus being in the stern, asleep on a pillow, they awake him, saying, Rabbi, do you not care that we perish?
A on na zadzie łodzi spał na wezgłówku; i obudzili go i mówili mu: Nauczycielu! nie dbasz, że giniemy?
39 And he arose, and commanded the wind, saying to the sea, Peace! be still! Immediately the wind ceased, and great calm ensued.
A tak ocknąwszy się, zgromił wiatr, i rzekł morzu: Umilknij, a uśmierz się. I przestał wiatr, a stało się wielkie uciszenie.
40 And he said to them, Why are you so timorous? How is it that you have no faith?
Zatem rzekł im: Przecz jesteście tak bojaźliwi? Jakoż nie macie wiary?
41 And they were exceedingly terrified, and said one to another, Who is this, whom even the wind and the sea obey?
I bali się bojaźnią wielką, i mówili jedni do drugich: Któż wżdy ten jest, że mu i wiatr i morze są posłuszne?
