John 12
1 Six days before the passover, Jesus came to Bethany, where Lazarus was, whom he had raised from the dead.
İsa, Fısıh Bayramı'ndan altı gün önce, ölümden dirilttiği Lazar'ın bulunduğu Beytanya'ya geldi.
2 There they made him a supper, and Martha served: but Lazarus was one of those who were at table with him.
Orada kendisi için bir ziyafet düzenlediler. Marta hizmet ediyordu. İsa'yla birlikte sofrada oturanlardan biri de Lazar'dı.
3 Then Mary, taking a pound of the balsam of spikenard, which was very valuable, anointed the feet of Jesus, and wiped them with her hair, so that the house was filled with the odor of the balsam.
Meryem, çok değerli saf hintsümbülü yağından yarım litre kadar getirerek İsa'nın ayaklarına sürdü ve saçlarıyla ayaklarını sildi. Ev yağın güzel kokusuyla doldu.
4 On which, one of his disciples, Judas Iscariot, Simon's son, who was to betray him, said,
Ama öğrencilerinden biri, İsa'ya sonradan ihanet eden Yahuda İskariot, “Bu yağ neden üç yüz dinara satılıp parası yoksullara verilmedi?” dedi.
5 Why was not this balsam sold for three hundred denarii, which might have been given to the poor?
6 This he said, not that he cared for the poor, but because he was a thief, and had the purse, and carried what was put in it.
Bunu, yoksullarla ilgilendiği için değil, hırsız olduğu için söylüyordu. Ortak para kutusu ondaydı ve kutuya konulandan aşırıyordu.
7 Then Jesus said, Let her alone. She has reserved this to embalm me, against the day of my burial.
İsa, “Kadını rahat bırak” dedi. “Bunu benim gömüleceğim gün için saklasın.
8 For you will always have the poor among you; but me you will not always have.
Yoksullar her zaman aranızdadır, ama ben her zaman aranızda olmayacağım.”
9 A great number of the Jews, knowing where he was, flocked thither, not on account of Jesus only, but likewise to see Lazarus, whom he had raised from the dead.
Yahudiler'den büyük bir kalabalık İsa'nın Beytanya'da bulunduğunu öğrendi ve yalnız İsa için değil, O'nun ölümden dirilttiği Lazar'ı da görmek için oraya geldi.
10 The chief priests, therefore, determined to kill Lazarus also;
Başkâhinler ise Lazar'ı da öldürmeyi tasarladılar.
11 because he proved the occasion that many Jews forsook them, and believed on Jesus.
Çünkü onun yüzünden birçok Yahudi gidip İsa'ya iman ediyordu.
12 On the next day, a great multitude, who were come to the festival, hearing that Jesus was on the road to Jerusalem,
Ertesi gün, bayramı kutlamaya gelen büyük kalabalık İsa'nın Yeruşalim'e gelmekte olduğunu duydu.
13 took branches of palm trees, and went out to meet him, crying, Hosanna! blessed be Israel's King, who comes in the name of the Lord.
Hurma dalları alarak O'nu karşılamaya çıktılar. “Hozana! Rab'bin adıyla gelene, İsrail'in Kralı'na övgüler olsun!” diye bağırıyorlardı.
14 Now Jesus having found a young ass, was riding on it, agreeably to what is written,
İsa bir sıpa bulup üzerine bindi. Yazılmış olduğu gibi, “Korkma, ey Siyon kızı! İşte, Kralın sıpaya binmiş geliyor.”
15 "Fear not, daughter of Zion; behold your King comes, sitting on an ass's colt."
16 These things the disciples did not understand, at first; but after Jesus was glorified, they remembered that thus it had been written concerning him, and that thus they had done to him.
Öğrencileri ilkin bunları anlamadılar. Ama İsa yüceltildikten sonra bu sözlerin O'nun hakkında yazıldığını, halkın bunları O'nun için yaptığını hatırladılar.
17 And the people who had been present, attested that he had called Lazarus out of the tomb, and raised him from the dead.
Lazar'ı mezardan çağırıp ölümden dirilttiği sırada İsa'yla birlikte bulunan kalabalık buna tanıklık etti.
18 It was the rumor that he had wrought this miracle, which made the people crowd to meet him.
İsa'nın bu doğaüstü belirtiyi gerçekleştirdiğini duyan halk O'nu karşılamaya çıktı.
19 The Pharisees, therefore, said among themselves, Are you not sensible that you have no influence? Behold the world is gone after him.
Ferisiler ise birbirlerine, “Görüyorsunuz, elinizden hiçbir şey gelmiyor. Bütün dünya O'nun peşine takıldı” dediler.
20 Now, among those who came to worship at the festival, there were some Greeks.
Bayramda tapınmak üzere Yeruşalim'e gidenler arasında bazı Grekler vardı.
21 These applied to Philip, of Bethsaida, in Galilee, making this request, Sir, we wish to see Jesus.
Bunlar, Celile'nin Beytsayda Kenti'nden olan Filipus'a gelerek, “Efendimiz, İsa'yı görmek istiyoruz” diye rica ettiler.
22 Philip went and told Andrew; then Andrew and Philip told Jesus.
Filipus gitti, bunu Andreas'a bildirdi. Andreas ve Filipus da gidip İsa'ya haber verdiler.
23 Jesus answered them, saying, The time is come, when the Son of Man must be glorified.
İsa, “İnsanoğlu'nun yüceltileceği saat geldi” diye karşılık verdi.
24 Most assuredly, I say to you, when a grain of wheat is thrown into the ground, unless it die, it remains single; but if it die, it becomes very fruitful.
“Size doğrusunu söyleyeyim, buğday tanesi toprağa düşüp ölmedikçe yalnız kalır. Ama ölürse çok ürün verir.
25 He who loves his life shall lose it; and he who hates his life in this world, shall preserve it eternally in the next. (aiōnios g166)
Canını seven onu yitirir. Ama bu dünyada canını gözden çıkaran onu sonsuz yaşam için koruyacaktır. (aiōnios g166)
26 Would any man serve me? let him follow me; and where I am, there shall my servant also be. If any man serve me, my Father will reward him.
Bana hizmet etmek isteyen, ardımdan gelsin. Ben neredeysem bana hizmet eden de orada olacak. Baba, bana hizmet edeni onurlandıracaktır.
27 Now is my soul troubled, and what shall I say? Father, save me from this hour? But I came on purpose for this hour.
Şimdi yüreğim sıkılıyor, ne diyeyim? ‘Baba, beni bu saatten kurtar’ mı diyeyim? Ama ben bu amaç için bu saate geldim.
28 Father, glorify thy name. Then came a voice out of heaven, which said, I have both glorified, and will again glorify it.
Baba, adını yücelt!” Bunun üzerine gökten bir ses geldi: “Adımı yücelttim ve yine yücelteceğim.”
29 The people present heard the sound, and said, It thundered: others said, An angel spoke to him.
Orada duran ve bunu işiten kalabalık, “Gök gürledi” dedi. Başkaları, “Bir melek O'nunla konuştu” dedi.
30 Jesus said, This voice came not for my sake, but for yours.
İsa, “Bu ses benim için değil, sizin içindi” dedi.
31 Now must this world be judged. Now must the prince of this world be cast out.
“Bu dünya şimdi yargılanıyor. Bu dünyanın egemeni şimdi dışarı atılacak.
32 As for me, when I shall be lifted up from the earth, I will draw all men to myself.
Ben yerden yukarı kaldırıldığım zaman bütün insanları kendime çekeceğim.”
33 This he said, alluding to the death which he was to suffer.
İsa bunu, nasıl öleceğini belirtmek için söylüyordu.
34 The people answered, We have learned from the law, that the Messiah will live forever. How do you say, then, that the Son of Man must be lifted up? Who is this Son of Man? (aiōn g165)
Kalabalık O'na şöyle karşılık verdi: “Kutsal Yasa'dan öğrendiğimize göre Mesih sonsuza dek kalacaktır. Nasıl oluyor da sen, ‘İnsanoğlu yukarı kaldırılmalıdır’ diyorsun? Kimdir bu İnsanoğlu?” (aiōn g165)
35 Jesus said to them, Yet a little while the light continues with you; walk, while you have it, lest darkness overtake you: for he that walks in darkness knows not whither he goes.
İsa, “Işık kısa bir süre daha aranızdadır” dedi. “Karanlıkta kalmamak için ışığınız varken yürüyün. Karanlıkta yürüyen nereye gittiğini bilmez.
36 Confide in the light, while you enjoy it, that you may be sons of light. Having spoken these words, he withdrew himself privately from them.
Sizde ışık varken ışığa iman edin ki, ışık oğulları olasınız.” İsa bu sözleri söyledikten sonra uzaklaşıp onlardan gizlendi.
37 But, though he had performed so many miracles before them, they believed not on him;
Gözleri önünde bunca doğaüstü belirti gerçekleştirdiği halde O'na iman etmediler.
38 so that the word of the Prophet Isaiah was verified, "Lord, who has believed out report?" and, "To whom is the arm of the Lord revealed?"
Bütün bunlar Peygamber Yeşaya'nın söylediği şu söz yerine gelsin diye oldu: “Rab, verdiğimiz habere kim inandı? Rab'bin gücü kime açıklandı?”
39 For this reason they could not believe; Isaiah having said, also,
İşte bu yüzden iman edemiyorlardı. Nitekim Yeşaya başka bir yerde de şöyle demişti: “Tanrı onların gözlerini kör etti Ve yüreklerini nasırlaştırdı. Öyle ki, gözleri görmesin, Yürekleri anlamasın Ve bana dönmesinler. Dönselerdi, onları iyileştirirdim.”
40 "He has blinded their eyes, and blunted their understanding, that they might not see with their eyes, comprehend with their understanding, and be converted, that I might heal them."
41 These things said Isaiah, when he saw his glory, and spoke concerning him.
Bunları söyleyen Yeşaya, İsa'nın yüceliğini görmüş ve O'nun hakkında konuşmuştu.
42 Nevertheless, there were several, even of the magistrates, who believed on him; but, for fear of the Pharisees, did not avow it, lest they should be expelled the synagogue;
Bununla birlikte, önderlerin bile birçoğu İsa'ya iman etti. Ama Ferisiler yüzünden, havra dışı edilmemek için iman ettiklerini açıkça söylemediler.
43 for they preferred approbation of men to the approbation of God.
Çünkü insandan gelen övgüyü, Tanrı'dan gelen övgüden daha çok seviyorlardı.
44 Then Jesus, raising his voice, said, He who believes on me, believes not on me only; but on him who sent me.
İsa yüksek sesle, “Bana iman eden bana değil, beni gönderene iman etmiş olur” dedi.
45 And he who beholds me, beholds him who sent me.
“Beni gören beni göndereni de görür.
46 I am come a light into the world, that whosoever believes on me, may not remain in darkness.
Bana iman eden hiç kimse karanlıkta kalmasın diye, dünyaya ışık olarak geldim.
47 And if any man hear my words, but do not observe them; it is not I, who condemn him; for I came, not to condemn the world, but to save the world.
Sözlerimi işitip de onlara uymayanı ben yargılamam. Çünkü ben dünyayı yargılamaya değil, dünyayı kurtarmaya geldim.
48 He who despises me, and rejects my instructions, has that which condemns him. The doctrine which I have taught will condemn him at the last day.
Beni reddeden ve sözlerimi kabul etmeyen kişiyi yargılayacak biri var. O kişiyi son günde yargılayacak olan, söylediğim sözdür.
49 For I have not said anything from myself; but the Father who sent me, has commanded me what I should enjoin, and what I should teach.
Çünkü ben kendiliğimden konuşmadım. Beni gönderen Baba'nın kendisi ne söylemem ve ne konuşmam gerektiğini bana buyurdu.
