< Luke 14 >

1 It happened on a Sabbath, when he was gone to eat at the house of one of the rulers, who was a Pharisee, that while the Pharisees were observing him,
Un deiz sabad, Jezuz a oa aet e ti unan eus pennoù ar farizianed evit debriñ; ar farizianed a selle outañ.
2 a man who had a dropsy stood before him.
Un den dourgoeñvet a oa dirazañ.
3 Then Jesus addressing himself to the lawyers and Pharisees, said, Is it lawful to cure on the Sabbath?
Jezuz, o kemer ar gomz, a lavaras da zoktored al lezenn ha d'ar farizianed: Hag aotreet eo yac'haat deiz ar sabad?
4 They being silent, he took hold of the man, healed and dismissed him.
Int a davas. Neuze, o kemer an hini klañv, en yac'haas hag en kasas kuit.
5 Then resuming his discourse, he said to them, Who, amongst you, if his ass or his ox fall into a pit on the Sabbath day, will not immediately pull him out?
Goude-se, e lavaras dezho: Piv ac'hanoc'h, mar kouezh e vab pe e ejen en ur puñs, na dennfe ket anezhañ er-maez kerkent, deiz ar sabad?
6 And to this they were not able to make him a reply.
Ha ne c'helljont ket respont dezhañ war gement-se.
7 Observing how eager the guests were to possess the higher places at the table, he gave them this injunction,
Lavarout a reas ivez d'ar re a oa pedet ur barabolenn, o welout penaos e klaskent al lec'hioù kentañ; hag e lavaras dezho:
8 When you are invited to a wedding, do not occupy the highest place at table, lest one more considerable than you be bidden,
Pa vi pedet gant unan bennak d'un eured, n'en em laka ket er c'hentañ plas, gant aon en em gavfe e-touez ar re bedet un den enorusoc'h egedout,
9 and he who invited you both, come and say to you, Give place to this man; and you should then rise with confusion, to take the lowest place.
hag e teufe an hini en deus ho pedet, te hag eñ, ha ne lavarfe dit: Ro al lec'h da hemañ, hag ez afes neuze gant mezh er plas diwezhañ.
10 But when you are invited, go to the lowest place, that when he who invited you comes, he may say to you, Friend, go up higher; for that will do you honor before the company.
Met pa vi pedet, kae d'en em lakaat er plas diwezhañ, abalamour pa zeuio an hini en devo da bedet, e lavaro dit: Va mignon, pign uheloc'h. Neuze, kement-se a roio enor dit dirak ar re a vo ouzh taol ganit.
11 For whoever exalts himself, shall be humbled; and whoever humbles himself, shall be exalted.
Rak piv bennak en em uhela a vo izelaet, ha piv bennak en em izela a vo uhelaet.
12 He said also to him who had invited him, When you give a dinner, or a supper, do not invited your rich friends, brothers, cousins, or neighbors, lest they also invite you, in their turn, and you be recompensed.
Hag e lavaras d'an hini en devoa e bedet: Pa ri ul lein pe ur goan, na bed ket da vignoned, na da vreudeur, na da gerent, na da amezeien binvidik, gant aon na bedfent ac'hanout d'o zro, ha na rafent dit ar memes tra.
13 But when you give an entertainment, invite the poor, the maimed, the lame, the blind;
Met pa ri ur fest, ped ar beorien, ar re vac'hagnet, ar re gamm, ar re dall.
14 and you shall be happy; for, as they have not the means to requite you, you shall be requited at the resurrection of the righteous.
Hag e vi eürus dre ma ne c'hellont ket e rentañ dit, rak te az po ar pae en adsavidigezh ar re reizh.
15 One of the guests, hearing this, said to him, Happy be he who shall feast in the Reign of God.
Unan eus ar re a oa ouzh taol, o vezañ klevet kement-se, a lavaras dezhañ: Eürus an hini a zebro bara e rouantelezh Doue!
16 Jesus said to him, A certain man made a great supper, and invited many.
Jezuz a lavaras dezhañ: Un den a reas ur goan vras, hag a bedas dezhi kalz a dud;
17 And at supper time he sent his servants, to tell those who had been invited to come presently; for, that all was ready.
da goulz goan, e kasas e vevel da lavarout d'ar re a oa bet pedet: Deuit, rak pep tra a zo prest.
18 But they all, without exception, made excuses. One said, I have purchased a field, which I must go and see; I pray you have me excused.
Hag en em lakajont holl, a-unan, da zigareziñ. An hini kentañ a lavaras dezhañ: Prenet em eus douar, ha ret eo din mont da welout anezhañ; da bediñ a ran da'm digareziñ.
19 Another said, I have bought five yoke of oxen, which I am going to prove; I pray you have me excused.
Unan all a lavaras: Prenet em eus pemp koublad ejened, hag ez an da welout hag int a zo mat; da bediñ a ran da'm digareziñ.
20 A third said, I have married a wife; and, therefore, I can not go.
Hag unan all a lavaras: Ur wreg am eus kemeret, dre-se ne c'hellan ket mont.
21 The servant being returned, related all to his master. Then the master of the house was angry, and said to his servants, Go immediately into the streets and lanes of the city, and bring in here the poor, the maimed, the lame, and the blind.
Ar mevel, o vezañ distroet, a zisklêrias kement-mañ d'e vestr. Neuze mestr an ti, droug ennañ, a lavaras d'e vevel: Kae buan dre leurioù ha straedoù kêr, ha degas amañ ar beorien, ar re vac'hagnet, ar re dall hag ar re gamm.
22 Afterward, the servant said, Sir, your orders are executed, and still there is room.
Goude, ar mevel a lavaras dezhañ: Aotrou, graet eo bet evel ma ec'h eus gourc'hemennet, ha lec'h a zo c'hoazh.
23 The master answered, Go out into the highways, and along the hedges, and compel people to come, that my house may be filled:
Ar mestr a lavaras d'ar mevel: Kae dre an hentoù hag a-hed ar girzhier, ha gra d'ar re a zo eno mont e-barzh, evit ma vo leuniet va zi.
24 for I declare to you, that none of those who were invited, shall taste of my supper.
Rak lavarout a ran deoc'h, hini ebet eus ar re a zo pedet ne dañvaio eus va c'hoan.
25 As great multitudes traveled along with him, he turned to them, and said,
Evel ma yae ul lod bras a dud gant Jezuz, e tistroas etrezek enno, hag e lavaras dezho:
26 If any man come to me, and hate not his father and mother, and wife, and children, and brothers, and sisters; nay, and himself, too; he can not be my disciple.
Mar deu unan bennak da'm c'havout, ha ne gasa ket e dad, e vamm, e wreg, e vugale, e vreudeur, e c'hoarezed, ha muioc'h c'hoazh e vuhez hec'h-unan, ne c'hell ket bezañ va diskibl.
27 And whosoever does not follow me, carrying his cross, can not be my disciple.
Ha piv bennak ne zougo ket e groaz, ha ne heulio ket ac'hanon, ne c'hell ket bezañ va diskibl.
28 For which of you, intending to build a tower, does not first, by himself, compute the expense, to know whether he have the means to complete it;
Rak piv ac'hanoc'h, o c'hoantaat sevel un tour, ne azez ket da gentañ, ne ra ket ar gont eus an dispign evit gwelout hag eñ en deus peadra d'e echuiñ,
29 lest, having laid the foundation, and being unable to finish, he become the derision of all who see it;
gant aon, goude bezañ lakaet an diazez, na c'hellfe ket e echuiñ, ha na zeufe an holl re en gwelje d'ober goap anezhañ,
30 who will say, This man began to build, but was not able to finish.
ha da lavarout: An den-mañ a zo en em lakaet da sevel un tour, ha n'en deus ket gallet e echuiñ!
31 Or what king, going to engage another king, with whom he is at war, does not first consult, by himself, whether he can, with ten thousand men, encounter him who comes against him with twenty thousand;
Pe, piv eo ar roue, o vont en hent evit ober brezel d'ur roue all, ne azez ket da gentañ, ha n'en em c'houlenn ket e-unan hag eñ a c'hell gant dek mil den mont da ziaraogiñ an hini a zeu a-enep dezhañ gant ugent mil?
32 that if he can not, he may, while the other is at a distance, send an embassy to sue for peace.
Anez, pa emañ c'hoazh pell hemañ, e kas dezhañ ur c'hannad da c'houlenn ar peoc'h.
33 So then, whosoever he be of you, who does not renounce all that he has, he can not be my disciple.
Evel-se, piv bennak ac'hanoc'h ivez na zilez ket kement en deus, ne c'hell ket bezañ diskibl din.
34 Salt is good; but if the salt become insipid, with what shall it be seasoned?
Un dra vat eo an holen, met mar koll e vlaz gant petra e vo e roet dezhañ?
35 It is fit neither for the land, nor for the dunghill, but is thrown away. Whosoever has ears to hear, let him hear.
N'eo mat, nag evit an douar, nag evit an teil; e deurel a reer er-maez. Ra selaouo an neb en deus divskouarn da glevout.

< Luke 14 >